Μετά από 17 (!) ολόκληρα χρόνια οι μελωδικοί black/deathsters έκαναν την εμφάνισή τους με το φρέσκο τους υλικό που περιμέναμε αρκετό καιρό για να ακούσουμε.

Mηδένα προ του τέλους μακάριζε έλεγαν οι πάνσοφοι Αρχαίοι Έλληνες. Θα συμφωνήσω απολύτως. Μόνο που εγώ θα το θέσω αλλιώς: Μηδένα προ του τέλους έκραζε. Και φυσικά εξηγούμαι αμέσως.

Με μεγάλη χαρά κι ανυπομονησία περίμενα να ακούσω το νέο υλικό των τεράστιων extreme/nu-metallers από την Αϊόβα και ειδικά μετά το ισοπεδωτικό live στην Αθήνα.

Κλασικές Σκανδιναβικές αξίες.. Κλασικά πράγματα, λιτά και καθημερινά.. Πράγματα δικά μας.. Της διπλανής πόρτας ένα πράμα.. Μπάντα ερχόμενη το 2008 από Νορβηγία με πρώτο όνομα κατά τα ξεκινήματα τους ως Asterion..

Mε τους αγαπητούς tech/deathrashers Revocation απο την Βοστόνη των ΗΠΑ, αλήθεια είναι πως έχω ασχοληθεί λίγο.

Mε την μεγα-μπάντα των Megadeth είχα πολλά χρόνια να ασχοληθώ. Τελευταία φορά που άκουσα -οχι αγόρασα- δίσκο τους ήταν το "Thirteen" του 2011. Απο το "Dystopia" του 2016 -το τελευταίο τους ως τις αρχές του μήνα- είχα ακούσει 2-3 κομμάτια μόνο.

Μετά το εξαιρετικό native american one man black metal project  Blackbraid του πολύ ταλαντούχου Sgah'gahsowáh που μας ταρακούνησε με το ντεμπούτο και ομότιτλο "Blackbraid I" το οποίο αναλύσαμε στο BrutalView...

Eντάξει μιλάμε για παλικάρια που έρχονται μέσα απο τα λασπώδη marshes της death-o-μάνας Florida. Αυτό απο μόνο του λέει πολλά.

Μια φρέσκια μπάντα στο death metal μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει απο την στήλη των Κριτικών.