Lady Blackmoon 
Καλή χρονιά σε όλες κι όλους τους αναγνώστες και φίλους του BrutalView, με χαρά, δύναμη, αγάπη, υγεία πάνω απ’όλα, με πολλές μουσικάρες να μας συντροφεύουν, πολλές συναυλιακές εμπειρίες, και σας ευχόμαστε από καρδιάς ό,τι καλύτερο για το νέο έτος!!
Έφτασε κι αυτή η στιγμή να παρουσιάσουμε τις 20 αγαπημένες μας Extreme κυκλοφορίες που έκαναν την εμφάνισή τους το 2024, μια χρονιά που κατάφερε να μας χαρίσει εντυπωσιακούς, και τρομερούς δίσκους, είτε αυτοί προέρχονται από αγαπημένα, γνωστά και μη (πιο Underground), μέχρι τα πιο νεοφερμένα έως και τα πιο άγνωστα ονόματα.
Η σειρά αποτελείται από 10 δουλειές ξένων, και 10 Ελληνικών μπαντών, τα νούμερα που θα ακολουθήσουν δεν έχουν καμιά σημασία στο ποια δουλειά είναι η καλύτερη, διότι όλες τους δικαιωματικά πάνε για Νο1.
20. MEET THE MAKER – Meet The Maker EP (Independent)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετική κυκλοφορία που ισοπεδώνει, και κάνει πολύ καλή εντύπωση τον τελευταίο καιρό στο φάσμα του Ελληνικού Deathcore, πρόκειται για την ομώνυμη δουλειά τω Αθηναίων Meet The Maker, ένα EP μικρής διάρκειας περιέχοντας πέντε συνθέσεις που σου δίνουν αυτό το in-your-face feeling, με βαριά κι ασήκωτα breakdowns που σε πάνε κατευθείαν στο μουσείο των βασανιστηρίων, το sweep picking στα solos των Νick & Alex Bibalis που σε πάνε τελείως σε άλλη διάσταση (πχ το “Ganishka”), τα guttural (και κάποιες φορές slam) φωνητικά του Κωνσταντίνου, κι η ωμή αισθητική της παραγωγής που κάνει το EP ακόμη πιο Brutal.
Γι’αυτούς που έχουν μια αγάπη σε deathcore ονόματα όπως οι Suicide Silence, Slaughter To Prevail, Impending Doom (“Nailed.Dead.Risen” εποχής), Oceano, Angelmaker και Boris The Blade, το νέο EP των Meet The Maker σας έχει την λύση, αυτό ισχύει και για το “Suffocate” ντεμπούτο του 2021.
Full EP: https://youtube.com/playlist?list=PL174VYH4pvD15fowW1yP8MJEbp1dm6FCB&si=4sYppo6UuwfGQDL2
19. VULNUS – Deceitful Entities (New Standard Elite)
Να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν είχα την παραμικρή ιδέα για την ύπαρξη των Αθηναίων Brutal Deathsters Vulnus, όμως, μιας κι είχα την υπόλοιπη συντακτική ομάδα του BrutalView και πολλούς φίλους που μου πρότειναν κατά πολύ το δεύτερο τους album, “Deceitful Entities”, μπορώ να εκφράσω πως τα αποτελέσματα των ακουσμάτων ήταν κι είναι πολύ θετικά! Οι σφιχτές συνθέσεις σε βάζουν από τα πρώτα δεύτερα μέσα στο βάναυσο κλίμα του δίσκου, με τις κοφτερές κιθάρες του John να τσακίζουν κόκαλα στα riffs, τα blast beats του Nick στα drums να πατάνε δίχως αύριο κατσαρίδες, ενώ τα growls του Πάνου σε μεταφέρουν σε πιο original στάδια, με όλη την υπόλοιπη ατμόσφαιρα που σε πηγαίνει στους κόσμους των Suffocation, Deicide, Deeds of Flesh και Blessed By Perversion.
Ένα brutal death metal υλικό με oldschool υπόβαθρο, με πεπειραμένα μέλη που έχουν κάνει εξαίσιες δουλειές (Cursed Blood, Delete The Mass, Progress of Inhumanity κλπ) εκτός της μπάντας, κι ένα εξώφυλλο (που ανέλαβε ο Γιάννης Νάκος) που συμπληρώνει με θαυμάσιο τρόπο τη περίπτωση και τα ηχοχρώματα του “Deceitful Entities”. Η αναμονή εννέα χρόνων άξιζε και με το παραπάνω!
Full Album: https://youtu.be/M6PHvqNa2k4?si=ogR4y-tEaMoVDrey
18. SPIDER KICKERS – Necrosupper (Sleaszy Rider Records)
Οι Θρυλικοί death/thrashers από τα Ιωάννινα, Spider Kickers, ξαναχτυπούν μετά από πέντε χρόνια με το Έβδομο τους πόνημα που περιέχει τον ατόφιο αυτό τίτλο, “Necrosupper”. Ο προκάτοχος του “Ektroma” δείχνει πως το συγκρότημα ακόμα και μέσα σε 39 ολόκληρα χρόνια ύπαρξης, δε γερνάει, η θέληση κι η αγάπη τους για το metal κυλάει ακόμα στις φλέβες τους, σαν το τσίπουρο (cheap row*, που λέγανε κάποτε και στο “VIII Division”) που λειτουργεί ως η απόλυτη πηγή έμπνευσης, κι αυτό βγαίνει όλο και περισσότερο στην επιφάνεια, στο rhythm section: ο διπλός ρόλος του James Edwarth στο να παίζει drums και να τραγουδάει παράλληλα (δίνοντας αυτή τη φορά ), φυσικά κι η υπόλοιπη ενορχήστρωση του Κώστα Παπαδημητρίου και Πάνο Καΐδη στις κιθάρες που λειτουργούν σαν κοφτεροί κυνόδοντες που μασάνε με λύσσα κάθε είδους σάρκα, και τον Motor Nakas στο μπάσο που προσφέρει το τράνταγμα μέσα.
Full Album: https://youtu.be/b-1qcNtjD34?si=EWZliCMBvnc4GZkM
17. CULT OF ORPIST – Attack of the Zombie Cans (Brutal Records)
Μιας και κάναμε την αναφορά στους Spider Kickers, εδώ έχουμε να κάνουμε με παρόμοια περίπτωση που βρωμάει επίσης αλκοόλ, σίγουρα με διαφορετικές καταβολές στο Death/Thrash τους, αλλά έχουν μια κοινή αγάπη: το τσίπουρο, δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το μισό όνομα των Cult of Orpist προφέρεται ανάποδα ως Tsipro. Οι Λαμιώτες Metallers, μας προσφέρουν απλόχερα το ντεμπούτο του “Attack of the Zombie Cans”, ένα Full-length album που θρασίζει με groove τονικότητες και hardcore ξεσπάσματα μέσα στο death metal τους, εννέα-πιασάρικα τεμάχια που μπορούν κι αποδίδουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και στις ζωντανές τους εμφανίσεις (όπως έδειξε και το support σε Master και Centinex τη τρίτη μέρα του Athens Extreme). Αν σας μιλάνε οι Slayer, Sodom, Entombed, Master, Asphyx και GurD, you know what to do!
Full Album: https://youtu.be/OjxC9s2bn4A?si=XLRCvFqNgKZngRE2
16. NEFARIOUS SPIRIT – Final Breath (Independent)
Μετά από διάφορες demo, split, και single κυκλοφορίες, και κυρίως μετά από εννέα χρόνια, οι Αθηναίοι black/deathsters βγαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Γης με το πρώτο τους Full-length με τίτλο “Final Breath”, ένας δίσκος βγαλμένος από τα βάθη της κολάσεως. Black/Death ύφος που βαράει χωρίς έλεος, με τραγούδια που σε τραβάνε από τα πρώτα δεύτερα, σε τραβάνε όλο και περισσότερο στο να ακούσεις ολόκληρο το album, κάτι που ελάχιστες φορές σου μένει ως συναίσθημα, κι οι Nefarious Spirit το κατάφεραν και δεν χρειάστηκε να κάνουν τίποτα παραπάνω.
Full Album: https://youtu.be/ADjIwdpMWbo?si=S7dTiUS3Mk9TXGo5
15. ZAKULA – White Forest Reign Lullabies (Independent)
Εδώ κι αν μιλάμε για περίπτωση βλάβης, θες το Metal σου να διαθέτει thrash, death, black, μέχρι και progressive ποικιλία; Οι Αθηναίοι Zakula μπορούν να σου λύσουν αυτόν τον γρίφο με τη δεύτερη ολοκληρωμένη τους δουλειά, το “White Forest Reign Lullabies”, ένα album που αναμειγνύει με εξαίσιο τρόπο και τα τέσσερα είδη που αναφέραμε, περιέχοντας στο ενδιάμεσο και διαφορετικά στοιχεία στην ατμόσφαιρα, όπως τα synth πλήκτρα για παράδειγμα. Μιλάμε πραγματικά για ένα πειραματικό, underground δείγμα που σπάνια βρίσκεις με αυθεντικό χαρακτήρα.
Full Album: https://youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_kr1bYKSNS1MtzVa_a6pkHHaCQXMjwI1Vg&si=b4JoAj3YrA2JzjEM
14. RISABOV – Light Years Towards Impact (Independent)
Επίσης μια δημιουργία που αξίζει να βρίσκεται στις Top-20 κυκλοφορίες του 2024, κι αυτό είναι το δεύτερο δείγμα των Αθηναίων, Risabov, που ακούει στο όνομα “Light Years Towards Impact”. Μια κυκλοφορία που προέρχεται από άλλον πλανήτη, προσωπικά θα ορκιζόμουν πως η συγκεκριμένη θα μπορούσε να είχε βγει από Αμερικάνικες εταιρείες τύπου Sumerian ή Prosthetic Records, όμως ακόμα κι ανεξάρτητοι τα πάνε περίφημα για το είδος που παίζουν και το ύφος που παρουσιάζουν, progressive death metal που μπορείς να το βάλεις και σε μία fusion metal τοποθέτηση. Σίγουρα είναι από τις λίγες μπάντες που θα κάνουν τρομερή θραύση στο μέλλον!
Full Album: https://youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_kNw6dYEKMdyRZIWg3zc4lom1RSVZM3ZIA&si=6mtdznVEPpIHIOYf
13. SPEEDRUSH – Division Mortality (Jawbreaker Records)
Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε το καινούργιο τους υλικό, και να τους δούμε live επί σκηνής τον Δεκέμβρη στο Athens Extreme Festival, κι από τις δύο μεριές φαίνεται πως επέστρεψαν ορεξάτοι με πολλά κέφια και speed αλητεία! Το single του “Ride With Death” μας έδωσε στην αρχή μια μικρή ιδέα για το πως θα είναι το καινούργιο Speedrush, με κλασικό oldschool χαρακτήρα, με κοφτερό riffing και ταχύτητες που πετσοκόβουν, ρεφρέν που τα ακούς και τα τραγουδάς (πχ “Sons of Thunder”).Με άλλα λόγια, πεπειραμένα μέλη των Exarsis, Released Anger, Nightbreed και Endless Recovery σου προσφέρουν απλόχερα ένα album-σταθμό για moshing και stage diving, σαν μία 80s cult ταινία φουλ στο χουλιγκανιλίκι.
Full Album: https://youtu.be/sipDnDu_qqo?si=APWqxenrlDooXZWD
12. Chainsaw – Satan (Floga Records)
Οι Chainsaw επικρατούν εδώ και δεκαετίες (από το 97(!) κι έπειτα), είναι από τα λίγα ονόματα που δεν είχαν ποτέ την τύχη να παίξουν ζωντανά, μέχρι που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση πριν έναν μήνα, συγκεκριμένα την πρώτη μέρα του Athens Extreme με Gehennah και Terrörhammer. Κι όλα αυτά (εκτός από την επιλογή του ίδιου του festival) χάρις στο τρίτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, το “Satan”, black/thrash που πίνει στο όνομα των Venom, Sodom, Kreator και Bulldozer, που φτύνει λέξεις με βλάσφημο και προκλητικό στίχο, και με rhythm section που λειτουργεί σαν αληθινό αλυσοπρίονο που ξεκοιλιάζει οτιδήποτε με τις κοφτερές του λεπίδες.
Full Album: https://youtu.be/zusdQaxNyXg?si=_zt-UQFKHvxPtvjN
11. IN UTERO CANNIBALISM – Dehumanize (Sleaszy Rider Records)
Η φονική μηχανή των In Utero Cannibalism, καταφέρνει και κάνει δυνατή επιστροφή μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια, τελείως από το πουθενά, με το προπέρσινο “Back to Basics” που μας χάρισε original death metal στιγμές, με φρέσκιες ιδέες που δίνουν έναν αυθεντικό χαρακτήρα στο ύφος των In Utero, η δίψα κι η θέληση του Alex K. για μουσική κι αρρωστημένη δημιουργία, δε λέει να σταματήσει, έχοντας ως αποτέλεσμα την άφιξη του έκτου album στις αρχές του 2024, το “Dehumanize”.
Κάποιοι από εμάς ίσως το πέρασαν για το “Back To Basics”, όμως είναι ένα υλικό που αναμενόταν να βγει εδώ και χρόνια (από το 2012), αν εξαιρέσουμε και την επανηχογράφηση του Slit (όπου τώρα το βλέπουμε ως “Split) Gutted Cannibalism”, τις τότε ακυκλοφόρητες εκτελέσεις των “Organized Perversion” και “Psychopathy Unrest” που τις είχαν παρουσιάσει στο live των Dying Fetus το 2015.
Οι παλιές ιδέες που ακούγονται στο “Dehumanize” είναι αρκετά επιθετικές, γκρουβάτες, μελωδικές, χωρίς να χάνουν ιδιαίτερα την oldschool αμφίεση και την ωμή brutal κατεύθυνση, με ατόφια και μπουκωμένη παραγωγή, και σίγουρα ταυτίζονται με τη σκοτεινή πλευρά της καθημερινότητας.
Full Album: https://youtu.be/XC2LblhK-bE?si=mAb9Eu6oDVH1JPl6
10. FEEL THE KNIFE – So Raw…So Nasty…So Hideous (Independent)
Ομολογώ πως υπήρξαν ελάχιστοι thrash δίσκοι που με τράβηξαν το 2024, στο black/thrash ιδίωμα ίσως να με τράβηξαν περισσότερο, από την άλλη όμως, ακόμα κι αν αναφερόμαστε σε λίγες κυκλοφορίες στο τυπικό thrash metal, υπήρξαν και νέοι ήρωες που ξεπρόβαλαν από το πουθενά με δίσκους-δυναμίτες, σαν το ντεμπούτο των Αργεντινών Feel The Knife.
Ο τίτλος του “So Raw…So Nasty…So Hideous” αποτυπώνει με απίστευτο τρόπο το μουσικό στυλ των Feel The Knife, ακατέργαστο thrash metal με oldschool feeling που σε ανεβάζει χωρίς να το βαριέσαι, full επηρεασμένο υπό τους ήχους των Venom, Celtic Frost, Onslaught, Hallows Eve, και Blood Feast (παρέχοντας και την εκτέλεση στο “Bloodlust”), κι ένα artwork που θα μπορούσε κάλλιστα να μπει για remake του House By The Cemetery του Lucio Fulci.
Full Album: https://youtu.be/hJ2lNfhOR-A?si=LTpNsdqM3tMFh8n7
9. KILOTON – Ruine Radiante (Independent)
Μία Black/Death, ή War Bestial Metal-όπως θέλει ο καθένας να τη τοποθετήσει, κυκλοφορία, που κάνει τη διαφορά με τον δικό της τρόπο, ξεφεύγοντας έστω και λίγο από την γενική έννοια του ιδιώματος, τα κομμάτια σου ακούγονται όλα το ίδιο, παρόλα αυτά η όλη ενορχήστρωση που έχουν παίξει εδώ οι Καναδοί Kiloton με τα break-beats, τη noise ατμόσφαιρα, τα punk και grind ξεσπάσματα, και κυρίως, υπάρχουν μόνο μπάσα, κι όχι κιθάρες, σαν να λέμε οι Necromantia του War Metal.
Full Album: https://youtu.be/CvtjcbVJPac?si=pvs_R2Bm5V0qWfmk
8. DEFEATED SANITY – Chronicles of Lunacy (Season of Mist)
Το 2024 είχε απίστευτη ποικιλία όσον αφορά τα Brutal Death Metal albums, είχαμε διάφορες έως πολύ σημαντικές επιστροφές σαν αυτές των Brodequin, Severe Torture, Ingrowing, Christ Denied, Disentomb, Wormed, και Vulnus, είχαμε νέες αφίξεις από νεοσύστατες μπάντες όπως οι Submerged, Brutalism, Iron Front, Detestabilis, Necrogilistic Anomaly και πολλά άλλα τα οποία θα μπορούσαν να μπουν στην λίστα με τις 20 κυκλοφορίες, ωστόσο ένα από αυτά ξεχώρισε, ο λόγος λοιπόν στους Γερμανούς Defeated Sanity και το Έβδομο τους πόνημα, “Chronicles of Lunacy”.
Όσο περνάνε τα χρόνια, το level των Defeated Sanity ανεβαίνει όλο και πιο πολύ, από μαθητές γίνονται κυρίαρχοι του brutal death είδους, κι αυτό φαίνεται στα βήματα που κάνουν σε κάθε τους δίσκο, με αποτέλεσμα να έχουν προσωπική ταυτότητα, με το progressive συστατικό να ελίσσεται (χωρίς να χάνουν νότα) γύρω από το γκρουβάτο, στιβαρό, oldschool bdm που υπηρετούν από το 93 κι έπειτα, με αγάπη πάντα σε μάστορες του είδους σαν τους Cannibal Corpse, Suffocation και Disgorge.
Full Album: https://youtu.be/gn5KOLn_XSc?si=Vs3zikuUdPYwNFZ1
7. BLOOD INCANTATION – Absolute Elsewhere (Century Media Records)
Χωρίς καμία αμφιβολία, εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για τους Pink Floyd του Death Metal, που δεν είναι άλλοι από τους Αμερικανούς Blood Incantation, και το τρίτο τους Full Length Album, “Absolute Elsewhere”. Δεν ήμουν ποτέ φαν της μπάντας η αλήθεια είναι, μέχρι που το καινούργιο τους υλικό μου τράβηξε κατά πολύ το ενδιαφέρον, ο συνδυασμός που χρησιμοποιούν και δημιουργούν μέσα σε αυτή την εξωγήινη ατμόσφαιρα, είναι εκκωφαντικός.
Οι 70ς-Pink floyd, οι Jazz πινελιές, οι ακουστικές/clean κιθάρες, ο ambient αέρας, τα synthesizers που γυροφέρνουν στην death metal βαρύτητα των Morbid Angel, Immolation, Nocturnus κι Atheist, φαντάζουν ένα γκουρμέ-γαστρονομικό πιάτο που δεν πίστευες ό,τι θα δοκίμαζες, αφήνοντας σου υπερ-θετικές εντυπώσεις σε σημείο που θες κι άλλο. Στάνταρ μία από τις καλύτερες μπάντες της χρονιάς, δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά θα είμαστε εκεί για να παρακολουθήσουμε τη πορεία που προσπαθούν να διασχίσουν οι Blood Incantation.
Full Album: https://youtu.be/c2jpshZf-xs?si=_Jp5tSZQfkLsd9K3
6. PANZERFAUST – The Suns of Perdition: Chapter IV – To Shadow Zion (Eisenwald)
Οι περίπτωση των Blood Incantation μπορεί να είναι εξωγήινη και ψυχεδελική, όμως αυτή των Καναδών Panzerfaust είναι σάπια κι απόκοσμη, όπως όλα δείχνουν στο τέταρτο chapter του “Suns of Perdition: To Shadow Zion”. Μπάντα που συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της, χωρίς να χάνει ίχνος δημιουργίας κι έμπνευσης, με το ατμοσφαιρικό blackened death τους να φλερτάρει με το groove, τις μελωδίες και τις ακουστικές κιθάρες που συνυπάρχουν, ζωγραφίζοντας έτσι ένα κοσμικό και σκοτεινό ηχοτοπίο.
Επίσης η headline εμφάνιση τους που έλαβε χώρα στον Ναό της Αθήνας, ήταν μία από τις καλύτερες εμπειρίες, μαζί με αυτή των Kvadrat ως support act στους Dead Congregation.
Full Album: https://youtu.be/WselW2dpy3s?si=jzFCUFaiR7tyPyva
5. ALL THIS FILTH – Tomorrow Will Be Better? (Brutal Records)
Μην σας ξεγελάει το deathcore λογότυπο, ο dsbm τίτλος κι η metalcore αμφίεση του εξωφύλλου, οι Αυστραλοί All This Filth κουβαλάνε μαζί τους χιλιάδες τόνους Groove Metal τεστοστερόνης μέσα στο “Tomorrow Will Be Better? ”. Στα στιχουργικά σημεία αναφοράς, έχουν οι προσωπικές ανησυχίες-αγώνες κι η ανθρώπινη φύση, ενώ ηχητικά το βαρύ κλίμα στο κιθαριστικό κούρδισμα με τα κοφτά riffs, το μπάσο και τα drums που ταρακουνάνε το κλίμα, και τα σχιστά φωνητικά που ακολουθούν με μια σταθερή-to the point κατεύθυνση.
Περιέχοντας επιφανειακές αδυναμίες, από Chimaira μέχρι Fear Factory, από Machine Head μέχρι Soulfly/Ektomorf, και λίγο Gojira, με κάποιες μελωδικές φάσεις, και thrash επιθετικότητα, χωρίς να λείπουν οι μεσαίοι, χορευτικοί, χοροπηδητοί, groovy-hardcore ρυθμοί.
Full Album: https://youtu.be/9Aq0K3PhiOo?si=-Ye0i1Nz-BSF0tqX
4. MIDNIGHT – Hellish Expectations (Metal Blade Records)
Expect no quarter, Expect no mercy… Expect total hell! Πιστεύω είναι αρκετός ο στίχος στο ρεφρέν του “Expect Total Hell” για να δώσει τη πλήρη περιγραφή στο Έκτο κατά σειρά album των Midnight. Όπως φυσικά κι ο ίδιος ο τίτλος του δίσκου, “Hellish Expectations”, προσφέροντας σου το κλασικό oldschool feeling, δηλαδή τις προσδοκίες που πρόκειται ν’ακούσεις σε κάθε κυκλοφορία, που ξέρεις ό,τι θα τις απολαύσεις, και σε studio και σε κάθε συναυλία τους (εμείς είχαμε την τύχη να τους δούμε πέρσι, ειλικρινά όνειρο ζωής!). Με τις χαρακτηριστικές χροιές του ιθύνοντα νου, Athenar, την σατανίλα των Venom, το attitude των Motörhead, το speed metal (σκέψου πχ Razor), το punk (αυτός κι ο McBain των Hellripper έχουν μέγα αδυναμία σε μπάντες τύπου Zeke), και το προκλητικό στοιχείο που επικρατεί στους στίχους.
Αν όχι απαραίτητα το καλύτερο Midnight που έχει βγει μέχρι στιγμής, τότε το καλύτερο Black N Roll album που έχει βγει για το 2024, χαρίζοντάς μας και μία από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς.
Full Album: https://youtu.be/uMp0OyKSMPA?si=netPEqO1e7yn7wF_
3. UNDERCROFT – Battle of Demons (Revolt Records)
Οι Χιλιανοί Θρύλοι, Undercroft, κάνουν μια ωραία στροφή στο παρελθόν με το όγδοο τους album, το “Battle of Demons”, που αφήνει έξω τις καταβολές του προηγούμενου τους album (“The Seventh Hex” (2017)), και μιας κι αναφέραμε το παρελθόν, έχουμε και την επιστροφή του πρώτου frontman, Tito Melin, μετά από 27(!!!) ολόκληρα χρόνια, όπως επίσης τις αναφορές που τον αφορούν, διότι η δουλειά των Χιλιανών έχει επανηχογραφημένες συνθέσεις κομματιών των πρώτων δύο δίσκων στους οποίους τραγούδησε (“Twisted Souls” (1995), “Bonebreaker” (1997)), σιν τα demos (“To The Final Battle” (1993), “Demons Awake, Revenge Is Near” (επίσης 1993)).
Κάποιοι μπορούν να το πουν και Compilation, κάτι παρόμοιο με τη περίπτωση των Necrophagia στο “Moribundus Grim” που προέκυψε εδώ και λίγο καιρό, ή κάτι σαν reunion album, όπως και να’χει, τα δαιμόνια όντα που λέγονται Undercroft, τιμάνε με απόλυτο σεβασμό τις παλιές τους μέρες, δεύτερον καταφέρνουν να σε τραβήξουν μέσα στις μάχες που έχουν πλάσει στο μυαλό τους, με το oldschool groovy death/thrash να παίρνει σάρκα κι οστά με το τσιμεντένιο-thrashy riffing που φλερτάρει με το non-sto(m)p groovy hardcore drumming, κι εννοείται το death metal υπόβαθρο που υπηρετεί πιστά τους Deicide.
Ευχόμαστε πραγματικά να υπάρξει ευκαιρία για πραγματοποίηση ζωντανής εμφάνισης.
Full Album: https://youtu.be/DAa1qVSn8YU?si=4jtx_hhOY2KzUzF4
2. MASTER – Saints Dispelled (Hammerheart Records)
Κι όμως, μπορεί να μην υπάρχουν επιλογές των Deicide, Six Feet Under, Massacre, Loudblast, Blood Red Throne ή Paganizer που θα περίμενε κάποιος να δει σε αυτό το Top-20, αν και το “Saints Dispelled” των Ιστορικών death/thrashers, Master, μπαίνει δικαιωματικά ως μία από τις κλασικές Death Metal επιλογές για το 2024!
Ό,τι είπαμε πάνω κάτω για τους Midnight του Athenar, το ίδιο ισχύει και για τους Master του Paul Speckmann, με τη διαφορά πως η πορεία τους συνεχίζει ακάθεκτη εδώ και πολλές δεκαετίες, σίγουρα υπάρχουν φανς εκεί έξω που είναι ταγμένοι στα πρώτα δύο (και το πρώτο Death Strike για συμπλήρωμα) κι όχι ιδιαίτερα στις μετέπειτα δημιουργίες τους.
Οι οποίες μάλιστα προσφέρουν έμπνευση κι όχι απλή κατανάλωση μόνο και μόνο για να υπάρχουν και να γεμίζουν τη δισκοθήκη, κι αυτό το βλέπουμε στο 15ο τους album, η αγάπη κι η δίψα για μουσική είναι κάτι που δεν θα χαθεί ποτέ στο πνεύμα των Master, κι όταν υπάρχουν αυτά μέσα στο dna και στο Death n Roll τους, τότε δεν χωράνε άλλες περιγραφές.. When It Says Master.. You Get Master!!
Full Album: https://youtu.be/_S_EwVCGoLQ?si=hTLwb1sbrAJnUQdz
1. KONKHRA – Sad Plight of Lucifer (Hammerheart Records)
Πέντε χρόνια μετά το θριαμβευτικό “Alpha And Omega”, οι Δανοί Groove/Deathsters, Konkhra, επιστρέφουν δριμύτεροι από ποτέ, με το φρέσκο “Sad Plight of Lucifer”, που χαρίζει υπερβολική δόση γκρούβας (σκέψου Prong, GurD, Cataract, και τους πατριώτες των Konkhra, τους Grope) βάζοντάς σε να κουνιέσαι και να κάνεις συνέχεια καγκούρικα χοροπηδητά/χορευτικά τσιφτετέλια, και mosh-άρισμα που δείχνει φουλ ταχύτητα στον thrash δέκτη, και headbanging στο death metal που κινείται σε Entombed, Benediction και Gorefest ηχοχρώματα.
Αυτό και το νέο Illdisposed κατάφεραν να δώσουν την 90ς Death Metal πνοή όπως την μάθαμε από τα πρώτα τους βήματα, και το κατάφεραν περίφημα, όσοι/ες αρέσκεστε σε πιασάρικες κυκλοφορίες, ακούστε αυτά τα albums και δε θα χάσατε.
Full Album: https://youtu.be/B2aRIiHC9N8?si=vI0zQK22-fBsqT-1
About The Author
