Άλλη μια μέρα, άλλο ένα live που έρχεται να πάρει κεφάλια προσφέροντάς μας τις Extreme καταβολές του. 

Ένα live που λίγοι/πολλοί περιμέναμε πως και πως να κάνει την εμφάνιση του, κι όταν πρόκειται για συναυλία με δυνατά ονόματα δεν μπορείς να μπεις στον πειρασμό, εγώ προσωπικά το περίμενα χρόνια κι ανυπομονούσα πως και πως να το βιώσω από κοντά, κι ειδικά μετά την εμφάνιση των Behemoth και Pestilence που είχαν κάνει στη πλατεία νερού στο Release Athens.

Κι αυτό γιατί η περίπτωση που βιώσαμε εκείνο το βράδυ στο FUZZ έφερνε Μεγαθήρια με παρόμοια ηχοχρώματα, κι εννοείται μιλάμε για τους Αυστριακούς Blackened Deathsters, Belphegor, και φυσικά τους Αμερικανούς Death Metallers από την Φλόριντα, Malevolent Creation.

Δύο ιστορικές μπάντες βρίσκονται μαζί σε περιοδεία, κι επισκέπτονται την χώρα μας για ακόμη μια φορά (3η φορά που έρχονται οι Belphegor, η τελευταία φορά που εμφανίστηκαν στην χώρα μας ήταν το 2020 με (Suffocation και Hate), ενώ οι Malevolent 5η φορά, η τελευταία φορά που μας επισκέφθηκαν ήταν το 2015 (με Grave), όπου ήταν κι η τελευταία φορά που είχαν τον Brett Hoffmann στο μικρόφωνο), να μας προσφέρουν αξέχαστες στιγμές απόλαυσης, οπότε πάμε να δούμε τι επικράτησε εκείνη τη μέρα, Παρασκευή και 13 συγκεκριμένα.

 

Πηγαίνοντας λοιπόν στο Fuzz, έχοντας ήδη ανοίξει οι πόρτες (στις 19:00), μπαίνοντας, με την πρώτη ευκαιρία γίνεται η πρώτη αγορά στο Official merch, μετά πηγαίνοντας μέσα στο stage, βλέπω σχετικά ελάχιστο κόσμο μπροστά στη σκηνή, κι εννοείται πρόσωπα τα οποία περίμενα να δω και να ζήσουμε μαζί αυτή την υπέροχη εμπειρία (και πάντα με τον αγαπητό Nick Dexxter!), περνάει λίγη ώρα, κι έρχεται η ώρα να ξεκινήσει σιγά σιγά το μακελειό, με τους νεοσύστατους, Ιρανούς Groove/Thrashers, Confess

Αυτή είναι η πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν είχα ιδέα για τη μουσική τους, όμως φάνηκε ενδιαφέρουσα, και μπορώ να πω αρκετά κοντά στα προσωπικά μου γούστα, σπάνια μπορώ να πω πως βλέπω Groove Metal μπάντες που να εντυπωσιάζουν κατά πολύ και να βγάζουν τόσο ωραίο rhythm section στο set τους, δίνοντας ένα τέλειο felling, έτσι ώστε να αποκτήσουν νέους fans παράλληλα.

Ζεστοί, επικοινωνιακοί, βγάζοντας ήχο που μύριζε μπαρούτι (κάπου εδώ να πούμε πως όλες οι μπάντες στο fuzz βγάζανε φοβερό ήχο), με groove-άτους ρυθμούς που ήταν πιο χοροπηδητοί και straight to your face ώστε το κεφάλι να πηγαίνει πάνω κάτω, φυσικά και πιο γρήγοροι και thrash-άτοι με ακατέργαστη ενέργεια, και τα growl φωνητικά του Siyanor που έφερναν Death metal χροιά ήταν απλά απίστευτα. Είχαν και την τύχη επίσης να ανοίξουν κι ένα μικρό pit, σε ένα από τα τελευταία τους τραγούδια (κατεβαίνοντας κάτω στη μέση ο μπασίστας της μπάντας εκείνη την ώρα).

Ευχόμαστε πολύ σύντομα να τους ξαναδούμε στα λημέρια μας (και να συνεχίσουν αυτό που κάνουν χωρίς άλλα προβλήματα, αυτό πάει για τη τότε φυλάκιση τους στο Ιράν), για όσους δεν έχουν ιδέα κι αρέσκονται σε μπάντες όπως είναι οι Sepultura, Soulfly, Skinlab, Devildriver, κι εννοείται όπως οι PanterA (κι οι Slipknot άμα σας αρέσουν τα dj breaks ενδιάμεσα στο Groove), οι Confess θα σας δώσουν αυτές τις απαντήσεις μέσα στον ήχο τους.

Confess live Fuzz Athens

 

 

 

 

Confess Setlist:

  1. EVIN
  2. I'm Your God Now! 
  3. Phoenix Rises
  4. Megalodon
  5. Eat What You Kill 

 

Δυστυχώς οι συμπατριώτες των Belphegor, Monument of Misanthropy, δεν τα κατάφεραν λόγω οικογενειακού προβλήματος, οπότε η αμέσως επόμενη μπάντα που θα εμφανιζόταν και θα πάταγε πάνω το πόδι της στη σκηνή θα ήταν οι Αμερικανοί Deathsters, Malevolent Creation.

Η δολοφονική σύνθεση των Phil Fasciana (ο ιθύνων νου της μπάντας είναι το μοναδικό μέλος που έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια, και συνεχίζει να βάζει μπρος μέχρι και σήμερα την μηχανή των Malevolent), Ron Parmer (στα drums, πρώην μέλος των Amon, Angelcorpse, νυν Brutality, Piss On Christ κλπ) , Deron Miller (κιθάρα-φωνή), και Jesse Jolly (στο μπάσο, επίσης πρώην μέλος των Amon, Diabolic, και νυν στους Paths of Possession του Corpsegrinder), παίρνει κεφάλια, η απόδοση που δίνουν είναι εκρηκτική, με το που μπαίνει η εισαγωγή κι οι πρώτες νότες του “Alliance or War”, καταλαβαίνεις από εκεί κι έπειτα πως θα περάσεις γαμάτα.

Το κοινό από κάτω να το έχει ήδη ρίξει στο Headbanging (ταυτόχρονα να τραγουδάει στίχους και ρεφρέν από κάθε κομμάτι, κι ειδικά νεαροί οπαδοί, μεγάλο ρισπέκτ), λίγο αργότερα σε Circle Pits, επίσης οι ιαχές και τα “Malevolent! Malevolent!” του κόσμου σε κάθε διάλειμμα να είναι έντονα και παράλληλα να δίνουν ένα ζεστό κλίμα στην όλη ατμόσφαιρα, και το set να κυλάει περίφημα με κλασικές συνθέσεις να μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό, από το all time classic Florida Death Metal του “Ten Commandments” στο “Retribution”, από το “Stillborn” του “Eternal”, μέχρι και τα “The Fine Art of Murder” και “Envenomed” που έδιναν ωραίες στιγμές.

Rhythm Section που σου προσφέρει απλό, λυτό, Oldschool Death Metal, με τα κοφτερά riffs των Fasciana-Miller να παίρνουν κεφάλια σαν τσεκούρια, τα drums να βομβαρδίζουν ολόκληρες οικοδομές με τα Blast beats κι όλες τις ταχύτητες και τα groovy mid tempos που δίνουν ενδιάμεσα, τα δάχτυλα του Jolly γεννήθηκαν για να παίζουν και να δημιουργούν ωραίο ηχόχρωμα με το μπάσο ώστε να ταρακουνήσει ολόκληρο τον χώρο, και τα σχιστά φωνητικά του Miller που πραγματικά χωρίς αυτό να είναι σημείο υπερβολής, έφερναν την αύρα του Hoffmann, και με τον καλύτερο τρόπο. Και κάπως έτσι το πρόγραμμα κλείνει κι η μπάντα μας αποχαιρετά με το εμβληματικό κομμάτι της, όπου δεν είναι άλλο από το “Eve of the Apocalypse”

Προσωπικά περίμενα χρόνια να δω πως και πως Malevolent Creation, και δεν το μετάνιωσα, ήταν αξέχαστη εμπειρία, ευχόμαστε πολύ σύντομα να τους ξαναφέρουν Ελλάδα, με αυτή τη σύνθεση που επικράτησε εκείνο το βράδυ, διότι απέδειξε ένα πράγμα: No one can destroy this Malevolent Creation!

Malevolent Creation live at Fuzz

 

 

 

 

 

 

Malevolent Creation Setlist:

  1. Alliance or War
  2. Dominated Resurgency
  3. Coronation of Our Domain 
  4. Multiple Stab Wounds
  5. Homicidal Rant
  6. Infernal Desire
  7. Living In Fear
  8. Kill Zone
  9. Carnivorous Misgivings 
  10. Premature Burial
  11. Manic Demise
  12. Blood Brothers
  13. Eve of the Apocalypse

 

Φτάνοντας σιγά σιγά και στο κυρίως πιάτο, παίρνοντας μερικές ανάσες και προσπαθώντας να είμαστε προετοιμασμένοι ψυχολογικά γι'αυτό που θα επικρατούσε και θα ολοκλήρωνε το αποψινό πρόγραμμα, κοιτάζοντας το υψωμένο φόντο πάνω στο stage με το λογότυπο των Belphegor, γίνονται στησίματα με πολλά κι ωραία που ήρθαν κι έδεσαν με την μουσική ατμόσφαιρα: αλυσιδωτές στήλες, τραγο-κεφαλές σε κρανία, ανάποδοι σταυροί, κι η μυρωδιά ενός λιβανιού που απλωνόταν σε όλο το Fuzz, ξεκινώντας με αυτόν τον τρόπο την τελετουργία.

Μπαίνοντας με την εισαγωγή του “The Procession (Chapter II)”, συνειδητοποιείς πως τα πράγματα θα σοβαρέψουν για τα καλά, με το που σκάει το “Baphomet” με μπόλικη δόση σατανίλας κι άγριου παιξίματος όπου νιώθεις ό,τι θα πέσουν τσιμεντόλιθοι από πάνω, μέχρι να μην υπάρχει τίποτα όρθιο, κι εκεί είναι που ξεκινάνε τα πρώτα singalong σε ρεφρέν και στίχους ξεχωριστών κομματιών, ακολουθώντας μετά η φάση με “The Devil's Son”, το δεύτερο κομμάτι που συνεχίζει με τις επιλογές του “Totenritual”.

Προχωρώντας μετά σε πιο ατμοσφαιρικά, μεσαίας ταχύτητας επιλογών (“Sanctus Diaboli”), και ξαναμπαίνοντας στα ίσια μας, με gravity blasts και riffs που σε πιάνουν από τον λαιμό και σε ρίχνουν κατευθείαν στο Pit (παράλληλα βγαίνανε καπνοί από το stage), κι ειδικά σε τραγούδια που προέρχονται από κλασικές κυκλοφορίες, “Lucifer Incestus” (παίζοντας το ομότιτλο(!!!)), “Pestapokalypse VI” (“Belphegor - Hell's Ambassador”), και “Bondage Goat Zombie” (“Stigma Diabolicum”), και το υπόλοιπο πρόγραμμα οδηγούσε στις τελευταίες, πρόσφατες κυκλοφορίες των Αυστριακών Blacksters που ήταν επίσης εκρηκτικές (“Conjuring The Dead”, “Totenritual” και “The Devils”).

Το performance των Belphegor ήταν εξαίσιο, και κάτι παραπάνω απ'αυτό, το μανιώδεις rhythm section και το θεατρικό κομμάτι του Helmuth (κιθάρα και φυσικά η φωνή πίσω από το μικρόφωνο των Belphegor) με τους φωτισμούς που άλλαζαν την μορφή του προσώπου του, και το ποσό επικοινωνιακοί ήτανε με το κοινό, απλά άψογοι.

Η Made of Stone κι η Krisis Prod. βάλανε για ακόμη μια φορά το χεράκι τους και μας χάρισαν χαοτικές στιγμές κι Extreme απόλαυσης, με σημαντικά ονόματα, που μέχρι και σήμερα μπορούν να προσφέρουν απλόχερα τρομερή, μουσική ποικιλία, και χωρίς να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν!

Belphegor live Athens

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Belphegor Setlist:

Pin It
Image Caveman Mike

Ο Caveman Mike τρέφει αδυναμία στον extreme ήχο, στα σουβλάκια, στο να αγοράζει CD και μπλούζες, και στην ανακάλυψη μουσικών θησαυρών (απ'τους δημοφιλείς έως τους πιο Underground ήρωες). Η καθημερινότητά του είναι το Heavy metal, η αναζήτηση προς το dj-λικι, κι η περιπέτεια προς το άγνωστο. Ο Caveman Mike παρουσιάζεται ως μια σιωπηλή πηγή ατόμου, με τον αγνό του χαρακτήρα, την σκοτεινή του ψυχή που περιτριγυρίζεται από Doom Metal, την Αμερικανιά και τα burgers που είναι βγαλμένα από Groove Metal, την οργή και όλο το φάσμα του Death Metal, την φλόγα που πηγάζει από χιλιάδες συναισθήματα με την μαύρη Μπλακίλα, την ανθρωπιά και την γαλήνη που πηγάζει από Summoning, την αλητεία, τον αλκοολισμό και την κατανόηση που περιτριγυρίζεται από Thrash Metal.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

DONATIONS/ΔΩΡΕΕΣ

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤO BRUTALVIEW

Amount

BΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1 – 5
ANAΞΙΟ ΛΟΓΟΥ
 
5 – 7
ΜΕΤΡΙΟ, ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ
 
7 – 8
ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ
 
8 – 9
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ
 
9 – 10
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑLHEAD