Mε αξιοθαύμαστη σταθερότητα και συνέπεια, συνεχίζουν οι Καλιφορνέζοι blacksters να κυκλοφορούν αξιόλογες δουλειές.
Στον νέο λοιπόν 3ο ολοκληρωμένο τους δίσκο, οι Imperialist, το black/melodic sci-fi black σχήμα απ τα States μας παραδίνει μια άκρως ποιοτική δουλειά με τίτλο "Prime" συνεχίζοντας πέραν των άλλων και τους μονολεκτικούς τίτλους στους δίσκους τους.
Στο "Prime" oι κιθάρες των Soto και Quinones ηγούνται της ορμής, προσφέροντας μια επίγεια εισβολή από τρέμολο με ταχύτητα φωτός και δυνατά, headbanging riffs γεμάτα κατακλυσμική ενέργεια, ιδανικά ταιριαστά στην αποκαλυπτική οπτική του Prime.
Οι Imperialist εξέλιξαν εμφανώς τον ήχο τους προσθέτοντας μελωδικά leads και σόλο που είναι ταυτόχρονα καλαίσθητα και τεχνικά, δίνοντας προτεραιότητα στο συναίσθημα, έναντι της επίδειξης, δίνοντας στα εννέα κομμάτια του Prime μεγαλύτερη δύναμη και χάρισμα.
Αν δεν έχετε ακόμα γνωρίσει τους Αμερικανούς blacksters, θα σας έλεγα πως είναι μια μπάντα που πατάει γερά στις ράγες των Dissection, Necrophobic, Watain αλλά και Keep of Kalessin.
Τα σόλο τους —με αρμονική ευφράδεια («A Ghost Abandoned», «Beneath the Sands of Titan»), wah-wah αναφορές, («Starstorm», «A Ghost Abandoned») και εκφραστική αίσθηση («Final Hours», «Nocturnal Eon»)—, ισορροπούν την τεχνική με τη μουσική διαίσθηση, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στο θέμα του δίσκου.
Λειτουργώντας ως η κύρια δύναμη πίσω από την αφήγηση του Prime, η φωνητική ερμηνεία του Soto βυθίζει τον ακροατή στην τεράστια αφήγηση του άλμπουμ, καθώς ο τόνος, η ερμηνεία και το στιχουργικό του περιεχόμενο παντρεύουν τέλεια τη μουσική επιθετικότητα του Prime με το θεματικό τους όραμα.
Η ερμηνεία του έχει ένα υπέροχο thrashy γρύλισμα που είναι εντελώς ταιριαστό στο ύφος του δίσκου, ακούγοντας σαν ένα μείγμα μεταξύ David DiSanto (Vektor) και Abbath (Immortal), διατηρώντας παράλληλα την κοφτερή και καθαρή προφορά.
Το Prime χτυπάει δυνατά από την αρχή με το "Starstorm" και διατηρεί αυτή την υψηλής ενέργειας προσέγγιση για το μεγαλύτερο μέρος των σαράντα πέντε λεπτών διάρκειάς του. Ενισχύοντας τον ήχο του Prime, το μιξάρισμα του Swanö εγκαταλείπει την αποστειρωμένη αίσθηση των προηγούμενων άλμπουμ για μια ζωντανή και οργανική, επιτρέποντας σε κάθε χώρο των οργάνων να αναπνεύσει, ενώ παράλληλα δίνει έμφαση στα φωνητικά του Soto.
Το ιντερλούδιο, "Heavens Sunder", ταιριάζει απόλυτα στο κλίμα του άλμπουμ και κάνει την επιστροφή στο επιθετικό τελευταίο μισό του Prime να φαίνεται ακόμα πιο βαριά. Η απόφαση να συμπεριληφθεί ένα ιντερλούδιο στο μέσο του άλμπουμ ήταν μια έξυπνη κίνηση, ειδικά δεδομένου ότι η έλλειψη ποικιλίας τραγουδιών ήταν η αχίλλειος πτέρνα των Imperialist.
Το Prime θα μπορούσε να είχε βελτιώσει την αντοχή του με μεγαλύτερη διαφοροποίηση μεταξύ των τελευταίων τραγουδιών και του άλλου υλικού του άλμπουμ ή με την πλήρη περικοπή ενός απο αυτά. Ευτυχώς όμως, το θριαμβευτικό "A Ghost Abandoned" σπάει αυτό το μοτίβο. Με τον περιπλανώμενο ρυθμό του, προσφέρει μια ευπρόσδεκτη αλλαγή ρυθμού πριν το ικανοποιητικό, παρασυρόμενο outro του προσφέρει την αίσθηση ενός ολοκληρωμένου ταξιδιού, από την αρχική επίθεση σε μια τελική, ομοιόμορφα φευγαλέα απόχρωση.
Εν κατακλείδι, ενώ , δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις και θειϊκό, το "Prime" είναι αναμφίβολα το πιο συνεκτικό και δυνατό άλμπουμ των Imperialist μέχρι σήμερα. Το συγκρότημα έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία σχεδόν όλα τα επίμονα ζητήματα από τις προηγούμενες δουλειές του, προσθέτοντας παράλληλα νέο βάθος στον ήχο του.
Με το Prime, οι Imperialist φτάνουν κοντά στην κορυφή της τέχνης τους, έχοντας πλέον κυκλοφορήσει τρία συνεχόμενα ποιοτικά black metal άλμπουμ που τους καθιερώνουν ως ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του είδους. Κανείς δεν ξέρει πού θα πάνε οι Imperialist από εδώ και πέρα, αλλά το Prime είναι ένα ταξίδι που αξίζει την προσοχή σας.
