35 Years of Evil Existence!
Κι αυτό που ζήσαμε δεν ήταν μόνο τα 35 χρόνια που έκλεισαν οι Rotting Christ, ήταν ένα επικό, ιστορικό γεγονός αυτό που συνέβη στον Λυκαβηττό, γίναμε μάρτυρες εκείνο το βράδυ, είδαμε όχι μόνο ένα αλλά δύο μεγαθήρια της Ελληνικής Black Metal σκηνής ενωμένα να παίζουν και να τα διαλύουν όλα στον διάβα τους, μπροστά σε 6.000 άτομα το οποίο ξεπερνά κάθε όριο φαντασίας! Δεν το περίμενα να είμαι ειλικρινής, και μπορώ να πω πως όσες φορές κι αν έχω δει Christ στη ζωή μου (6η ή 7η φορά σίγουρα), αυτή η βραδιά ήταν εκκωφαντική και θα μείνει στα αγαπημένα Live του 2024 από πολλές οπτικές. Ο χώρος που ήταν ανοιχτός και μέσα στη φύση ταίριαζε απόλυτα με το όλο πρόγραμμα (να προσθέσω αυτό μόνο: ωραίος ο Λυκαβηττός, ωραίες οι ευκαιρίες που μας δίνει το Rockwave τα τελευταία διαστήματα δεν λέω, αλλά πολύ βασανιστικά τα σκαλιά κι όλη η διαδρομή που ακολούθησε στο τέλος της κορυφής), ο κόσμος φυσικά που εδώσε το 100% ώστε να παρευρεθεί και δείξει τη στήριξη του, και το κυριότερο: δεν θα μπορούσε η νύχτα στον Λυκαβηττό να την τόσο ιστορική με την guest εμφάνιση των επίσης Θρυλικών Varathron, για τους οποίους και θα μιλήσουμε τώρα:
Τους προλάβαμε κοντά στα πρώτα τους κομμάτια ευτυχώς, στο “Tenebrous” για την ακρίβεια, είναι η δεύτερη φορά που τους βλέπω από κοντά να σαρώνουν, με τη διαφορά πως έχουν λίγη παραπάνω απήχηση σε αντίθεση με αυτή που είχαν συνήθως σε κλειστούς χώρους, μιας κι ο συγκεκριμένος στον Λυκαβηττό ήταν ανοιχτός για τα δεδομένα του Festival. Η φάση συνεχίζει μέσα σε κλασικούς ύμνους τύπου “Unholy Funeral”, “Nightly Kingdoms”, “Cassiopeia's Ode” όπου προέρχονται από ιστορικές κυκλοφορίες της μπάντας (His Majesty At The Swamp και Walpurgisnacht), έχοντας βέβαια κι από τις πιο πρόσφατες στιγμές τους με κομμάτια όπως τα “Saturnian Sect”, “Crypts In The Mist”, “Ouroboros Dweller” (από το προτελευταίο Patriarchs of Evil στον προκάτοχο του που έκανε την εμφάνισή του πέρσι κι έσκασε σαν ατομική βόμβα, στο The Crimson Temple). Καθώς κυλάει το set κάπου πετυχαίνουμε κι άλλον ύμνο, το “Son of the Moon (Act II)”(!), κι από κει κι έπειτα αρχίζουν οι σφαγές και τα ανοίγματα περί moshpits, και κλείνοντας μετά το όλο σετ με το “Sic Transit Gloria Mundi”. Όπως και να το κάνουμε, πλέον οι Varathron είναι Βετεράνοι στο είδος τους, έχοντας βγάλει μέχρι και σήμερα καταπληκτικές κυκλοφορίες, μαζί με τους συνοδοιπόρους τους Rotting Christ, δείχνοντας μας μέχρι που μπορεί να φτάσει το επίπεδο τους, και το καταφέρνουν τόσο καλά μέχρι και τώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Varathron Setlist:
- Hegemony of Chaos
- Tenebrous
- Unholy Funeral
- Nightly Kingdoms
- Cassiopeia's Ode
- Saturnian Sect
- Crypts in the Mist
- Ouroboros Dweller (The Dweller of Barathrum)
- Son of the Moon (Act. II)
- Le Reine Noir
- Genesis of Apocryphal Desire
- Sic Transit Gloria Mundi / Outro
Μιας κι αναφέραμε για σφαγές, εδώ είναι που έρχονται τα καλύτερα (21:05), με το που ακούγεται η εισαγωγή με τις πρώτες νότες του “ΧΞΣ (666)” που προκαλούν πολλές ιαχές, βαρύ κι ασήκωτο headbanging από κάτω, το πρόγραμμα κυλούσε με τραγούδια των τελευταίων κυκλοφορίων τους (Aealo, Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, Rituals, και Pro Xristou), φτάνοντας στα πρώτα χοροπηδητά (“Fire, God and Fear”) και moshpits (“Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού”) που γινόντουσαν όλο και πιο μεγάλα σε σημείο που να σηκώνεται όλη η σκόνη προς τα επάνω, ίσως το πιο μεγάλο Pit που έχω δει σε live των christ, ίσως η λέξη Δυνατό να είναι ξεπερασμένη μόνο και μόνο που βιώνεις αυτόν τον χαμό. Προχωρώντας, φτάνουμε στο τέλος της 10ς και 20ς ποικιλίας που κλείνει με το “Like Father, Like Son” όπου και το αφιέρωσαν στους πατεράδες και τα παιδιά τους, κι έρχεται η στιγμή που θα πατήσουν οι κλασικές ποικιλίες, ξεκινώντας με μια ωραία τριάδα από το Triarchy of the Lost Lovers, “King of A Stellar War”, “Shadows Fall” και “Archon” όπου και στο ενδιάμεσο έγινε κι ωραία στροφή στις εναλλαγές των κομματιών, χτίζοντας έτσι μια ωραία αλυσίδα-γέφυρα ώστε να κυλίσει ομαλά το set του αποψινού show (επίσης σ'αυτά θα κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα καπνογόνα), κάπου στο ενδιάμεσο (αν θυμάμαι καλά) είχαμε και σβήσιμο τούρτας, ο Σάκης Τόλης έγινε κι επίσημα 52 χρονών, κι ήταν ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσει τα γενέθλια με τα 35 χρόνια πορείας της μπάντας. Το set πάει όλο και σε πιο oldschool περάσματα, με τα “Gloria De Domino Inferi” και “Forest of N'Gai” που προέρχονται από το EP του Passage of Arcturo, ακολουθεί κι ένα “Fgmenth Thy Gift” από το Ντεμπούτο του Thy Mighty Contract, ώστε η κατεύθυνση των επιλογών να καταλήξει στην διασκευή (διασκευάρα*) των Thou Art Lord, το “Societas Satanas” που γίνεται το σώσε με το ξύλο που γίνεται από κάτω, κι από κει που δεν το περιμένει κανείς μας μετά ακολουθούν τραγούδια από τις Gothic εποχές των Christ (τα “Sorrowful Farewell” και “Among Two Storms” από το A Dead Poem, και το “After Dark I Feel” από το Sleep of the Angels). Φτάνοντας στις τελευταίες στάσεις του όλου set, οι Rotting Christ αφιέρωσαν τέσσερα κομμάτια στην Ελληνική σκηνή (“Athanatoi Este”(!!), “Nemecic”(!!!), “In Yumen-Xibalba” και “Grandis Spiritus Diavolos”), έχοντας ξεσηκώσει ακόμα πιο πολύ το κοινό δημιουργώντας μια ζεστή ατμόσφαιρα κι επικές στιγμές, μας αποχαιρετούν με τα ποιητικά μονοπάτια του Edgar Allan Poe στο “The Raven” και τη μοναδική επιλογή του Genesis, το “Under The Name of Legion”, κι εννοείται πως δεν γίνεται να τελειώσει με αυτόν τον τρόπο χωρίς τις Encore επιλογές για το κλείσιμο: τελευταίο ξύλο με “Sign of Evil Existence” (είναι εξίσου γαμάτο να το ακούς από κοντά και να γίνεται σφαγή), και φυσικά δεν γίνεται να λείπει από το πρόγραμμα ο απόλυτος, ένας και μοναδικός ύμνος με τον οποίο γνωρίσαμε και μάθαμε τον χαρακτήρα των Christ μέχρι και σήμερα, “Non Serviam” κι ένα ολόκληρο κοινό να μοιράζεται τη σκηνή με την ίδια τη μπάντα επάνω. Μακράν ένα από τα καλύτερα live που έχουν γίνει στα πλαίσια του Rockwave, και γενικά εν έτη 2024!
Σας ευχαριστούμε για όλες αυτές τις ξεχωριστές στιγμές που μας δώσατε, τώρα πάμε για 40, 50, 60τόσα χρόνια πορείας, μόνο και πάντα τέτοια!!
Rotting Christ Set:
- 666
- P'unchaw kachun- Tuta kachun
- Fire, God and Fear
- Kata Ton Daimona Eaytoy
- Apage Satana
- Dies Irae
- Demonon Vrosis
- Aealo
- Like Father, Like Son
- King of a Stellar War
- Shadows Follow
- Archon
- Gloria de Domino Inferni
- The Forest of N'Gai
- Fgmenth, Thy Gift
- Societas Satanas (Thou Art Lord cover)
- Sorrowful Farewell
- Among Two Storms
- After Dark I Feel
- Athanati Este
- Nemecic
- In Yumen-Xibalba
- Grandis Spiritus Diavolos
- The Raven
- Under the Name of Legion
Encore:
- The Sign of Evil Existence
- Non Serviam
