Hellish Expectations over Athens! 

Μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά πως αυτή η βραδιά ήταν πραγματική εμπειρία ζωής και ομού ξύλου, κι ειλικρινά άξιζε κάθε λεπτό βιώνοντας την από κοντά, όπως λέει και το κύκνειο άσμα: “Expect Total Hell”, διότι όταν έρχεται ένα τέτοιο ξεχωριστό όνομα όπως οι Midnight δεν γίνεται να μην περιμένεις τις (Κολασμένες) Προσδοκίες στο όλο τζέρτζελο που θα επικρατούσαν μέχρι το τέλος της βραδιάς στο Κύτταρο. Οπότε πάμε με την σειρά να δούμε τι ακριβώς έγινε, έχουμε να συζητήσουμε πολλά κι ωραία για τα οποία έγιναν εκείνο το βράδυ.

Πηγαίνοντας από νωρίς λοιπόν στο Κύτταρο και περιμένοντας με ανυπομονησία για την όλη μάζωξη, οι πόρτες θα ανοίξουν στις 20:30, χαλαρά πράγματα μέχρι στιγμής, στήσιμο στα φώτα και στο Stage, Merch, έχοντας μικρή ποικίλα πραγμάτων αλλά δεν μας πτοεί καθόλου αυτό, και φυσικά μουσική.. Μουσική (θρασίλες) παίζοντας παράλληλα αγώνα Παναθηναϊκού με ΑΕΚ στον προτζέκτορα, όσοι πηγαίνουν από νωρίς στο Κύτταρο ξέρουν.

Cursed Blood supporting Midnight

 

Η ώρα πηγαίνει 21:00, κι έρχεται η στιγμή όπου θα πατήσουν πάνω στη σκηνή οι δικοί μας Crust Death Metallers, Cursed Blood, το μοναδικό support το οποίο θα άνοιγε στους Midnight. Είχαμε μιλήσει στο παρελθόν για τους Cursed Blood όταν είχαν ανοίξει για στους Triumph of Death τον Φλεβάρη, και μπορώ να πω πως συνεχίζουν να είναι ακάθεκτοι και σαρωτικοί στις εμφανίσεις τους, ακόμα και ηχητικά ακουγόντουσαν άψογα. Κιθάρες που βγάζουν καταιγιστικό riffing σε αργές και γρήγορες-μεσαίες ταχύτητες, βγάζοντας μια oldschool Ολλανδική Death αισθητική (μαζί με τα Crust ξεσπάσματα και τα αργόσυρτα Sludge σημεία), Crust φωνητικά που δίνουν όλο τους το είναι φτύνοντας τις λέξεις που έχουν να μας πούνε μπροστά στα μούτρα μας, τα μπάσα που καταλάβαινες την Crust αισθητική που βγάζουν, ακούγοντας και τις χορδές, κάτι που σπάνια πετυχαίνει κάνεις κι ειδικά στις συναυλίες που δύσκολα διακρίνει από την όλη βαβούρα (εκτός κι αν στέκεσαι μπροστά ή πηγαίνοντας σε κάποιο σημείο που μπορείς να αντιληφθείς αυτή την αισθητική κατά κάποιο τρόπο). Και τα ντραμς, φονικά όπλα πολέμου, και στα τελευταία κομμάτια που παίχτηκαν υπήρχαν πολλαπλές Grind επιθέσεις σε blast beats. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική κι αρκετά ζέστη με την μπάντα στο σημείο που να οδηγεί η όλη κατάσταση σε πώρωση και τα κεφάλια να πηγαίνουν πάνω κάτω (έχοντας και τον μισό πληθυσμό να είναι καθ'οδόν στα μέσα του σετ), και πιστεύω πως όλο αυτό το hype θα οδηγήσει την μπάντα σ' ένα καλύτερο μέλλον, κι ήδη πάει θαυμάσια με τις συναυλίες που δεν δίνουν τα τελευταία διαστήματα. Εύγε για άλλη μια φορά αλάνια μου! 

Cursed Blood supporting Midnight

 

Cursed Blood supporting Midnight

 

Cursed Blood supporting Midnight

 

Cursed Blood supporting Midnight

 

Cursed Blood supporting Midnight

Cursed Blood Setlist:

  • Flaying Tyrants
  • World of Madness
  • Sodomic Damnation
  • Cold Conqueror
  • Triumphant Doom
  • Nailed
  • Backlash Rampage 

 

Και μετά από αυτό το θερμό καλωσόρισμα (παίρνοντας μερικές ανάσες πριν το τζέρτζελο), το ρολόϊ σήμανε 22:00, όπου τα φώτα θα έσβηναν, όπου οι καμπάνες θα χτυπούσαν μέσα στο Κύτταρο, ως προειδοποίηση πως εκείνη η ώρα, εκείνη η στιγμή που θα βλέπαμε τον Athenar μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των Midnight να πατάνε το πόδι τους πάνω στη Γη με τις fullface μάσκες (Masked And Deadly!), είχε ήδη φτάσει. Μπαίνοντας δυνατά με το “Vomit Queens”, ο κόσμος από κάτω είχε αρχίσει να ανοίγει ένα μεγάλο κύκλο και να δίνει όλο του το είναι μέχρι να γεμίσει μελανιές και να τις μετρήσει στο σπίτι του μετά το live (είχε και πολλά stage dives και crowd surfing), κι η αναφορά που κάναμε πριν λίγο για τις ανάσες δεν μπορώ να τις περιγράψω, κυρίως όσον αφορά την κατάσταση που γινόταν μέσα στο pit, τόσο δυνατό που δεν μπορούσες να ανασάνεις και να ξαναμπείς μέσα (αν κι οι περισσότεροι συνέχιζαν ακάθεκτοι, οπότε πήγε αρκετά καλά, that's the fvckin spirit!). Το πάρτυ συνεχίζει ακάθεκτο, με κλασικούς Midnight ύμνους (“Lust Filth And Sleaze”, “Black Rock'n'Roll”, “Evil Like A Knife”, “Prowling Leather”, “White Hot Fire”, “All Hail Hell”,“Satanic Royalty”, “Necromania”, “You Can't Stop Steel”, “Unholy And Rotten”), όπως φυσικά και νέους ύμνους από την καινούργια κυκλοφορία του “Hellish Expectations”, όπως φυσικά και αυτές των “Let There Be Witchery” και “Rebirth By Blasphemy” (“Expect Total Hell”, “Nuclear Savior”, “F.O.A.L”, “Fvcking Speed And Darkness”, “Szex Witchery”). Η μπάντα μας έδωσε μπόλικο Black N Roll με όλη την βρώμικη αισθητική που έβγαινε από τα ηχεία, το παίξιμο κι ο τρόπος που σέβεται κατά πολύ τους Motörhead, τους Venom, τους πρώιμους Bathory, το Speed, και βγάζοντας ασταμάτητη-ακατέργαστη ενέργεια (τα διαλείμματα ήταν πολύ λίγα, οι τύποι είναι ακούραστοι, και γεννημένοι γι'αυτό που κάνουν) και παράλληλα το αλήτικο Punk attitude πάνω στη σκηνή, σκαρφαλώνοντας και παίζοντας πάνω στους ενισχυτές, κουνώντας μπρος-πίσω τα ηχεία (μέχρι και τα κεφάλια τους κοπάνησαν στο τέλος του σόου όταν ανέβηκαν στα ηχεία), πηγαίνοντας μπροστά στον κόσμο με χαιρετούρες, μπουνίτσες, κι όλα αυτά τα ωραία που προσφέρουν το όλο αδελφικό κλίμα. Τέλος, μας έπαιξαν αλλά τρία κομμάτια για το Encore, ο Athenar κάνοντας την εξής ερώτηση: “You Want to hear Midnight or Carnivore?”, όλοι προφανώς ζήτησαν κι άλλα κομμάτια από τους ίδιους τους Midnight (καμία επιλογή δεν χάλασε κανέναν, αλλά θα'χε φάση αν διασκεύαζαν ένα Male Supremacy ή ένα Carnivore, όμως αυτά που ακολούθησαν δεν θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα καλύτερη την όλη αισθητική του live), οπότε τα αυτά τα τρία που ακολούθησαν στο κλείσιμο ήταν τα “Who Gives A Fvck?”, “Violence on Violence”, και το τελειωτικό χτύπημα ήταν με το “Rip This Hell”(!!!!), αφήνοντας στο τέλος τα μπάσα και τις κιθάρες να ηχούν-βουίζουν με την όλη βρώμα που τους έχει μείνει στα ηχεία, κι ο Athenar κατέβηκε στην μέση εκεί στο πλήθος όταν τελείωσε το σετ και μας αποχαιρέτησε με την υπόλοιπη μπάντα. Και κάπως έτσι σου αφήνουν μια αξέχαστη εμπειρία που σπάνια θα συναντήσεις και θα την ξαναβιώσεις στις μέρες μας, εγώ έχω να το λέω τέτοιες συναυλίες δεν πρέπει να ξεχνιούνται, πραγματικά ήταν μία από τις συναυλίες που σάρωσαν άσχημα, σε όσες έχω πάει μέχρι στιγμής στην ζωή μου αυτή εδώ ξεχώρισε από πολλές απόψεις, σε σημείο που άνετα μπαίνει χωρίς δεύτερη σκέψη στις αγαπημένες τοπ 3 ή 5 συναυλίες που έχω πάει εβερ. Ευχόμαστε πολύ σύντομα να μας ξαναεπισκεφθούν στη χώρα μας για τρίτη γύρα, και ξανά μέσα στα δεδομένα της Μεγαλο-εβδομάδας. Long Live Black Rock 'n' Roll!

Midnight live at Kyttaro

 

Midnight st Kyttaro

 

 

 

 

 

 

 

 

Midnight Setlist:

  • Vomit Queen
  • Lust Filth And Sleaze 
  • Black Rock'n'Roll
  • Expect Total Hell
  • Nuclear Savior 
  • F.O.A.L.
  • Fvcking Speed And Darkness
  • Szex Witchery
  • Evil Like a Knife
  • Prowling Leather
  • White Hot Fire
  • All Hail Hell
  • Satanic Royalty
  • Necromania
  • You Can't Stop Steel
  • Unholy And Rotten

Encore:

  • Who Gives a Fuck?
  • Violence on Violence
  • Rip This Hell
Pin It
Image Caveman Mike

Ο Caveman Mike τρέφει αδυναμία στον extreme ήχο, στα σουβλάκια, στο να αγοράζει CD και μπλούζες, και στην ανακάλυψη μουσικών θησαυρών (απ'τους δημοφιλείς έως τους πιο Underground ήρωες). Η καθημερινότητά του είναι το Heavy metal, η αναζήτηση προς το dj-λικι, κι η περιπέτεια προς το άγνωστο. Ο Caveman Mike παρουσιάζεται ως μια σιωπηλή πηγή ατόμου, με τον αγνό του χαρακτήρα, την σκοτεινή του ψυχή που περιτριγυρίζεται από Doom Metal, την Αμερικανιά και τα burgers που είναι βγαλμένα από Groove Metal, την οργή και όλο το φάσμα του Death Metal, την φλόγα που πηγάζει από χιλιάδες συναισθήματα με την μαύρη Μπλακίλα, την ανθρωπιά και την γαλήνη που πηγάζει από Summoning, την αλητεία, τον αλκοολισμό και την κατανόηση που περιτριγυρίζεται από Thrash Metal.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

DONATIONS/ΔΩΡΕΕΣ

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤO BRUTALVIEW

Amount