Ok...εμ...Τώρα?..Τι κάνουμε?..Πρέπει λέει να γράψουμε για τους Watain και το live στην όμορφη νύφη του Βορρά..χαχαχα οκ κλαίνε οι ρέγγες παιδιά..
Τι να γράψεις?
Οι τύποι τα έγραψαν όλα.. Tα είπαν όλα.. Να γράψεις τι?. .Ένα Principal τραντάχτηκε...Τα θεμέλια εράγησαν.. Ο Χωρτιάτης σκίστηκε στα δυο...Μάλλον δε χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι.. Τι όχι? Μα..
Watain απλά και κλείνεις εκεί.. Τέλος..
Καλή συνέχεια εύχομαι και χάρηκα που τα είπαμε βρε..Άη..Ανανεώνουμε...
Ουφ....Πφφφ....χμ..Ανάσες.. Λοιπόν.. Ευθύς αμέσως οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό μου είναι, οι εξής, τελετή, ιεροτελεστία, χάος, πόνος,
ατμόσφαιρα, συναίσθημα...Τα φιλάκια μου..
Και.... Απλά...Τρομερή σκηνική παρουσία..
Να τα πάρουμε βέβαια απ' την αρχή , κι αυτό γιατί εκεί έξω υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει και πρέπει να τον βάλουμε στο κλίμα..Είτε πήγαν στα Live είτε όχι..
Nα σημειώσουμε κάπου εδώ πως αυτή ήταν η τρίτη φορά τους στην Θεσσαλονίκη μετά τις συναυλίες τους το 2004 στον Μύλο και το 2014 στο Eightball.
Την αυλαία άνοιξαν οι Φινλανδοί Death Metal/Grindcore metallers Concrete Winds, μια μπάντα νεοσύστατη στον χώρο, μιας και μας έρχεται το 2019 με δυο άλμπουμ
στην μέχρι τώρα πορεία τους.. Τα Primitive Force και Nerve Butcherer του 2019 και 2021 αντίστοιχα.. Άλμπουμ που κυκλοφόρησαν και τα δυο δια μέσω της Sepulchral Voice Records.. Πολλοί, κι ανάμεσα τους κι εγώ, δε περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση από το κοινό της Θεσσαλονίκης.. Παρόλα αυτά όμως οι τύποι ανέβηκαν στην σκηνή με αέρα και μπρίο, με άνεση και ζεστασιά, πήραν τα όργανα ανά χείρας και.. Φύγαμε για ζέσταμα.. Αυτό ήταν.. Τα κεφάλια άρχισαν να κουνιούνται ρυθμικά και πολύς κόσμος να γουστάρει.. Τουλάχιστον γύρω μου, στους κοντινούς μου, είδα πως τραγουδούσαν πολλά κομμάτια τους, κάτι που θα έλεγα πως με εντυπωσίασε θετικά.. Λίγο πολύ , η αλήθεια είναι, ξέρετε, ότι με τις πιο άγνωστες μπάντες δε τα πάμε τόσο καλά..
Είμαστε κομματάκι λίγο πιο παραδοσιακοί.. Στο τελείωμα τώρα του κάθε κομματιού η μπάντα δεχόταν ένα βαρύ θερμό χειροκρότημα, και τον όχλο από κάτω να κραυγάζει και να σφυρίζει, κάτι που οι Φινλανδοί απόλαυσαν ανάλογα προσπαθώντας να ζεστάνουν ακόμα περισσότερο το κοινό..
Σχεδόν μισής ώρας περίπου και οι Concrete Winds έδωσαν τον πόνο που έπρεπε..
Διάλειμμα για μπύρες, τουαλέτα, έλεγχο στον ήχο, καθαρός αέρας, διατάσεις και...Μπουμμμ.. Bølzer!! Και.. Άντε γεια μυστήρια πλάσματα..
Έχε γεια καημένε κόσμε.. Έχε γεια γλυκιά ζωή.. Bølzer λοιπόν.. Μια μπάντα από Ελβετία η οποία μετράει 15 χρόνια πορείας στον χώρο σε ύφος
black/Death Metal με ωραία θεματολογία περί του θανάτου , τον παγανισμό, τον αποκρυφισμό, τις τελετουργίες..
Έτσι για να σας βάλουμε λίγο στον χορό, οι Ελβετοί μας έρχονται με 3 ΕΡ μόνο κι ένα άλμπουμ, το Hero του 2016 , δια μέσω της Iron Bonehead Productions..
Δυστυχώς απο τότε η τελευταία δουλειά τους ήταν το ΕΡ του 2019, το Lese Majesty.. Όπως και να έχει μη σας κρατήσει πίσω.. Μπείτε και ακούστε τους χθες..
Αξίζουν..
Ένα θεόρατο βουνό κοντά στα δυο μέτρα ανεβαίνει στην σκηνή και ξεκινά να βρυχάται.. Ομολογώ ότι τους έμαθα μόλις είδα ότι έρχονται οι Watain Ελλάδα..
Οπότε για να έχω μια καλύτερη εικόνα μπήκα και έριξα μια ματιά στις δουλειές τους...Αλλά...Δεν είχα μπει να δω ότι ήταν ΜΟΝΟ δυο μέλη..χαχαχα.. Έκπληξηηη..
Μέχρι που το είδα live, μετά από κανένα τέταρτο αφού είχαν ξεκινήσει να βαράνε πέφτει το μάτι πιο καθαρά αυτή την φορά επάνω στην σκηνή και λέω ώπα..
Μα που είναι ο μπασίστας, μια δεύτερη κιθάρα βρε αδερφέ?.. Έλα λέω θα είναι κάπου κρυμμένοι.. Κι εκεί κατάλαβα ότι είναι δυο άτομα. .Κιθάρα-φωνή και τύμπανα..
Ήταν τόσο γεμάτο όμως όλο αυτό που άκουγες που απλά έκλεινες τα μάτια και χανόσουν με τις παγανιστικές μελωδίες και τα γυρίσματα
απο βρώμικα σε καθαρά φωνητικά..
Την ίδια βέβαια έκπληξη είδα στα μάτια και στα πρόσωπα πολλών ακόμα που δεν ήξεραν.. Που τους άκουγαν πρώτη φορά.. Τέλειο..
Ένα θεόρατο τούμπανο να γεμίζει την σκηνή τόσο αβίαστα. Ανενόχλητα. .Νεράκι.. Επαφή με τον κόσμο.. Ο τύπος έκανε για δέκα και πραγματικά το απολάμβανε..
Το κοινό τους γούσταρε όσο τίποτα με τον χώρο να έχει γεμίσει για τα καλά πλέον και απλά να κοπανιέται ανεξέλεγκτα..
Βέβαια να πω κάπου εδώ, ότι, ήταν πολλοί αυτοί που ήρθαν αποκλειστικά και μόνο για Bolzer .. Άκουσα πολλούς λίγο πριν την
έναρξη να λένε, ότι εμείς γι' αυτούς ήρθαμε.. Είδα πολλούς να φεύγουν μετά.. Όπως και να έχει παιδιά οι τύποι τα έσπασαν..
Και...Ξανά.. Διάλειμμα για μπύρες, τουαλέτα, έλεγχο στον ήχο, καθαρός αέρας, διατάσεις.. Καλές διατάσεις αυτή την φορά.. και... Μπουυυυμ..
Όλα πλέον έχουν στηθεί.. Κέρατα, ανάποδοι σταυροί, κόκκαλα, δάδες.. Και..... Έναρξη.. Που να ξέραμε τι μας περίμενε..
Τα φώτα σβήνουν.. Η ατμόσφαιρα βαραίνει... ξεκινά σιγά σιγά έτσι για να σε βάλει στο κλίμα με τα πλήκτρα να προδρομίζουν το κακό που έρχεται.. Άκουγες τον κόσμο να κραυγάζει WATAIN, WATAIN WATAIIIN.... .Σχόλια τύπου , πώ ρε φίλε.. Θα πεθάνω..Δε υπάρχει, δεν υπάρχει ρε φίλε...Ooooh my God.....Και όλα σιγά σιγά..Μπαίνουν όλα στον δρόμο τους.....Ένα ένα τα κεριά ανάβουν στην σκηνή με τα πλήκτρα να δίνουν ένταση και ανάλογη ατμόσφαιρα αγωνίας.. Λαμπάδες που αν τα παρατηρούσες καλύτερα απο μακριά, σου έμοιαζαν σαν δυο πύρηνα δαιμονικά μάτια έτοιμα να σε κατασπαράξουν....Και σιγά σιγά ιδού..Βαρύς ήχος σκεπάζει τον χώρο και η κιθάρα αρχίζει να παίζει ένα αρμονικό μελωδικό παιχνίδι προσφέροντας μια τέλεια σατανικη εισαγωγή...Με αργές κινήσεις ξεπροβάλουν στην σκήνη με χειροκροτημα και κραυγές σηκώνοντας τα χέρια..4 λεπτά Αναμονης που στην αρχή προκάλεσε δέος και ανατριχίλα..
Καθώς η ώρα περνούσε όμως και αφού το μάτι και η ψυχή σου χόρτασε απ το όλο στήσιμο της σκηνής , η αγωνία και η προσμονή όλο και έπαιρνε να φτάνει στα κόκκινα φτάνοντάς σε, σε εκρηκτικά επίπεδα ανυπομονισίας.. Σε σημείο να θες να δαγκώσεις τον λαιμό σου ένα πράμα..
Και.. Night Vision.. Σκάνε στην σκηνή με τον λαό απο κάτω να ουρλιάζει , να ανατριχιάζει, σε σημείο που λες οκ θα τα κάνω πάνω μου μάγκες, μου φεύγουν , δε κρατιέμαι , και ξεκινά ο χαμός.. Σκάει επάνω ο Έρικ με την δάδα.. Ανάβει τελετουργικά τους σταυρούς, την σηκώνει ψηλά ως κίνηση χαιρετισμού και την δίνει στο κοινό μπροστά στο κάγκελο.. Το κοινό απ' την μια να κάθεται αποσβολωμένο με την όλη κατάσταση και ατμόσφαιρα, και απ' την άλλη να κοπανιέται μαγκωμένα περιμένοντας κάτι.. Μια κίνηση.. Ένα νεύμα.. Ένα πράγμα τύπου θέλω να τα κάνω όλα πουτ@ν@ αλλά ντρέπομαι.. Kαι κάπου εκεί προς το τρίτο κομμάτι , το Legions of the Black Light
γίνεται ένα νευρικό νεύμα απ' τον κιθαρίστα και ήταν το απόλυτο ξέσπασμα για να αρχίσει το ξύλο και τα mosh pit..Καπάκι μπαίνει το Τhe Ηowling και γίνεται το σώσε.. Ένα τεράστιο pit στο κέντρο.. Ασταμάτητος πόνος χωρίς ανάσες με έναν Eric να κινείται τόσο ρευστά επάνω στην πίστα,
με χορευτικές κινήσεις και σπασίματα του σώματος του , μεταφέροντας έτσι την αίσθηση πως κάποιος δαίμονας τον κατέκλυσε..Πάει τον χάνουμε..
Ξαφνικά ξεσπάσματα των χεριών και του κεφαλιού και αμέσως μετά κοπάνιμα μόνος του για να έρθει ξανά η στιγμή να αρχίσει τις αργές ρευστές τελετουργικές κινήσεις του κατά το solo..
Η επαφή όλων τους με το κοινό απλά φοβερή.. Ένα live που αλήθεια δεν έπρεπε να χάσει κανείς.. Μιας και αυτή την στιγμή είναι στο απόγειο της καριέρας τους.. Μη ξεχνάτε..
Εννοείται ότι δεν θα έλειπαν στο ενδιάμεσο τα τελετουργικά του Eric και οι λοιπές μαγγανείες του.. Οι προσευχές που έψελνε και τα ξόρκια που έριχνε ανάβοντας τα κεριά του και τα λιβάνια του..
Πραγματικό σόου.. Πραγματικός σόουμαν.. Ένιωσες για λίγο ότι είσαι σε μια σατανιστική τελετή.. Επίκληση προς κάποιον δαίμονα.. Κάποια δύναμη.. Και..
That ancient neverlight
To wash the world
Serimosa, serimosa ..
Και όλα ώπα.. Ο κόσμος το αποθέωσε..
Σηκώνω το βλέμμα και βλέπω τον Εric να στέκεται ανάμεσα στους δυο κιθαρίστες, δυο βουνά, και στην μέση ο τσιλιβίθρας να ουρλιάζει ..
Μπορούμε να μιλάμε για ώρες.. Να λέμε τι είδαμε τι νιώσαμε..
Δε θέλω να σταθώ στο κομμάτι του ήχου.. Ο καθένας ας κρατήσει την άποψή του για τον εαυτό του.. Άλλωστε άλλα πράγματα μας μένουν.. Οι τύποι ήρθαν, είδαν και τα έσπασαν.. Τέλος..
Κάπου εδώ, επιβάλλεται να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην παρέα του φίλου μας Άκη Παπαδόπουλου και στην σελίδα τους, Watain Disciples / Hellenic Division που πρόσφεραν πολλά στην μπάντα.. Οι γνώστες ξέρουν..
Κάτι τέτοιες κινήσεις μας κάνουν περήφανους.. Μπράβο σας παιδιά και σας ευχαριστούμε.. Συνεχίστε ότι κάνετε και εδώ είμαστε.. Όποιος θέλει ας επισκεφθεί την σελίδα τους..
Δυο οργασμικά κομμάτια δίχως τέλος και φύγαμε για κλείσιμο.. Malfeitor και Waters of Ain.. Με το τελευταίο να έχει πραγματικά τον ατελείωτο..Κάτι του τύπου πάρ' τε να έχετε.. Ο τέλειος χαιρετισμός λίγο πριν μας αποχαιρετήσει με την ιερή του τελετή.. Και...Τέλος...Η πίστα αδειάζει...Και ο Eric μοναχός επάνω να χαιρετά τα αρχαία πνεύματα γονατίσμενος... Τις ανώτερες σκοτεινές δυνάμεις.. Με απόλυτο σεβασμό..Λίγο πριν το finale , μια βαθιά υπόκλιση στον βωμό του. μπροστά απ' τα τύμπανα, βαθιά υπόκλιση στο κοινό του , το οποίο κοιτούσε με δέος και με χέρια σηκωμένα ...και τέλος... Αυτό ήταν... Ναι.. Η παράσταση έλαβε τέλος..
Αυτό που μου έκανε εντύπωση και μ' άρεσε, ήταν πώς, λίγο πριν φύγει, στάθηκε μπροστά απο έναν βωμό , κάπως έτσι θα μπορούσα να το πω, και άφησε να φανεί προς το κοινό, πώς σα να του μιλούσε μια δύναμη.. Κι αυτός απλά να κάνει ότι καταλαβαίνει κουνόντας απαλά το χέρι του καταφατικά..
Το live τελειώνει.. Ο χώρος αδειάζει.. Ο κόσμος πηγαίνει να βγάλει φωτο την σκήνη.. Αίμα στο πάτωμα μπροστά στο κάγκελο.. Και ένα εισιτήριο να κείτεται..
Η στιγμή που το βλέπω και λεω, μα τι βεβήλωση ειν αυτή? Ποιος το πέταξε? Και βλέπω μια τύπισσα να τρέχει και να το παίρνει.. Σχόλια τύπου, ήταν υπέροχοι, θεοί, τι ζήσαμε?.. Ήθελα λίγο ακόμα, τι κομματάρες, φύγαμε για μπλουζάκια, πότε θα ξανα- έρθουν... Χαχαχα απλά χαμός..
Μη κουράζω άλλο παίδες.. Την επόμενη φορά να πάτε.. Να τους δείτε.. Είναι μια τέλεια εμπειρία και ένα black metal σόου που σου μένει για τα καλά.. Μια εμπειρία ζωής που πρέπει να την ζήσεις..
