Ήρθε η ώρα για το πολυαναμενόμενο νέο δίσκο των Αυστριακών blackened deathsters Belphegor, "The Devils" που αποτελεί το διάδοχο του "Totenritual" 5 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του.
Έχοντας παρουσιάσει στα live τους μερικά νέα κομμάτια, σίγουρα περιμέναμε όλοι το αποτέλεσμα και στη ψηφιακή εκδοχή του και τώρα λοιπόν είναι η στιγμή που περιμέναμε.
Το μοτίβο γενικά δεν ξεφεύγει από το παίξιμο της μπάντας, απλά μερικά κομμάτια είναι πιο mid-tempo από όσο τους έχουμε συνηθίσει και φαίνεται ότι πειραματίστηκαν λίγο με τον ήχο τους.
Οι κιθάρες στο "The Devils" έχουν τη δομή του "Totenritual" με τα βαριά riffs να τα διαδέχονται οι όμορφες μελωδίες που δημιουργούν μία άγρια ατμόσφαιρα και συνδυάζονται τέλεια με τα καταιγιστικά riffs.
Τα solos είναι πολύ καλοπαιγμένα και είναι σύντομα χωρίς να καταντούν μονότονα. Οι κλασσικές κιθάρες έχουν μία ήρεμη γοητεία που έρχεται ίσα-ίσα για να καλυφτεί από την επιθετικότητα των riffs της ηλεκτρικής κιθάρας.
Το μπάσο θεωρώ πως είναι πιο δυνατό παραγωγικά από το "Totenritual" και ακούγεται πιο ζωντανό και βαρύ με τις μπασοχορδές να αγκαλιάζουν τον άγριο ήχο της μπάντας.
Τα drums δεν είναι τόσο γρήγορα όσο στο προηγούμενο δίσκο, καθώς τα blasts είναι πιο περιορισμένα, ενώ το παίξιμο κατασταλλάζει πιο πολύ στα πιο death/doom mid-tempo γυρίσματα, αλλά νομίζω πως ταιριάζουν άψογα με το μουσικό κομμάτι.
Τα φωνητικά του Helmuth δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Άκρως σατανικά και χαοτικά, από τη μία έχουμε τα πιο κραυγαλέα black φωνητικά με τις σάπιες ιδιαίτερες νότες του Helmuth, ενώ από την άλλη τα βαθιά και αβυσσαλέα growls για τους πιο death οπαδούς.
Μου άρεσαν και τα πιο οπερετικά γυρίσματα στο στυλ των ψαλμών και μπορώ να πω πως μου θύμισαν λίγο κάτι από Rotting Christ και Behemoth. Οφείλω να παρατηρήσω πως και τα γυναικεία φωνητικά, αν και σύντομα, έφερναν ένα άγριο ρομαντισμό παράλληλα με τα βίαια ξεσπάσματα του Helmuth.
Δυστυχώς πρέπει να αναφέρω και τα αρνητικά του δίσκου. Το ένα είναι το τελευταίο κομμάτι, που αποτελεί το outro του δίσκου. Ενώ το ορχηστρικό στυλ ταιριάζει στο ύφος των Belphegor, δεν το θεωρώ απόλυτο για να κλείσει το δίσκο και θα προτιμούσα μία black μελωδία να ολοκληρώνει το album όπως και στο προηγούμενο υλικό των Αυστριακών.
Το άλλο μείον για μένα είναι πως η διάρκεια του δίσκου είναι σχετικά μικρή και θα ήθελα δύο κομμάτια παραπάνω, αλλά προφανώς όλα αυτά είναι μικρολεπτομέρειες.
Οι στίχοι είναι κλασσικοί Belphegor με τις γερές δόσεις σατανισμού και αντι-χριστιανισμού να εντείνονται παράλληλα με τη σκοτεινή μουσική.
Το εξώφυλλο, επιμελημένο από το δικό μας Seth, άνετα είναι το καλύτερο των Belphegor, για να μην πω και του Seth και ταιριάζει γάντι για τη μπάντα. Η παραγωγή είναι το ίδιο καλή και πεντακάθαρη όπως το "Totenritual" και όπως προανέφερα και με καλύτερη έμφαση στο μπάσο.
Γενικά το "The Devils" είναι ένας πολύ δυνατός δίσκος και κλασσικός στο στυλ των Belphegor. Όλοι θα το απολαύσουν πολύ ευχάριστα. Δεν θεωρώ πως ξεπερνάει το "Totenritual" αλλά ακολουθεί το ίδιο μοτίβο και αυτό από μόνο του είναι κάτι θετικό. Απλά, όπως προείπα, σχετικά γρήγορος και μικρός δίσκος και με κάπως μέτριο outro. Παρόλα αυτά, άλλο ένα δυνατό δημιούργημα των Belphegor!
Βαθμολογία:
8/10
Bandcamp: https://belphegor-austria.bandcamp.com/music
Facebook: https://www.facebook.com/belphegor
