Οι Πολωνοί deathsters Decapitated φτάνουν στον πολυαναμενόμενο όγδοο δίσκο τους που όλοι ανυπομονούσαμε από το 2017 και επιτέλους έσκασε μέσα σε μία γεμάτη death χρονιά.
Είχαμε αρκετό καιρό για κάτι καινούριο και ειδικά μετά τις κατηγορίες της μπάντας περί σεξουαλικής κακοποίησης, οι ίδιοι έφεραν το νέο τους υλικό με αιχμηρό, θα έλεγα, τίτλο που παίζει με τις λέξεις και αντί για Cancel Culture έχουμε "Cancer Culture".
Περί του δίσκου, επομένως, οι κιθάρες δεν μπορώ να πω ότι ξέφυγαν από το στυλ της μπάντας και κράτησαν το επίπεδο στο groov-άτο και κάπως τεχνικό death metal με αρκετές μελωδίες.
Διακρίνω μία όμορφη μίξη από τα προηγούμενα albums τους αφού άλλοτε έχουμε πιο μελωδικά κομμάτια όπως το "Just A Cigarette" και το "Hours As Battlegrounds", καθώς άλλοτε έχουμε το κλασσικό Decapitated ύφος με τα καταιγιστικά riffs και τα πιο breakdown σημεία που θυμίζουν το "Nihility" του 2002 και μιλάω για τραγούδια όπως το "Cancer Culture" και "No Cure".
Θεωρώ πως ο δίσκος κινείται μεταξύ "Anticult" και "Nihility" με αρκετά στοιχεία από το "Blood Mantra". Το μπάσο έχει πιο μελωδική και ήρεμη μουσική υπόσταση και φέρνει μία όμορφη αντίθεση με τα πιο ακραία σημεία στις κιθάρες και δίνει μία παραπάνω ομορφιά σε κάθε σύνθεση.
Τα drums είναι το κλασσικό ύφος των Πολωνών με τις δίκασες να απογειώνουν και να δίνουν το ρυθμό στον ήχο τους, ενώ τα τύμπανα παίζουν καταλυτικό ρόλο στα πιο drum solo σημεία με τις groov-ες να παρουσιάζουν τη τεχνική πλευρά των Decapitated. Τα φωνητικά και αυτά με τη σειρά τους δεν αλλάζουν το στυλ, έχοντας τα χαρακτηριστικά growls του frontman και τις πιο σύντομες κραυγές που ντύνουν πιο άγρια το κομμάτι.
Αυτό που δεν μου ταίριαξε καθόλου όμως είναι οι συμμετοχές στα τραγούδια. Από τη μία η Tatyana των Jinjer, ενώ έχει φωνάρα, το κομμάτι δεν θεωρώ πως ήταν γραμμένο για εκείνη και πέρασε αρκετά απαρατήρητη η χροιά της. Από την άλλη, ο Rob Flynn των Machine Head προσέφερε τα καθαρά του φωνητικά που προσωπικά ήταν άκυρα με το κομμάτι και τα λίγα growls δεν ταίριαξαν στο ύφος των Πολωνών.
Το στιχουργικό κομμάτι των Decapitated πάντα διέθετε αιχμηρό σκοπό ενάντια στη πολιτική και στη κοινωνική περιθωριοποίηση, αλλά σίγουρα εδώ χτυπάει ξεκάθαρα τις κατηγορίες ενάντια στη μπάντα και την αντιμετώπιση του γεγονότος από τη κοινωνία. Το εξώφυλλο είναι πολύ αινιγματικό και αποτελεί ένα από τα πιο καλοσχεδιασμένα και ενδιαφέροντα σχέδια της μπάντας και πετυχαίνει όμορφα την οπτική πλευρά του δίσκου. Η παραγωγή είναι όπως κάθε παραγωγή των Decapitated: Aπλή και κρυστάλλινη και υπηρετεί το σκοπό της μια χαρά.
Γενικότερα το "Cancer Culture" δεν είναι άσχημος δίσκος σε καμία περίπτωση, αλλά σίγουρα και όχι η αναμενόμενη επιστροφή. Έχει το χαρακτήρα των Decapitated, αλλά αρκετά τραγούδια περνούν απαρατήρητα και φαίνονται λίγο προχειρογραμμένα με λίγο μονότονη δομή. Υπάρχουν βέβαια και κομματάρες, αλλά στη παρούσα φάση συζητάμε το γενικό σύνολο. Είναι ένας ευχάριστος δίσκος, αλλά δεν θεωρώ πως σηματοδοτεί αυτό που περιμέναμε τόσο καιρό και νομίζω πως θα ήταν όμορφο να δούμε και κάποιο παραπάνω πειραματισμό.
Βαθμολογία:
7/10
Facebook: https://www.facebook.com/decapitated
Bandcamp: https://decapitated.bandcamp.com/music
