Πολλοί είν' αυτοί που περίμεναν καρτερικά πώς και πώς να σκάσει το νέο άλμπουμ των Watain..
Και να, έσκασε.. Είναι ανάμεσά μας.. Πώς σας φαίνεται αυτό? Μα είναι τέλειο θα πουν οι λάτρεις της μπάντας..
Η αρχέγονη φωτιά των Watain επιστρέφει..
Ύστερα από το "Trident Wolf Eclipse" του 2018 το οποίο κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμα του οι Σουηδοί επιστρέφουν να συνεχίσουν
από κει που είχαν μείνει και να συνεχίσουν ακάθεκτοι το άγριο έργο τους..
Ένα άλμπουμ το οποίο ηχογραφήθηκε στα Necromorbus Studios, τα οποία βρίσκονται μέσα σε μια εκκλησία στα βόρεια της πατρίδας τους και έρχεται με τίτλο "The Agony & Ecstasy of Watain" μέσω της Nuclear Blast..
Όπως πολύ καλά θυμόμαστε, οι Σουηδοί μας είχαν δώσει τρία καταιγιστικά κομμάτια, το ένα καλύτερο του άλλου, έτσι για να πάρουμε
μια μικρή γεύση για τον κακό χαμό που έρχεται.. Που ήρθε... Δίσκος που μυρίζει μπαρούτι, ότι πρέπει για φουρνέλο, να ανατινάξει τα
ηχεία μας..
Βέβαια απ ' τα τρία single που έδωσαν και κατ' εμέ το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι το τόσο μελωδικό , ατμοσφαιρικό, αισθησιακό
και άκρως σέξυ We Remain..
Θα πει τώρα κάποιος, μα είναι δυνατόν δίσκος των Watain χωρίς να έχει μέσα κάτι το απαλό?.. Κάτι το ατμοσφαιρικό? Κάτι σε πιο
χαμηλό τέμπο? Ε όχι δε γίνεται.. Και γι' αυτό κιόλας τους έχουμε λατρέψει.. Γιατί μέσα σ' όλη την κάψα της κόλασης και τον χαμό
έρχονται και σου πετάνε στην μούρη ένα ανάλογο τραγούδι και ψάχνεις τον μπαμπά σου.. Αλλού παπάς αλλού τα ράσα..
Κι αυτό είναι και το ωραίο μ ' αυτούς, ότι θα ακούσεις την άγρια ένταση του Black, τα έντονα γκάζια του παγωμένου ήχου και απ' την άλλη την μελωδία που εναλλάσσεται..
Μελωδική ατμόσφαιρα χαοτικά ταξιδιάρικη και σκοτεινή έχοντας επιστρατεύσει την φωνή της Farida Lemouchi η οποία προσδίδει
μια γαλήνη μετά το όλο ξέσπασμα..
Μια δαιμονική γαλήνη, όπου σαν ιέρεια με την φωνή της να αντιλαλεί στα κανάλια του κενού καθώς η ψυχή σου διασχίζει τα νερά του Άδη...
Όλο το άλμπουμ είναι διαμάντι.. Το παίρνεις και το βάζεις στην δισκοθήκη σου να δεσπόζει μαζί με τ' άλλα.. Έχουμε έναν κλασικό Watain δίσκο αλλά με ωραία στοιχεία, όπως καλή ώρα στο "Before the cataclysm" το οποίο εμένα με πήγε στα πρώτα του λεπτά λίγο σε Doom ατμόσφαιρα στυλ Candlemass με κάτι από Bathory , εκεί στα 2:30.. Δε ξέρω πάντως το συγκεκριμένο μου βγάζει έτσι μια melodic death χροιά τύπου Be lakor, αλλά ότι κι αν λέμε είναι Watain και οι τύποι παίζουν μπάλα μόνοι τους έχοντας πλέξει έναν ωραίο ήχο ίσως ξεχωριστό που όπως φαίνεται κερδίζει..
Βέβαια όλος ο δίσκος έχει αυτόν τον σκοτεινό χαρακτήρα που μαρτυρά αποκρυφισμό , μυστικισμό, και σε παρασέρνει στην μύηση της αριστερής ατραπού.
Δε χρειάζεται να αναφέρουμε τι και πώς, δηλαδή το ότι κουβαλάει στην πλάτη επιρροές από Dissection , Satyricon, Emperor, Bathory κι αυτό γιατί πρώτων φαίνεται και δεύτερον δεν υπάρχει παρθενογένεση πλέον... Έχουν όμως το δικό τους στυλ.. Είναι οι Watain... Βάζεις το άλμπουμ να παίξει και τα συμπεράσματα δικά σου
Δε χρειάζεται πλέον να πούμε και πολλά για ένα σχήμα σαν αυτούς.. Πλέον έχουν ανέβει κατακόρυφα με εξαιρετικές σερί δουλειές και
παρουσιάζονται όλο και καλύτεροι..
Bαθμολογία:
9/10
Bandcamp https://watainsom.bandcamp.com/
Facebook https://www.facebook.com/watainofficial
