3 χρονάκια πέρασαν από το τελευταίο δίσκο των Γάλλων avant-garde blacksters και επανέρχονται με άλλο ένα album που έρχεται να δώσει λίγο σκοτάδι το 2022.
Γενικά, οφείλω να ομολογήσω πως οι Deathspell Omega δεν είναι μία εύκολη μπάντα, καθώς δεν παίζουν το τυπικό black metal, αλλά έχουν μπόλικους πειραματισμούς και ο ήχος τους είναι δύσκολος για μερικούς. Ευτυχώς για μένα η μπάντα βρίσκεται στα γούστα μου και θεωρώ πως είναι μία από τις πιο ωραίες μπάντες στο χώρο.
Στα του "The Long Defeat" τώρα, οι κιθάρες δεν είναι τόσο πολύπλοκες όσο στο προηγούμενο υλικό τους, καθώς κρατούν τη σκοτεινή ατμόσφαιρα με αρκετές βαριές και μελαγχολικές μελωδίες που βαθμιαία κάνουν τη black έκρηξη και το γυρίζουν σε πιο επιθετική διάθεση με μερικές old school black πινελιές.
Το μπάσο έχει φοβερές μελωδίες και δένει πανέμορφα με το κιθαριστικό κομμάτι, καθώς θυμίζει μπάντες όπως Misthyrming, Mgla και Behemoth, ενώ οι μελωδίες πολλές φορές δημιουργούν μία πιο τεχνική μουσική πλευρά. Τα drums δεν είναι τόσο σύνθετα, αλλά κρατούν έξυπνα τα ρυθμικά σημεία με μπόλικα τύμπανα και αρκετά blasts που μας γυρνούν στο πατροπαράδοτο black παίξιμο και βλέπουμε μία ποικιλομορφία στο drum working.
Τα φωνητικά είναι αρκετά χαοτικά και θεωρώ πως παρουσιάζουν και ένα ποιητικό χαρακτήρα με τη χροιά του τραγουδιστή -που οριακά δεν ξέρουμε ποιος ακριβώς είναι τελικά- να ξεσπάει βίαια με αβυσσαλέα growls και ακραίες κραυγές. Οφείλω, επίσης, να παρατηρήσω πως στο συγκεκριμένο album οι Deathspell Omega έχουν και μερικά σύντομα ambient στοιχεία που δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε το πειραματικό κομμάτι.
Οι στίχοι παραπέμπουν σε θέματα γύρω από το θάνατο, το νιχιλισμό και ακόμα και τη προσωπική απογοήτευση, το οποίο ταιριάζει άψογα με το κάπως μελαγχολικό κλίμα που δημιουργούν με τις συνθέσεις τους. Το εξώφυλλο είναι πολύ απλό και συνάμα αινιγματικό, όπως και η μουσική τους, και χωρίς να ξέρουμε ακριβώς αν συμβολίζει κάτι, διαθέτει μία άγρια ομορφιά. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και δεν έχει τόσο distortion όπως στα προηγούμενα albums και είναι λίγο πιο άμεση σε σχέση με τα άλλα albums που έχουν πιο πολλά εφέ.
Δεν θα πω ότι αυτός ο δίσκος είναι ο ενδεικτικός για να ακούσει κάποιος το ύφος της μπάντας και γενικά θεωρώ πως είναι πιο black σε σχέση με τους άλλους που έχουν το avant-garde στοιχείο. Δεν ξεφεύγουν από το στυλ τους, αλλά εδώ το απλοποιούν λίγο και παρότι έχουν όμορφες συνθέσεις, "τραβούν" τα κομμάτια σε μερικά σημεία και κουράζουν κάπως.
Σε καμία περίπτωση όμως το "The Long Defeat" δεν είναι κακό album. Ίσως για αυτούς που τους έχει ξενίσει ο ήχος των Deathspell Omega να τους βρει πιο εύκολα και για εμάς που έχουμε συνηθίσει το πειραματισμό απλά να είναι λίγο πιο απλός.
Βαθμολογία:
7.8/10
Bandcamp: https://deathspellomega.bandcamp.com/music
Facebook https://www.facebook.com/Deathspell-Omega-143341722413003
