Καταιγισμός από ακραίες κυκλοφορίες φέτος και έρχεται άλλη μία να προστεθεί στο καρέ με τους Καλιφορνέζους brutal deathsters Embryonic Devourment.
Πέρασαν 8 ολόκληρα χρόνια από το "Reptilian Agenda" και πραγματικά είχα μία μικρή ελπίδα για κάποια μελλοντική κυκλοφορία τους κι επιτέλους έσκασε σαν βόμβα από το πουθενά.
Κιθαριστικά κρατούν τα brutal death στοιχεία με μπόλικα μεστά τεχνικά σημεία που δεν είχαν τόσο πριν και νομίζω ότι ταιριάζει πιο όμορφα στον ήχο τους, καθώς οι εναλλαγές είναι απαραίτητες. Μου θύμισαν αρκετά μία μίξη μεταξύ Suffocation και Cephalic Carnage με τα solos να εξελίσσουν τον ήχο τους σε κάτι πιο βαρύ κι ώριμο, παρουσιάζοντας μία έξυπνη εξελιξιμότητα. Το μπάσο ακούγεται σαν τσιμέντο σε κάθε σύνθεση και χαίρομαι όταν οι μπάντες δίνουν αξία και σε αυτό το όργανο, κάτι που επιτυχώς το κάνουν εδώ οι Embryonic Devourment και πραγματικά ο ήχος που προσφέρει το μπάσο ανεβάζει σε άλλο level τα κομμάτια. Τα drums παικτικά έχουν μία ποικιλομορφία με τα blasts να κυριεύουν το μεγαλύτερο μέρος των παιξιμάτων με μπόλικες εναλλαγές σε πιο tech/prog σημεία που καθιερώνουν έναν άκρως επιθετικό και βάναυσο ήχο. Τα φωνητικά είναι βαριά growls σε brutal death μονοπάτια που θυμίζουν μπάντες όπως Defeated Sanity με κάποιες πινελιές από Archspire και δένουν άψογα με το γενικότερο σύνολο. Τα samples που χρησιμοποιούνται είναι τελείως άρρωστα και προσθέτουν ένα horror στοιχείο στον ήχο των Αμερικανών και μια πιο ατμοσφαιρική προσέγγιση.
Οι στίχοι έχουν μία παράξενη μίξη από εξωγήινους πλανήτες και πλήθος τελετών μύησης που με τα τεχνικά στοιχεία που βάζουν οι Αμερικανοί στον ήχο τους ταιριάζουν γάντι. Το εξώφυλλο είναι αρκετά καλοσχεδιασμένο και τα χρώματα ταρβούν το μάτι του ακροατή, καθώς δεν λείπει και το gore στοιχείο από το σχέδιο. Η παραγωγή θεωρώ ότι έχει old school χαρακτήρα και με μία μοντέρνα συνάμα προσέγγιση δημιουργεί ένα πολύ ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Θεωρώ πως έχουμε μία πολύ όμορφη επιστροφή από τους Καλιφορνέζους και δείχνουν ότι έχουν να δώσουν πολλά που είχαν καιρό να παρουσιάσουν και το κάνουν μέσω του νέου τους υλικού. Μερικά σημεία είναι λίγο μονότονα, αλλά ευτυχώς δεν χάνουν το νόημα και το ύφος της μπάντας και δεν κουράζουν, οπότε μένουμε σε ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο.
Βαθμολογία:
7.5/10