Οι Αμερικανοί deathcorers μπαίνουν δυναμικά στην αρχή του Σεπτεμβρίου με το όγδοό τους δίσκο και 2 χρόνια μετά το "World War X" για να μας ξεσηκώσουν.
Κρατώντας πάντα σταθερό τον ήχο τους, οι κιθάρες έχουν αρκετές εναλλαγές από μελωδικά και κατατονικά περάσματα σε αργά deathcore breakdowns μαζί με τα πιο γρήγορα death ξεσπάσματα, κάτι που οι Carnifex ξέρουν να κάνουν καλά εδώ και χρόνια και το ξανακάνουν άλλη μια φορά χωρίς παραπάνω πειραματισμούς. Το μπάσο ακολουθεί τις κιθάρες και ειδικά στα breakdowns ακούγεται πιο έντονα και κάνει πιο βαρύ τον ήχο της μπάντας. Τα drums έχουν κι αυτά μια μεγάλη γκάμα από γρήγορα blast-beats και δίκασες μέχρι πιο αργές συνθέσεις για τα breakdown σημεία, όπου τα πιατίνια κάνουν μεγάλη την ένταση των σημείων. Τα φωνητικά παραμένουν στα ίδια μοτίβα όπως όλα τα albums των Carnifex με τα βαθιά growls να αγκαλιάζουν όμορφα τα πιο screamo σημεία και να δημιουργούν ένα άρτιο φωνητικό αποτέλεσμα. Φυσικά όμως τα ορχηστρικά μέρη δεν λείπουν από τους Carnifex με αρκετά σημεία στα κομμάτια τους να ηρεμούν και να έχουν πιάνο και βιολί με τη μόνη διαφορά ότι τώρα έχουν και κάποια ηλεκτρονικά μέρη που δεν είχαμε ξανακούσει πιο πριν στον ήχο των Αμερικανών. Πέρα από τα καινούρια κομμάτια όμως και το cover στο τραγούδι των Korn -που είναι μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση- έχουμε και τρία παλιά κομμάτια των Carnifex που ξαναηχογράφησαν και θεωρώ πως τα εξέλιξαν με το πιο μοντέρνο τους ήχο.
Οι στίχοι μιλούν γενικότερα για το θάνατο και τη ζωή μετά, κάτι που το έχουν ξεκινήσει πιο έντονα στα τελευταία τους albums και συνεχίζονται πιο καθαρά στο συγκεκριμένο, καθώς οι στίχοι γίνονται ένα με τα τραγούδια τους ειδικά με τα ορχηστρικά σημεία που φέρνουν ένα κατατονικό vibe στα αυτιά μας. Το artwork είναι πιο μινιμαλιστικό από τα προηγούμενα albums των Αμερικανών αλλά ταιριάζει άψογα με τη θεματολογία της μπάντας, καθώς το χρώμα του κόκκινου δένει ωραία με το ασπρόμαυρο. Η παραγωγή θεωρώ ότι έχει κάποια μικρά θεματάκια, καθώς τα drums έχουν ένα πιο βρώμικο ήχο και τα φωνητικά έχουν αρκετό distortion που είναι κάπως άκυρο και δεν χρειάζεται αφού τα φωνητικά τα έχουμε συνηθίσει πιο καθαρά και άμεσα.
Γενικότερα το νέο υλικό είναι πολύ καλό και είναι καθαρά το ίδιο μοτίβο που παίζουν τόσα χρόνια οι Carnifex. Το μόνο μείον του για μένα είναι ότι έχει μεγάλη διάρκεια και ίσως κουράσει μετά από μερικά κομμάτια που ένα-δύο θα μπορούσαν να λείπουν για κάποιο μετέπειτα υλικό. Γενικά όμως οι οπαδοί των Carnifex θα το ακούσουν πολύ ευχάριστα όπως κάθε τους album.
Βαθμολογία: 7.5/10