Πάμε τώρα και σε μια μπάντα απ τις tech/death που ξεκίνησε ως deathcore αλλά εξελίχθηκαν σε κάτι άλλο με πιο ψαγμένο προφίλ.
Μιλάμε για τους Fallujah φυσικά που ο νέος δίσκος τους "Xenotaph" κυκλοφόρησε 13 Ιουνίου απο την Nuclear Blast Records.
Το Xenotaph αποτελεί το έκτο στούντιο άλμπουμ των Fallujah. Είναι μια τολμηρή σύνθεση που συνδυάζει technical/ progressive death metal με ατμοσφαιρικές πινελιές, jazz fusion, και λεπτομερείς καθαρές φωνητικές γραμμές. Ένα άλμπουμ πολύ πιο συνεργατικό ως προς τη σύνθεση, με έντονες αλλαγές ανάμεσα στις εξάρσεις και τα μελωδικά μέρη.
Ο Kyle Schaefer στα φωνητικά διαφοροποιείται και αξιοποιεί την πλήρη γκάμα δυνατοτήτων του: από παράφωνες στριγκλιές έως καθαρές γραμμές. Η μετάβαση μεταξύ brutal και ευάλωτων φωνητικών είναι ομαλή, με εντυπωσιακή συνύπαρξη τεχνικής και μελωδίας.
Στο "Xenotaph" η συνοχή και οι επαναλαμβανόμενες μελωδικές ιδέες δημιουργούν μια ισχυρή συνολική ταυτότητα, παρά την απουσία δραστικών αλλαγών στα κομμάτια. Σε λιγότερο από 43 λεπτά διάρκειας, το "Xenotaph" προσφέρει πυκνή αφήγηση χωρίς περιττά μέρη και με δυναμικό mixing που κρατάει όλα τα στοιχεία καθαρά . Πρόκειται για μια παραγωγή άψογη και ισορροπημένη, με κάθε μουσικό όργανο να έχει το χώρο του.
Το μπάσο έχει ξεκάθαρη θέση στη μίξη, κάτι σπάνιο για τεχνικά death metal σχήματα. Αντί απλά να ακολουθεί τις κιθάρες, προσθέτει αντίστιξη: άλλοτε με πιο groove-oriented γραμμές και άλλοτε με ελεύθερο, σχεδόν “lead” παίξιμο (θυμίζει Cynic, ειδικά στα μελωδικά τμήματα).
Οι κιθάρες είναι το highlight του άλμπουμ. Ο Scott Carstairs και oι συνεργάτες του (ορισμένα μέρη γράφτηκαν σε συνεργασία με session guitarists) χτίζουν έναν ήχο που εναλλάσσεται μεταξύ τεχνικού riffing σε πολυάριθμες ρυθμικές διασπάσεις (παράδειγμα: “Labyrinth of Stone”), ατμοσφαιρικών arpeggios με reverb/delay, που θυμίζουν shoegaze/ambient metal (“A Parasitic Dream”), και melodic leads που λειτουργούν περισσότερο σαν «φωνητικές γραμμές» της κιθάρας.
Τέλος στα drums o Andrew Baird επιστρέφει, φέρνοντας μαζί του τεχνική ακρίβεια, ποικιλία και έναν κινηματογραφικό ρυθμικό παλμό. Ο ρυθμικός σχεδιασμός είναι γεμάτος με blast beats, syncopation, και συνεχείς εναλλαγές μέτρων — σε σημείο που σχεδόν ποτέ δεν μένει στο ίδιο groove για πάνω από λίγα δευτερόλεπτα.
Γενικά το όλο ύφος παραπέμπει σε μια γκάμα συγκροτημάτων όπως The Faceless, Obscura, Cynic, Meshuggah, Tesseract. Ακόμα κι αν κάποιοι τόνοι βρίσκουν υπερβολική συγκράτηση, τα ατελείωτα και πλούσια κιθαριστικά επίπεδα που αποτελούν τον σκελετό του "Xenotaph" προσθέτουν σε μια ικανοποιητική ακρόαση.
Eν κατακλείδι: Το "Xenotaph" δεν είναι ένας εύκολος δίσκος. Όπως άλλωστε όλοι οι δίσκοι τέτοιου είδους, θέλει τα ακουσματά του. Σημασία όμως έχει πως σε κάθε άκουσμα θα ανακαλύπτεις πολλά, είναι δύσκολο άκουσμα και όχι για όλους, αλλά οι οπαδοί του είδους θα το λατρέψουν.
Ως εκ τουτου...
Βαθμολογία:
7,5/10
Bandcamp https://fallujah.bandcamp.com/
Facebook https://www.facebook.com/fallujahofficial
