Οι Σουηδοί πιονέροι melo-deathsters έρχονται μετά το "To Drink From The Night Itself" με το νέο τους album και εδώ θα πέσει αρκετή συζήτηση.
Άκρως πειραματική και διαφορετική death metal προσέγγιση με τα old school At The Gates στοιχεία να δίνουν τις δικές τους πινελιές. Εδώ, επομένως, είναι καλύτερα να αναλύσουμε το δίσκο ανά κομμάτι.
Spectre Of Extinction: Ο δίσκος μπαίνει με τη κλασσική μελωδική αύρα των ATG και ξαφνικά μετά από 1 λεπτό αρχίζει η επίθεση τους με τα death στοιχεία και τις μελωδίες να παντρεύονται όπως μας έχουν συνηθίσει. Ατόφιο ATG κομμάτι και σηματοδοτεί τον κλασσικό ήχο τους, στα χνάρια του "At War Of Reality". Ήταν το πρώτο single που μας παρουσίασαν και σίγουρα έτσι το album ανοίγει δυνατά και έπεται η συνέχεια.
The Paradox: Τα μελωδικά death μονοπάτια συνεχίζουν με το συγκεκριμένο κομμάτι, που θυμίζει αρκετά τον old school ήχο τους και είναι γεμάτο ένταση και εκρηκτικές εναλλαγές μεταξύ μελωδίας και death οργής. Αποτέλεσε το δεύτερο single που ακολουθεί κι αυτό με τη σειρά του πιστά τον ήχο των ATG.
The Nightmare Of Being: Το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου θυμίζει πολύ το "A Stare Bound In Stone" από το προηγούμενο album και κάπου στη μέση γίνεται μια εναλλαγή σε πιο μελωδικό πέρασμα με τα πρώτα progressive στοιχεία του δίσκου να ανοίγουν δρόμο για το νέο ήχο που πρόκειται να παρατηρήσουμε παρακάτω πιο έντονα.
Garden Of Cyrus: Εδώ έχουμε το πιο πειραματικό κομμάτι των ATG και δεν έχουμε ξαναδεί αυτή τη διαφορετικότητα στον ήχο τους πιο πριν. Μπαίνει πολύ μελωδικά με ορχηστρικά σημεία, ενώ τα φωνητικά αργούν αρκετά, και εκεί που νομίζεις πως τα prog στοιχεία κυριαρχούν, ξαφνικά μπαίνει και σαξόφωνο, το οποίο δένουν με πολύ όμορφο τρόπο. Ύστερα το κομμάτι ξαναγυρνάει στα μονοπάτια των ATG και κλείνει γρήγορα αυτή τη μουσική πειραματικότητα που θα συζητηθεί αρκετά.
Touched By The White Hands Of Death: Εδώ το track μπαίνει ορχηστρικά με μαγευτικό τρόπο και θυμίζει αρκετά ATG intro. Έπειτα γίνεται η επίθεση με την επιστροφή στο πιο death ήχο τους και τις μελωδίες να παίρνουν τα ηνία.
The Fall Into Time: Τρίτο single και ξενίζει κι αυτό με το δικό του τρόπο. Αρχίζει με ένα μελωδικό intro και με πιο prog προσέγγιση, ύστερα μπαίνει και η ορχήστρα και ξαφνικά πάλι οι ATG μάς φέρνουν το μελωδικό death. Κάπου λίγο μετά τη μέση του κομματιού το μπάσο και τα drums παντρεύονται για να μας δώσουν ένα πολύ όμορφο κι έξυπνο solo με την κιθάρα να ακολουθεί με prog διάθεση. Πολλές εναλλαγές μέσα σε ένα κομμάτι και σίγουρα θα ξενίσει αρκετούς με άλλη μια πειραματική αισθητική από τους ATG.
Cult Of Salvation: Πιο κλασσικό κομμάτι με τα γρήγορα μελωδικά περάσματα να είναι έντονα και με ένα riff αρκετά πιο σκοτεινό με black αισθητική που δένουν όλα μαζί και γεννούν αυτό το ατόφιο ATG κομμάτι.
The Abstract Enthroned: Άλλο ένα δυνατό κομμάτι σε ρυθμούς "At War Of Reality" και "To Drink From The Night Itself" με τη κλασσική death γρηγοράδα των ATG να κυριαρχεί και να δίνει αρκετό όγκο στο παρών κομμάτι.
Cosmic Pessimism: Εδώ έχουμε άλλο ένα πειραματικό track από τους ATG με την αρχή του κομματιού να έχει τη φωνή του Tomas σαν απαγγελία και το μουσικό background να έχει μια gothic διάθεση, αρκετά διαφορετική από όλη την υπόλοιπη του δίσκου. Έπειτα μπαίνουν πάλι οι ATG με πιο death'n'roll ρυθμό. Προσωπικά, το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μου ταίριαξε σε όλο το ύφος των ATG και είναι αρκετά πιο αδύναμο από τα υπόλοιπα.
Eternal Winter Of Reason: Το album κλείνει με ένα μικρό σχετικά κομμάτι και πρόκειται κι αυτό για ένα κλασσικό μελωδικό ATG track. Θεωρώ ότι κλείνει λίγο απότομα το δίσκο και θα προτιμούσα να έχει ένα μελωδικό τελείωμα σε ρυθμούς "The Night Eternal", αλλά ίσως οι ATG κι εδώ ήθελαν να δώσουν ένα διαφορετικό τέλος στο album.
Έτσι λοιπόν έχουμε 10 νέα tracks από τους ATG. Πρόκειται για ένα concept album που αφορά το πεσσιμισμό και την αρνητική πλευρά των πραγμάτων με μια θετική όμως αύρα που πάντα υπάρχει μέσα στην άρνηση. Δεν πρόκειται για ένα εύκολο album και θέλει τουλάχιστον δύο φορές άκουσμα γιατί σίγουρα οι fans θα δουν μια διαφορετική πλευρά των ATG που σίγουρα θα τους ξενίσει, όπως και εμένα, αλλά μετά θα το συνηθίσουν και θα δουν ότι πρόκειται για ένα μαγευτικό album που σίγουρα χτίζει μια μουσική γέφυρα για το επόμενο υλικό που θα είναι άκρως πιο πειραματικό.
Βαθμολογία: 9/10
https://www.facebook.com/AtTheGatesOfficial/
