Μετά από 5 χρόνια, οι Αμερικανοί metalcore-rers επιστρέφουν με ένα δίσκο που νομίζω ότι θα τους ανεβάσει περισσότερο από όσο ήδη είναι.
Γενικότερα, δεν μπορώ να πω ότι έχω ψαχτεί πολύ με τη συγκεκριμένη μπάντα και θεωρώ πως λίγες μπάντες αυτού του είδους έχουν να προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο. Ανέκαθεν οι Unearth είχαν το δικό τους ήχο και εδώ φαίνεται ακόμα πιο πολύ.
Τα riffs είναι πολύ εντυπωσιακά και έχουν αμέτρητα breakdowns, χωρίς όμως να σε κουράζουν, καθώς και βλέπουμε και επιρροές από πιο black ήχους, λ.χ. το "Mother Betrayal", ενώ τα solos ντύνουν ακόμα πιο όμορφα τα κομμάτια. Το μπάσο έχει την ιδιαίτερη μορφή του και διαθέτει αρκετά τεχνικά περάσματα, καθώς και πιο μελωδικά σημεία.
Όσον αφορά στα drums προσφέρουν πολύ ωραίο ρυθμό και δίνουν το tempo για να σε ξεσηκώσουν σε παραλληλισμό με τις κιθάρες. Τα φωνητικά καταλαμβάνουν τη δική τους θέση, καθώς έχουμε μία όμορφη γκάμα από κραυγές σε metalcore ύφος, αλλά και πιο ακραία growls με πιο death διάθεση, καθώς δεν λείπουν και κάποια σύντομα καθαρά που παρουσιάζουν ένα διαφορετικό πρόσωπο των Unearth που ξετυλίγεται.
Οι στίχοι παραπέμπουν στη καταστροφή, στο πόλεμο, στη κοινωνία και στα προβλήματά της και θεωρώ πως και με τη μουσική όλο το στιχουργικό κομμάτι εκφράζεται πιο αιχμηρά. Το εξώφυλλο είναι πολύ όμορφο και αρκετά αινιγματικό, αλλά τα χρώματα με το μουντό φόντο δένουν αρμονικά. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και ξεσηκωτική, καθώς νομίζω πως παραγωγικά δούλεψαν πιο πολύ από ποτέ.
Πολύ δυνατό album και σίγουρα είναι από τα top της μπάντας, καθώς αρχίζει και σε πιάνει από το λαιμό, ενώ κάθε κομμάτι είναι διαφορετικό και δεν κουράζεσαι ποτέ.
Βαθμολογία:
8/10
Facebook: https://www.facebook.com/unearthofficial/
Bandcamp: https://unearth.bandcamp.com/music
