Αν θες να γεμίσεις όμορφα και τίμια την ώρα σου και να κάνεις ένα καλό ζέσταμα στα ηχεία και στ αυτιά σου πριν βάλεις κάτι άλλο, τότε το νέο άλμπουμ των Freedom Of Fear ειν' εδώ.. Ή έστω αν θέλεις να το βάλεις για κλείσιμο αφού πρώτα έχεις ακούσει ότι ξερατό υπάρχει..
Τοις εστίν ούτοι τώρα.. Η παρακάτω μπάντα, νεοσύστατο φρέσκο αίμα για όσους τυχόν δε γνωρίζουν, έρχεται απ' την Αυστραλία το 2015 σε ύφος symphonic black με αρκετά όμως tech/death στοιχεία, έχοντας μέχρι τώρα μια μικρή δισκογραφία στο τσεπάκι τους καθώς έχουν ένα ΕΡ, 5 single και δυο άλμπουμ με το δεύτερο να σκάει στις 21 Οκτώβρη μέσω της EVP Recordings με τίτλο "Carpathia"..
Για να σας βάλω τώρα λίγο πιο βαθιά και να σας βάλω λίγες σάλτσες παραπάνω έτσι για να μπείτε στην σκέψη να το πάρετε, το "Carpathia" θεωρείται από κάποια site ως μια απ' τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2022 στο symphonic black metal ήχο.. Όποτε σίγουρα θα λέγαμε ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι καλό.. Βέβαια μένει μόνο να το ακούσουμε και ο καθένας να πράξει μόνος του..
Η αλήθεια είναι ότι τους άκουσα πρόσφατα κι αυτό για λογαριασμό των εκπομπών μας, για τον Metal Legacy Radio, και ήρθα σ' επαφή με την μπάντα με το ομότιτλο κομμάτι το οποίο άφησε πολύ καλές εντύπωσεις στους φίλους ακροατές μας, όπως φυσικά και σε μένα..
Απ' την αρχή του κομματιού μέχρι και το τέλος, γαζώνει, σκοτώνει, θερίζει με την όμορφη ατμόσφαιρα του η οποία προσωπικά εμένα με πήγε όσον αφορά τα φωνητικά, λίγο σε Dimmu Borgir, Cradle of Filth, Emperor με ωραία συμφωνικά ξεσπάσματα και με οπερετικά στοιχεία τύπου Therion..
Βέβαια όλα τα λεφτά είναι η κιθάρα η οποία κλέβει την παράσταση, σου κλέβει το πορτοφόλι, κλέβει την μπουκιά απ' το στόμα με riff και solo που σε πηγαίνει στα ξαφνικά σε power μονοπάτια και λες ότι, ακούω Stratovarius, για να επανέλθει και να κλείσει ανάλογα..
Θα τολμήσω να πω, πώς, στα δικά μου αυτιά, με πάει και σε At The Gates και Obscura.. Tουλάχιστον σε κάποια κομμάτια του δίσκου, τα οποία μπερδεύουν μαεστρικά το τεχνικό μέρος με τα πιο μελωδικές κατα βάση όμως συμφωνικές γραμμές αφού είναι το στοιχείο που υπερτερεί καθ'όλη την διάρκεια του δίσκου.
Γενικά παρατηρούμε πώς η μπάντα παίζει ανάμεσα στον παλιό και σύγχρονο ήχο και το δένει αρμονικά βγάζοντας ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.. Κλείνοντας, να πω πως, όλο το άλμπουμ έχει να αφήσει κάτι όμορφο και δυνατό.. Κάτι γεμάτο κι ολοκληρωμένο, και ναι θα πω πώς είναι και εθιστικό ειδικά για όσους είναι λάτρεις του symphonic black και του tech/death.
Βαθμολογία:
8/10
Bandcamp https://freedomoffear.bandcamp.com/
Facebook https://www.facebook.com/freedomoffearaus
