Οι δικοί μας Αθηναίοι black /death metallers Embrace of Thorns στις 10 Οκτωβρίου μέσω της Nuclear Winter Records κυκλοφόρησαν το νέο 6ο άλμπουμ τους
με τίτλο "Entropy Dynamics" με τα 8 κομμάτια από τα 11 να είναι ότι καλύτερο σε βαρύτητα και ατμόσφαιρα, ενώ τα άλλα τρία είναι καθαρά μυστήρια intro που ξεκουράζουν το μυαλό σου όσο πρέπει από την καταιγίδα των συνθέσεων που στέλνουν στα καζάνια της κολάσεως κάθε οργανωμένο ιερατείο καθωσπρεπισμού.
Οι βλάσφημες και καταχθόνιες οντότητες ξύπνησαν και πάλι μέσα από τις συνθέσεις των Embrace of Thorns και προκαλούν πανικό όπως έκαναν με το σπουδαίο "Scorn Aesthetics" του 2018.
Με το νέο πόνημα τους ο πήχης ανεβαίνει ακόμα πιο ψηλότερα για το μέλλον αν και προσωπικά θεωρώ ότι ακούμπησαν την στρατόσφαιρα με την νέα τους φοβερή δουλειά.
Ο δίσκος ξεκινάει με το μανιακό, βαρύ και αιχμηρό black/death κεραυνό "Βlackest Orthodoxy Perpetuated" που μας δίνει μυστικιστικές μελωδίες, με το death metal στυλ του να σπάει ραχοκοκαλιές.
Χωρίς σταματημό έρχεται το επόμενο "Entropy Dynamics/Nucleus Dissolved" και μας ρίχνει σαν κορίνες του bowling ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα με τον γεροδεμένο groovy ήχο του μπάσου και των drums που ενώνονται με την "άθλια" και βαριά βάναυση φωνή, και μέσα σε όλα αυτά το death metal riff της κιθάρας να ακούγεται βαθύ, γεμάτο και ουσιαστικό.
Στην συνέχεια μετά από την εμφάνιση μιας πολύ ευφυούς αργής ρυθμικής μελωδίας, οι εναλλαγές των ειδών -black/death- και οι ταχύτητες δίνουν το στίγμα και το σήμα για σεληνιαστικό headbanging.
Στο "The Breath of the Beast" βρίσκουμε ένα black metal μολυσματικό tremolo piking που συνοδεύεται με σβέλτα blast beats και στο ενδιάμεσο του τραγουδιού το μπάσο με κάποιες χορδές και με κάποια φωνητικά που ψέλνουν μας βάζουν σε μια σκοτεινή νιρβάνα, με το ερχόμενο death στοιχείο να δίνει την δυναμικότητα του στην συνέχεια τρίζοντας τα πάντα.
Επίσης ωραίο μελωδικό και απόκοσμο tremolo piking θα βρεις στο "I Wish You Burn In An Endless Funeral Pyre" που διαθέτει και αυτό έντονες και πλατιές ηχητικές τονικότητες που σου προσφέρουν όλα τα όργανα και τα φωνητικά.
Σε γενικές γραμμές τα κομμάτια παίζουν σε πολλά μοτίβα και ταχύτητες και κάθε φορά που αλλάζουν σου εμφανίζουν πάντα κάτι πολύ δυνατό που ενθουσιάζει.
Είναι ένας δίσκος που δεν γίνεται ποτέ προβλέψιμος και έχει κάνει το απόλυτο δέσιμο ανάμεσα στα black και death στοιχεία με το death να μας φέρνει πολλά από την αμερικανική death metal σκηνή των 90s μέσα απο ένα σύγχρονο πρίσμα, ενώ το black metal κομμάτι μας φέρνει κάτι από την ενέργεια του "De Mysteriis Dom Sathanas"των Mayhem θεωρώ.
Το κάθε τραγούδι έχει να σου δώσει άνετα από ένα ξεχωριστό riff που θα σε στιγματίσει και μία πανέξυπνη μελωδία που θα σου περάσει διάφορα συναισθήματα μέσα στο ακραίο μονοπάτι που διασχίζεις με τα drums να είναι για μένα ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας.
Το "Entropy Dynamics" είναι ένας οδοστρωτήρας που δεν φρενάρει και μας οδηγεί είτε σε απόκρυφες τοποθεσίες είτε μέσα σε βρώμικα αστικά υπόγεια.
Βάλτε ένα ουίσκι η ότι άλλο πίνετε φορέστε τα ακουστικά σας και βάλτε να το ακούσετε οπωσδήποτε, γιατί είναι καθαρό δεκάρι που ξέρει να σκοράρει κάθε στιγμή.
Το πρώτο μου δεκάρι που τολμώ να δώσω χωρίς δεύτερη σκέψη είναι γεγονός.
Βαθμολογία:
10/10
Κριτική απο Brutal Billy
Ένας ορυμαγδός απο καλοδουλεμένα μέχρι τελείας φρενήρη riff, μια συστοιχία απο τετράδυμα πενηντάρια πολυβόλα στα drums, μια μπάλα κατεδαφίσεων στο μπάσο και μια φωνή που σε πάει απο τους Morbid Angel και τους Incantation στους Mgla και στους Blasphemy.
Mε τέτοια υλικά, βάλε και την πείρα 20φεύγα χρόνων, δεν γίνεται να βγάλεις μέτριο άλμπουμ. Οι οιωνοί ήταν ευνοϊκοί απο την κυκλοφορία του τρομερού ΕΡ "The Pantheon" νωρίτερα μέσα στην χρονιά. Κανείς όμως δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη, τέτοια συνθετική εκτόξευση.
Το "Entropy Dynamics" είναι μακράν οτι καλύτερο μας έχει προσφέρει η black/death δαιμονική πεντάδα απ την Αθήνα. Είναι το καλύτερο μέχρι τώρα, μέχρι το επόμενο. Η τρομερή συνθετική δεινότητα της μπάντας ξεδιπλώνεται μαεστρικά μέσα απο τις συνθέσεις που οι περισσότερες στο 5λεπτο που κρατάνε σου παρουσιάζουν την ιδανική μίξη των δυο ακραίων ειδών.
Ρυθμοί που βουλιάζουν σε λασπώδη death περάσματα, black σκοτεινές στριγκλιές σαν ουρλιαχτά φαντασμάτων σε στοιχειωμένο κάστρο, συνθέσεις που ισορροπούν σαν έμπειρος σχοινοβάτης μεταξύ των χαοτικών σκοτεινών αλλαγών και των σταθερών straightforward groovy επιθέσεων.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες γι αυτό το αριστούργημα της Μουσικής. Το ζήτημα δεν είναι αυστηρά μουσική και στίχοι. Είναι Έμπνευση. Θεία πνοή μετουσιωμένη σε νότες, μελωδίες, και φωνητικά τόσο αρμονικά δεμένα και αλληλοσυμπληρούμενα που όλος ο δίσκος είναι μια "Ωδή στην Χαρά" του black και του death metal.
Eν κατακλείδι; Απλά ο δίσκος της χρονιάς για μένα, και ένα κορυφαίο άλμπουμ που απο τώρα είναι μέσα στα 10 καλύτερα των '20s.
Bαθμολογία:
10/10
Bandcamp https://embracethorns.bandcamp.com/