Αν σε έχει κουράσει ένα κλασικό μεγάλο όνομα με τα πέρα-δώθε του, με τις συνεχείς εναλλαγές μελών και τους τσακωμούς, τι σου μένει να κάνεις;
Να τους παρατήσεις στην ομφαλοσκόπησή τους και να στραφείς σε κάποιο άλλο που ενώ δεν είναι ακριβώς όπως η παλιά σου αγάπη αλλά της φέρνει αρκετά.
Αυτό λοιπόν συνέβη και με τους Inhuman Condition. Ο Terry Butler, μπασίστας και γνωστός απο την σχέση αγάπης και μίσους με την μπάντα απο την οποία αναδείχθηκε (τους Massacre φυσικά), κάνει ένα διάλειμμα απο τις υποχρεώσεις του απο την νυν μπάντα του (το άλλο μεγάλο ιερό τέρας της σκηνής, Obituary), και δημιουργεί ένα νέο προτζεκτ μαζί με δύο πρώην μέλη των Massacre (απ τα δεκάδες που έχουν έλθει και παρέλθει), τους Inhuman Condition. Kάτι σας θυμίζει η ονομασία ε; Μα φυσικά αφού είναι το όνομα του ομώνυμου ΕΡ των Massacre που κυκλοφόρησε το 1992. Μέχρι και το λογότυπο του συγκροτήματος είναι επηρεασμένο απ το λογότυπο της παλιάς τους μπάντας. Το συγκρότημα συναπαρτίζουν οι Taylor Nordberg στις κιθάρες γνωστός και απ τους Ribspreder και Wombbath, ενώ στα drums και στα φωνητικά έχουμε τον Jeremie Kling γνωστό και απο τους Ex Deo, Infernaeon κ.α. Guest εμφάνιση έχουμε απο το ιδρυτικό μέλος των Massacre, Rick Rozz, σε κάποια κομμάτια με σολος, ενώ σε επίπεδο στίχων και backing vocals η έκπληξη ακούει στο όνομα του Paul Mazurkiewicz!!
Μετά απο αυτά ας μου πεί κάποιος πως θα ήταν δυνατόν να βγεί μάπα το καρπούζι; Με τέτοιο "λίπασμα" ονομάτων και συστατικών το καρπούζι βγήκε κατακόκκινο σαν αίμα και δροσερό σαν παγωμένη μπύρα. Δίσκος που θα ακουστεί πολύ αυτό το καλοκαίρι. Γουστάρεις τις παραλίες της Τampa και του Ft.Lauderdale; Εδώ σε έχω. Ο δίσκος ακούγεται λές και βγήκε 1 μήνα μετά την κυκλοφορία του "From Beyond" πίσω στα 1991. Kαμμία σχέση όμως δεν έχει παράλληλα, με φτηνές old school ξεπατικωτούρες του σωρού που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Εδώ οι μάστορες του είδους και δή ο πρωτομάστορας Terry Butler είπαν "αντε ρε κάντε στην μπάντα να σας μάθει το αφεντικό πως παίζεται το εργαλείο".
Και δημιουργήθηκε το "Rat God" βγαλμένο μέσα απ τις καλύτερες μέρες του Florida death metal και παράλληλα γεμάτο απο φρέσκια δύναμη και σύγχρονο σφρίγος. Το τεμπο του δίσκου έχει παραλλαγές αλλά στηρίζεται πιο πολύ σε mid-tempo βηματισμό με κάποια ξεσπάσματα. Είναι καθαρά ένας δίσκος που απευθύνεται στους λάτρεις του πρώτου θεικού κύματος της Florida, σαφέστατα στους φίλους των παλιών καλών Massacre αλλά και των Cancer, Benediction, Death (ως το Spiritual..) και Obituary. Εκτός αυτού έχει μια απαλή επίστρωση απο thrash metal τόση ώστε να τσιτώνει το υλικό εκεί που χρειάζεται με ταχύτητες και υπέροχα α λα James Murphy τσιριχτά σολος.
Kαι σαφέστατα γιατί κι αυτά πρέπει να λέγονται, ετούτος ο δίσκος θα μπορούσε να είναι το λεγόμενο "Back from Beyond" κι όχι εκείνο το απαράδεκτο αλμπουμ που βγήκε το 2014 μέσα απο την πίεση για την "επανένωση" (φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο Kam Lee για όπως πρόχειρα στήθηκε και το reunion και ο δίσκος). Και που κάτω απο τέτοιες συνθήκες δεν οδήγησε πουθενά παρά μόνο σε ένα ατέρμονο δικαστικό μαραθώνιο.
Και για να επιστρέψουμε στα του "Rat God, ο δίσκος είναι πραγματικά ένα death metal πανηγύρι. Η παραγωγή εντάξει δεν είναι και Morrisound αλλά το πιάνει το πνεύμα και το feeling των μυθικών studios της Τampa. O δε Jeremie Kling έχει φοβερή απόδοση ως τραγουδιστής και τα growls του είναι υπέροχα, όσο brutal πρέπει. Ναι θα ακούσεις πολλά κοινά στοιχεία με το "From Beyond" το "Spiritual Healing" και το "Leprosy" αλλά μα το Θεό θα τα λατρέψεις. Γιατί ο δίσκος είναι γραμμένος απο ανθρώπους μέσα απο τα σπλάγχνα του "the real thing" κι οχι απο wannabe old-school ερασιτέχνες. Απο τεχνικής άποψης τα όργανα έχουν φοβερή απόδοση, το όλο ηχητικό αποτέλεσμα ρέει ομοιόμορφα και χωρίς τεχνικές ανουσιότητες και φιοριτούρες αλλά και χωρίς αστείες υπερβοθρίλες χωρίς νόημα και ουσία. Brutal όσο πρέπει και μουσικά και φωνητικά.
Εν κατακλείδι....τι κατακλείδι; Πάρτο και φύγε!!
Ως εκ τούτου...
Βαθμολογία:
9/10
https://www.facebook.com/Inhumanconditionband
