Mε το τοπ-10 των καλύτερων ξένων δίσκων για το 2023, μας γεννήθηκε η ιδέα να κάνουμε και κάτι ανάλογο για τις Ελληνικές κυκλοφορίες στον extreme metal χώρο που και πέρσι ήταν πολλές και αξιολογότατες.
Έτσι λοιπόν ο Brutal Billy μετά από επισταμένη ακρόαση αποφάσισε για το τοπ-10 των καλύτερων Ελληνικών extreme κυκλοφοριών ως εξής:
Νο 10: Ocean of Grief - Pale Existence 
To νέο, δεύτερο άλμπουμ των Αθηναίων melodoom/deathsters Ocean of Grief, "Pale Existence" ήρθε με εμφατικό τρόπο να δείξει πως το ενλόγω συγκρότημα διανύει περίοδο μεγάλης φόρμας και συνθετικής έξαρσης. Με 7 κομμάτια τίγκα στο συναίσθημα και στην βορβορώδη μελωδία παγιώνονται πλέον ως μια απ τις καλύτερες μπάντες στον χώρο κερδίζοντας την αναγνώριση απο εσωτερικούς και εξωτερικούς συναγωνιστές. Απλά καταπληκτικό.
Νο9: Burial Hordes - Ruins 
Μετά απο 5 χρόνια απουσίας οι death/black μορφάρες Burial Hordes, επέστρεψαν με το νέο καταιγιστικό δημιούργημά τους με τίτλο "Ruins". Με νέα εταιρεία απο πίσω τους και μια αρκετά πλούσια δισκογραφία 22 χρόνων στις πλάτες τους, οι φίλοι μας Burial Hordes παραδίνουν μαθήματα κολασμένου death/black, με το "Ruins" να ισοπεδώνει τα πάντα, δείχνοντας τον δρόμο σε επίδοξους μιμητές.
Νο 8: Deviser - Evil Summons Evil
Xρειάστηκε να περάσουν 12 χρόνια για να επιστρέψουν οι Deviser, μια απ τις μεγάλες δυνάμεις του black metal στα 90's με άλμπουμ κολοσσούς όπως τα "Unspeakable Cults" και "Transmission to Chaos". Παρόλαυτά είναι και πάλι εδώ με ένα τρομερό δίσκο, το "Evil Summons Evil", που έκανε όλους τους Έλληνες blacksters να πεταχτούν επάνω μέσα σε πελάγη ευτυχίας. Melodic black με δαιμονικές,καταχθόνιες συνθέσεις, κατάμαυρες ατμόσφαιρες και απίστευτη παραγωγή. Tι άλλο να ζητήσει κανείς;
Νο 7 Varathron - The Crimson Temple
Με τον νέο τους δίσκο οι επίσης πατριάρχες του 90's Ελληνικού black, Varathron, ήρθαν και αυτοί να καταδείξουν εμφατικά, την δαιμονιώδη φόρμα στην οποία βρίσκονται. Ρυθμοί κολλητικοί, blastbeats, φρενήρη riffs και ένας Necroabyssious να βγάζει τα σώψυχά του στο μικρόφωνο. Το Ελληνικό black metal των 90's μετενσαρκωμένο σε κάτι πιο μεστό, συμπαγές και τέρμα σκοτεινό. Οτι καλύτερο μας έχουν δώσει απο το 2009 και μετά.
Νο 6: Decipher - Arcane Paths to Resurrection
Τα παλικάρια απ την Αθήνα είχαν προϊδεάσει με το ΕΡ τους "Of Fire and Brimstone" το 2019 οτι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ καλό. Ήρθε και το ντεμπούτο LP τους λοιπόν "Arcane Paths to Resurrection" να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Μια μπάντα που ξέρει τι θέλει να παίξει, ξέρει να κάνει τους πάντες να ασχοληθούν μαζί της με το black metal στυλ της που ισορροπεί μέσα απο tremolo leads, επιθετικό drumming και χαοτικά φωνητικά. Μακράν το black metal διαμάντι της περασμένης χρονιάς.
Νο 5: Ascending Olympus - Frontlines
Άλλο ένα ντεμπούτο που μας ανατίναξε το κεφάλι ήρθε φέτος απο τους Αθηναίους φίλους μας Ascending Olympus. To ντεμπούτο τους με τίτλο "Frontlines" έσκασε σαν βόμβα σε μια σκηνή που είχε άμεση ανάγκη απο ανανέωση και δυναμισμό. Με ένα ιδιαίτερο στυλ που συνδυάζει τον μοντέρνο thrash ήχο με τα death metal φωνητικά και τους groovy ρυθμούς, οι Ascending Olympus έφεραν έναν φρέσκο αέρα στην κορεσμένη death metal Ελληνική σκηνή θέτοντας τις βάσεις και έχοντας όλα τα εχέγγυα για μια λαμπρή πορεία.
Νο 4: Misanthropy Apotheosis - Crush the Mask of Virtue
Το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ των φίλων Misanthropy Apotheosis επιτέλους κυκλοφόρησε πριν κανα δίμηνο σε κανονικό φορματ μετά απο πολλές περιπέτειες και μας παρουσίασε αυτό που ήδη ξέραμε απ το πρώτο τους LP "Black Death Euphoria". Mια μπάντα φουλ ταγμένη στο κανονικό death metal, με έμφαση στο σκοτεινό στοιχείο, με δικό της στυλ και ύφος. Επηρεασμένη ναι μεν απο το old school αλλά και πιο blackened death σχολές, παρουσιάζουν εδώ ένα εξαίσιο αμάγαλμα death metal, παιγμένο με άρτια τεχνική κατάρτιση και μια αξιοθαύμαστη παραγωγή. Για μένα το πιο αξιόλογο "κανονικό" death metal άλμπουμ της χρονιάς.
Νο 3 Hate Manifesto - Αποστάτης
Mια άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά με βρήκε εκεί γύρω στον Μαϊο να τρώω άσχημη φρίκη. Μιλάω για το δεύτερο δίσκο των black/death φίλων Hate Manifesto τους οποίους αγνοούσα μέχρι τότε. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα κράμα απο Νορβηγικές δημιουργίες τόσο black (Immortal) όσο και death (Zyklon) ενώ όπως και στο ντεμπούτο τους "To Those Who Glorified Death" του 2017 οι αναφορές στους Marduk είναι πολυπληθείς λόγω βέβαια και του Bloodhammer του ντραμερ που είναι και στους Marduk. Παραταύτα όλα εδώ μέσα, είναι γενικά "πιο". Πιο χαοτικά, πιο γρήγορα, πιο brutal death metal -μην ξεχνάμε πως τραγουδιστής είναι ο Mάριος που έχει τραγουδήσει στο μνημειώδες "Circle of Perversion" των Inveracity-, και πιο δυσαρμονικά επίσης. Το άλμπουμ είναι η πλήρης ισοπέδωση των πάντων και δεν σου αφήνει καμμία αμφιαβολία επ αυτού.
Νο2 On Thorns I Lay - On Thorns I Lay
Mετά απο πολλούς δίσκους, οι Έλληνες doom/gothic/deathsters απέκτησαν και αυτοί τον ομώνυμο δίσκο τους και μάλιστα με εμφατικό τρόπο αφού σίγουρα θα τον θυμόμαστε για χρόνια. Ήδη απο τα 2 προηγούμενα η κατευθύνσεις είχαν δοθεί αλλά εδώ μέσα η σύνθεση και η έμπνευση αγγίζουν το τέλειο σε όλα. Μόνο 6 κομμάτια αλλά δημιουργημένα απο την πιο μαύρη, βαριά και άραχλη συνείδηση μετουσιωμένα σε doom/death εφιάλτες. Ένας δίσκος σκέτη απόλαυση για τους οπαδούς όλου του extreme ήχου.
Νο1 Aetherian - At Storm's Edge
Και φτάνουμε στο νούμερο 1 που πιστεύω δικαιωματικά ανήκει στο τρομερό δεύτερο άλμπουμ των melodic deathsters απο την Αθήνα, Aetherian. Τώρα τι να πώ γι αυτό το μεγαλείο. Απ τις μουσικάρες του που το απογειώνουν, τις συνθετική του μεγαλοπρέπεια ή τα άψογα growls του που τονίζουν το death metal στοιχείο του κάνοντάς το ασυναγώνιστο; Παραγωγή για σεμινάριο, μίξη και mastering στην εντέλεια και ένα αποτέλεσμα που σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Κερασάκι στην πολυόροφη τούρτα οι ψαγμένοι στίχοι του και το καταπληκτικό εξώφυλλο. Πολλά πολλά level επάνω, μετατροπή απο μια Ελληνική μπάντα σε μια πανευρωπαϊκή δύναμη του χώρου και οι Aetherian σε κοινή περιοδεία με Vader και Vomitory!! Tεράστιο σπάσιμο των στεγανών με το "At Storm's Edge" και δικαιωματικά στην κορυφή για το 2023.
