Μιας και κάναμε την τιμή να παρουσιάσουμε την δεκάδα με τα αγαπημένα μας Album για το 2023, είπαμε να παρουσιάσουμε άλλη μία που θα είναι εξίσου ιδιαίτερη, κι αυτή τη φορά με Ελληνικές κυκλοφορίες.
10. AMONG RUINS - Land of the Black Sun
Να είμαι ειλικρινής στην αρχή δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία στους Among Ruins, αλλά όταν έσκασε στα προτεινόμενα το “Land of the Black Sun” μπορώ να πω ό,τι το ευχαριστήθηκα αρκετά! Μελωδικό Death Metal με ωραίες επικές, ορχηστρικές, κι αρκετές μοντέρνες heavy (έχοντας γκρουβάτους Djenty ρυθμούς) στιγμές που σε τραβάνε στο κλίμα που προσφέρει η μπάντα στο Album, και σίγουρα δικαιούται να βρίσκεται σε αυτή τη δεκάδα με τις Ελληνικές κυκλοφορίες. Ευχόμαστε στα παιδιά να συνεχίσουν αυτό που κάνουν και να το πετύχουν ακόμα περισσότερο!
9. HELGAST - The Horrors That Lay Ahead
Επίσης άλλη μια ιδιαίτερη κυκλοφορία που βγήκε το 2023, από τον υπάρχοντα νου Typhonas που δημιούργησε για άλλη μια φορά ένα Album με ένα από τα πολλά του projects (Sulferon, Arcane Dead, Miasma, Dismal Sleep κλπ), τους Helgast. Ένα One man project που έχει ένα Original Death Metal ηχόχρωμα, έχοντας και μερικά Black και Τεχνικά στοιχεία μέσα στο DNA του, που στα προσφέρει απλόχερα και ωραία μέσα στο “The Horrors That Lay Ahead”, πολύ καλή προσπάθεια!
8.LITURGY OF DESECRATION - Spiritual Anticosmic Warspells (EP)
Μπλακοντεθ που βγάζει από μέσα του σάπια ατμόσφαιρα και βαράει χωρίς κανένα έλεος, με τα ριφφς και τα τύμπανα να δίνουν το παρόν στο πεδίο της μάχης, μαζί τα βόρβορα φωνητικά του Goat (of Sodomy And Profanation) που κουβαλάνε θανατίλα και σατανίλα μέσα, ώστε να δημιουργήσουν αυτή την ατμόσφαιρα που ακούει στο όνομα “Spiritual Anticosmic Warspells”. Εξαίσια δουλειά από τους Αθηναίους Liturgy of Desecration, από τις λίγες κατηγορίες που βαράνε ασταμάτητα στο Μπλακοντεθ ιδίωμα, μαζί με άλλα σχήματα όπως οι Embrace of Thorns, Burial Hordes (στους οποίους υπήρξε για μια μικρή περίοδο ο Reptilian), Black Blood Invocation, Impure Worship κλπ.
7. BIO-CANCER - Revengeance
Προσωπικά αυτή ήταν μια επιστροφή η οποία περίμενα πως και πως μαζί με τους In Utero Cannibalism, και μπορώ να πω πως αυτή η επιστροφή έκανε ωραία ανατροπή, οι Bio-Cancer έχουν εξελιχθεί κατά πολύ ανά τα χρόνια, δεν έχει καμία σχέση με το επιθετικό Thrash Metal με το οποίο τους είχαμε γνωρίσει στα “Ear Piercing Thrash” και “Tormenting The Innocent”. Σίγουρα μπορεί στο Tormenting να είχαν δείξει κάποια από τα αναφερόμενα σημάδια με τα Grind στοιχεία που είχαν μέσα, αλλά κανείς δεν περίμενε πως μετά από οχτώ χρόνια το “Revengeance” θα τους πήγαινε σε άλλο level, πιο μελωδικό, πιο τεχνικό, πιο σκοτεινό, επίσης ακόμα πιο επιθετικό σε σχέση με πριν, και χωρίς να λείπει σίγουρα από τον πυρήνα τους το Thrash με το οποίο πορευόντουσαν πάντα.
6. DEAD LIKE U - Reign of Death
Μιας κι αναφέραμε την περίπτωση των Helgast, έχουμε και μια παρόμοια περίπτωση Home Studio Project, μόνο που εδώ είναι τριμελής μπάντα (στα φωνητικά ο Jim Northman, κιθάρες/drum programming ο John Ness, και στα μπάσα ο Sakis Prassas) κι όχι one man κατάσταση, όπως επίσης και διαφορετικό ύφος. Οι Dead Like U από την Ορεστιάδα κινούνται σε ένα μονοπάτι που συνδυάζει με έναν ωραίο τρόπο τα σταυροδρόμια ανάμεσα σε Ελληνικό Black και σε πρώιμο Death/Thrash που κοιτάει προς Αμερική (και λίγο Γερμανία) μεριά, κι έχοντας έτσι μια δική τους ταυτότητα που έχει χτιστεί μέσα στο Ντεμπούτο Album τους, “Reign of Death”. Να προσθέσω πως άνετα μπαίνει το εξώφυλλο στα αγαπημένα μου Metal Covers για το 2023, εξαιρετική δουλειά!
5 Shavalyoth - Μαρχωσιάς (EP)
Μπορεί να μιλάμε για EP κι όχι για ένα Full Length Album με μεγάλη ποικιλία κομματιών, όμως παραδείγματα όπως ο “Μαρχωσιάς” των Ροδιτών Blacksters Shavalyoth, μας δίνουν απλόχερα την ουσία των συνθέσεων τους που επικρατεί μέσα σε ένα EP όπως αυτό, παρέχοντας μέσα μελωδίες, Ελληνόφωνους στίχους, Σκανδιναβικές αναφορές που σε βάζουν στο κρύο κλίμα της όλης τελετουργικής ατμόσφαιρας. Προκαλώντας ένα δέος που λίγες φορές θα το νιώσεις και θα το εκτιμήσεις γι'αυτό που πραγματικά είναι.
4. SLAUGHTERED PRIEST - Bang Your Head For Satan
Πάνε εφτά χρόνια από τότε που κυκλοφόρησαν το ''Iron Chains And Metal Blades'', και το ''Bang Your Head For Satan'' είναι ένας εξίσου δυνατός κι απολαυστικός Slaughtered Priest δίσκος που σου δίνει στιγμές αλητείας μέσα στο Σατανικό Μπλακοθρας, με όλες τις Speed αναφορές, και το Αντιχριστιανικό, βλάσφημο, Oldschool vibe που πάντα κουβάλαγε η μπάντα μαζί της. Παρεμπιπτόντως, μια μικρή κι ωραία λεπτομέρεια που ξεχωρίζει μέσα στον δίσκο και στους Slaughtered Priest, είναι τα χρώματα που δίνει το εξώφυλλο του album, διότι η μπάντα μας είχε συνηθίσει στα ασπρόμαυρα και στα κόκκινα χρώματα που παρουσίαζε από την αρχή της πορείας της, κι εδώ τα χρώματα ξεχωρίζουν όσο κι η εξέλιξη της παραγωγής στον ήχο της.
3. BURIAL HORDES - Ruins
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άλλη μια Blackened Death κατηγορία που ξεχώρισε δικαίως το 2023, και για πολλούς σχετικά εκεί έξω, όπως και το ''Arcane Paths to Resurrection'' των Decipher που θα μπορούσε να μπει σε αυτή τη δεκάδα, αν και με τράβηξε περισσότερο (πλιζ μην με δείρετε) η αλήθεια είναι το πέμπτο album των Burial Hordes, που ακούει στο όνομα ''Ruins''. Η χαόδες αισθητική που προκαλεί ο δίσκος είναι τόσο έντονη ατμοσφαιρικά, χωρίς να χάνει καμία απολύτως νότα, σε μελωδίες και γρήγορο μανιώδες κι αργό-mid tempo riffing, όπως και δίκασες φυσικά που βαράνε χωρίς έλεος στα αυτιά του ακροατή.
2. IN UTERO CANNIBALISM - Back To Basics
Όσοι με ξέρουν προσωπικά, σίγουρα θα γνωρίζουν για μία από τις μεγάλες αδυναμίες που τρέφω σε Extreme μπάντες όπως οι In Utero Cannibalism, και χωρίς να θέλω να γίνομαι φανμπόϊς σ'αυτή την περίπτωση διότι θέλω κι επιθυμώ να έχω μια καθαρή οπτική ματιά στις παρατηρήσεις μου όταν ακούω έναν δίσκο, ακόμα κι αν αυτοί οι δίσκοι είναι από τέτοιες περιπτώσεις μπαντών που θαυμάζουμε. Στο αναφερόμενο ζήτημα έχει γίνει αρκετά καλή προσπάθεια, όσο στις συνθέσεις των κομματιών και το ύφος που παραδίδουν, τόσο όσο σαν παραγωγή ήχου που το κάνει ακόμα πιο σταθερό με την καθαρή ποιότητα και το βρώμικο επιθετικό Death Metal για το αποτέλεσμα που θέλουν οι In Utero, έχοντας και ιδέες που δεν έχουν κανένα λόγω να ντραπούν ώστε να τις δείξουν, όπως οι Punk, οι thrash, οι groove κι άλλες αναφορές που δεν τους είχαμε συνηθίσει από ένα σημείο και μετά. Ευχόμαστε ό,τι καλύτερο στον Alex K. (ο οποίος έχει αναλάβει τα φωνητικά του δίσκου πέρα από τον ρόλο του στα ντραμς) και το έργο του που μας παρουσιάζει άνα τα χρόνια, αναμένουμε τον Μάρτιο για τον νέο δίσκο με τίτλο “Dehumanize” που θα κυκλοφορήσει από την Sleaszy Rider, όπως κι ένα Live το οποίο επιθυμούμε πως και πως.
1. VARATHRON - The Crimson Temple
Όποια κυκλοφορία και να διάλεγα, όλες τους θα ήταν για No.1, τα νούμερα είναι απλός νούμερα, γιατί όλες οι μπάντες προσπάθησαν με τόσο κόπο να βγάλουν στην επιφάνεια υλικό που θα τάραζε τα νερά και θα έδειχνε προς το φως την αξία του. Και κάπου εδώ έχουμε τους Ιστορικούς Βετεράνους Hellenic Blacksters Varathron, που κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πλούσιο υλικό με πινελιές που δίνουν ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα πάνω στον πορφυρό καμβά, σε αυτό που αποκαλούν κι οι ίδιοι “The Crimson Temple”. Κατάφεραν να κάνουν για άλλη μια φορά το θαύμα τους, με τον προκάτοχο του "Patriarchs of Evil" να δίνει περισσότερο λιθαράκι στη πορεία των Varathron, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο γίνεται το πάντρεμα ανάμεσα στα ακραία, τα μελωδικά και τα heavy, και τα παραδοσιακά στοιχεία του τόπου, όπου εκεί μεγάλωσαν ακόμα περισσότερο τις ρίζες του ήχου τους, και για όσο παίζουν θα φυτρώνουν ακόμα πιο πολύ ώστε να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα που θα καταλήξει στο σημείο που θα διαψεύσουν ακόμα και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Ως ένας από τους πρωτοπόρους του Ελληνικού Black, και γενικά Ελληνικού extreme φάσματος, οι Varathron κατά την δική μου ταπεινή γνώμη είναι από τις λίγες αυτές μπάντες που διατήρησαν σταθερά την κληρονομιά τους από την αρχή ως το τέλος, βγάζοντας στην επιφάνεια σημαντικές κυκλοφορίες χαράζοντας ένα ιδίωμα σαν το Hellenic Black Metal που θα διέφερε από αυτά της Σκανδιναβίας και θα έδινε άλλη πνοή στο παιχνίδι και στα Ελληνικά δεδομένα (''His Majesty...'' και ''Walpurgisnacht''), κάνοντας δυνατά comebacks μετά από χρόνια ανανεώνοντας το ύφος τους (''Stygian Forces...'', ''Untrodden Corridors...''), και συνεχίζοντας την πορεία τους με εξελιγμένες κι ωραίες εξίσου ανατροπές (''Patriarchs of Evil'', ''The Crimson Temple'') που θα είναι εκεί για να δίνουν το παρόν. Τώρα περιμένουμε με ανυπομονησία τα νέα albums από Rotting Christ και Kawir, μέχρι τότε, ραντεβού στις 10 (στο Eightball με Exilium Noctis) και 11 (Κύτταρο με Synteleia) Φεβρουαρίου για τις εμφανίσεις που θα δώσουν επί σκηνής οι Varathron κι οι Deviser!
