Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που παρουσιάσαμε αφιέρωμα πάνω σε παλιά extreme κυκλοφορία, ήρθε η στιγμή λοιπόν να μιλήσουμε για μια σπουδαία κυκλοφορία που άφησε το δικό της στίγμα στις αρχές των 90ς.
Πρόσφατα πριν λίγες μέρες η συγκεκριμένη κυκλοφορία για την οποία και θα μιλήσουμε σήμερα, έκλεισε 34 ολόκληρα χρόνια ύπαρξης, μιλάμε για ένα ξεχωριστό album που άφησε τη δική του ταυτότητα εκείνη την εποχή, τα μέλη της μπάντας που δημιούργησαν αυτόν τον δίσκο τα συναντάμε μέχρι και σήμερα σε γνώριμα ονόματα (όπως ο Erik Rutan των Hate Eternal, επίσης πρώην μέλος των Morbid Angel, και φυσικά τωρινό μέλος των Cannibal Corpse), ακόμα και σε μη (είχαμε την τύχη να βάλουμε τους Dim Mak στο 6ο Hades Gates αφιέρωμα στο Metal Legacy Radio, όπου κι εκεί θα συναντήσουμε τους Shaune Kelley (επίσης μέλος των Flesh Consumed), Scott Ruth και Brandon Thomas), και ναι, όπως καταλάβατε αυτή η κυκλοφορία πρόκειται για το “Dreaming With The Dead” των Αμερικανών Θρύλων, Ripping Corpse.
Πριν πάμε στο DWTD, ας δούμε πως ξεκίνησαν όλα:
Το 1982 μια (νεαρή σε ηλικία) Heavy/Speed Metal μπάντα είχε δημιουργηθεί με έδρα το New Jersey, στην αρχή η ονομασία της ήταν Enemy Ace ώσπου την ίδια εποχή είχε αλλάξει τ'όνομα της σε Dead Things, όμως την επόμενη χρονιά είχε μετονομαστεί για δεύτερη φορά σε The Beast όπου κι έτσι το κράτησε στην όλη πορεία της. Η σύνθεση του σχήματος ήταν η εξής: Ron Ace (κιθάρες-φωνητικά), Jeff Grass (μπάσο), Doug Ryan (ντραμς), Jack “The Hinge” Pitzer (κιθάρες), και Scott Ruth (lead φωνητικά, όπου και είναι το πρώτο μέλος που συναντάμε από τους πριν νεοσύστατους Ripping Corpse), βγάζοντας ένα EP το 83 ("Power Metal EP") κι ένα Split το 84 ("Born To Metalize"), ο Pitzer κι ο Grass αποχωρούν από τους Beast κι έρχεται η ώρα να τους αντικαταστήσουν οι Mike Depo και Shaune Kelley (το δεύτερο μέλος που συναντάμε από τους RC) σε μπάσο και κιθάρα, κυκλοφορώντας μετά από δύο χρόνια ένα Demo.
Demo '86:
Όταν οι Ruth και Kelley συναντήθηκαν για πρώτη φορά, βγάζοντας το demo των The Beast το 1986, πήραν την απόφαση μετά από διάφορους καυγάδες που είχαν γίνει με τα υπόλοιπα μέλη (όπως έχει αναφέρει σε μία συνέντευξη του ο Kelley), να δημιουργήσουν μαζί ένα νέο σχήμα την επόμενη χρονιά, ένα σχήμα που θα τάραζε τα νερά, που θα ακουγόταν πιο επιθετικό, πιο extreme και πιο γρήγορο. Ο Shaune την επόμενη μέρα μετά από τον χθεσινό καυγά εξέφρασε: «Έχω μια νέα ιδέα για ένα συγκρότημα, τους Ripping Corpse», ένα όνομα το οποίο εμπνεύστηκε από το "Ripping Corpse" που περιείχε το "Pleasure to Kill" των Kreator.
Την ίδια ακριβώς περίοδο, έχοντας και τα υπόλοιπα μέλη, τον Brandon Thomas (τον οποίο ήξερε ο Kelley πριν γνωρίσει τους υπόλοιπους και παίξει με τον Scott στους The Beast) στα ντραμς, και τον Dave Bizzigotti στο μπάσο, βγάζουν το πρώτο τους δείγμα που είναι ένα Demo τεσσάρων κομματιών, είχε τον τίτλο “Death Warmed Over”.
Death Warmed Over (1987): https://youtu.be/_m7h_cnXPkk?si=T9yZUimI4BRM4egU
Συνεχίζοντας με αυτό το Lineup, κυκλοφορούν και δεύτερο demo το 1988, το “Splattered Remains”, που θα περιείχε κι άλλα νέα κομμάτια, συγκεκριμένα εκεί θα πρωτο-ακούσουμε (μετά το “Dreaming With The Dead” στο DWO του 97) τα “Rift of Hate” (αυτή είναι η πρώτη έκδοση χωρίς το breakdown), “Antigod”, και “Deeper Demons”. Να πούμε εδώ πως εκείνη την εποχή ξεκίνησαν να κάνουν τις πρώτες τους εμφανίσεις, κυρίως στο New Jersey και στη Νέα Υόρκη, στην αρχή δεν πήγαινε καλά η φάση (στο New Jersey υπήρχαν γκλαμάδες που άκουγαν κι έπαιζαν κάτι σε Bon Jovi και Twisted Sister πράγματα (κάνεις τους δεν ήθελε να παίξει τόσο Extreme όσο οι RC), υπήρχαν επίσης Hardcore-άδες που δεν πήγαιναν καθόλου τους μεταλλάδες με μακρυά μαλλιά γιατί γινόντουσαν σκηνικά είτε εντός είτε εκτός συναυλιακού χώρου, η μπάντα επίσης είχε ανοίξει σε hardcore περιπτώσεις όπως οι Crumbsuckers, όπου τρώγανε ή γιουχάρισμα ή πόρτα στο να έφευγε κόσμος στα Clubs), όμως μετά άρχισαν να μπαίνουν όλα σε μια σειρά και να υπάρχει απήχηση τελικά απέναντι στους Ripping Corpse.
Splattered Remains (1988): https://youtu.be/3yzS9AndCUw?si=cuG2uTEdYi0jhLgA
Δύο χρόνια αργότερα, πλησιάζει η στιγμή για το τρίτο τους Demo, το “Glorious Depravity”, βρίσκοντας αυτή τη φορά τα υπόλοιπα κομμάτια του DWTD, το “Sweetness”, το ομότιτλο και το “Seduction of the Innocent” μέσα, ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του δείγματος είναι η προσθήκη του πέμπτου μέλους που θα ήταν στις δεύτερες κιθάρες, το όνομά του ήταν Erik Rutan.
Glorious Depravity (1990): https://youtu.be/YuGnfKLNYv8?si=sDQIC1VSADi8NkTW
Και φτάνει η ώρα γι'αυτούς τους πέντε να μπουν στα Quantum Sound Studio να ηχογραφήσουν και να κυκλοφορήσουν μαζί το πρώτο τους ντεμπούτο ένα χρόνο αργότερα, το Dreaming With The Dead που θα κυκλοφορούσε από την Kraze/Maze America, ένα album με horror αναφορές μέσα, ένα album που περιείχε μέσα μανιώδεις και γρήγορα (τεχνικά) riffs που έβγαιναν από τις κιθάρες των Kelley/Rutan, τα harsh (τραχιά) - επιθετικά, έντονα φωνητικά του Scott Ruth, το drumming του Brandon Thomas ξεφεύγει από το συνηθισμένο Tempo και χαρίζει δίκασες που δεν κουράζονται ποτέ, το μπάσο.. Βασικά όπως θα έπρεπε να είναι κάθε μπάσο, δίνοντας όμως ένα ωραίο feeling στην ατμόσφαιρα του δίσκου. Το “Dreaming...” είναι ένα oldschool death/thrash τερατούργημα, ακριβώς αυτό που ήθελε να δημιουργήσει ο Kelley, κάτι που θα ξεπερνούσε τα όρια του γρήγορου παιξίματος, ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να παίξει κιθάρα, με βάση τα είδωλα του και τις μπάντες που άκουσε και βρήκε νόημα στο τι ηχόχρωμα ήθελε να βγάλει στην επιφάνεια (από τον πατέρα του στους AC/DC, τον Paul Gilbert, τον Randy Roads, απο το hardcore και το punk στους Slayer, Kreator, Sodom, Destruction, και φυσικά Death, Obituary κλπ), και τις τεχνικές που έβγαζε στο Metal που έβγαζε. Ο δίσκος είχε πάρει θετικές κριτικές στα τότε Fanzines, το κοινό το εκτίμησε γι'αυτό που ήταν, όπως και γνωστές μπάντες του ιδιώματος (οι Suffocation κι οι Pestilence φόραγαν μπλούζα με το logo των Ripping Corpse), και το κυριότερο, δεν είναι album που φημίζεται για την παραγωγή του, αλλά για την αγάπη και για το πάθος που είχε το συγκρότημα για να βγάλει ένα τόσο δυνατό, μοχθηρό, κι ατόφιο album.
Dreaming With The Dead (1991): https://youtu.be/Y620PjOvCFA?si=u6Fa6BgldH5Q7rwQ
Μετά από αυτή τη μικρή δόξα (σε σημείο που να οδηγούσε τις επόμενες μέρες σε νέα συμβόλαια μιας κι είχαν αξιοπρεπή Manager, τα οποία δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, κι ένα από αυτά ήταν κι η Earache μέσα), μαζί με κάποιες συναυλίες που είχαν ακολουθήσει, το 1992 ο Bizzigotti θα έφευγε από το σχήμα και θα έπαιρνε την θέση του στο μπάσο, ο τότε νεοσύστατος Scott Hornick (τον οποίο βλέπουμε μέχρι και σήμερα στους Dim Mak του Kelley), όπου και θα ηχογραφούσε με την υπόλοιπη μπάντα το τέταρτο Demo, το “Industry” όπου περιείχε τρία κομμάτια (το “Hate Eternal” το έγραψε ο Rutan, το “Last And Only Son” ο Kelley, και το “Morbid Fascination” το μοιράστηκαν με τους υπόλοιπους), και δυστυχώς θα ήταν το τελευταίο δείγμα που θα έβγαζαν στην επιφάνεια οι RC.
Industry (1992): https://youtu.be/VelmGJVWZQE?si=6iqDfdbb2HFXS0Bn
Έρχεται 1993, θα ακολουθούσε και δεύτερη αποχώρηση απ'το συγκρότημα, κι αυτή θα ήταν του Erik Rutan, όπου την ίδια εποχή θα έμπαινε στους Morbid Angel για να ετοιμάσει μαζί τους τον επόμενο δίσκο (το “Domination” του 95, όπου μετά θα ακολουθούσαν κι άλλα πράγματα με τους Prog Metallers Alas, και θα δημιουργούσε στα τέλη των 90ς τους Hate Eternal, το οποίο όνομα το εμπνεύστηκε από το κομμάτι που περιείχε το “Industry”), παρόλα αυτά οι υπόλοιποι θα συνέχιζαν κανονικά και θα έμπαιναν στο στούντιο σε λίγο καιρό, για να ηχογραφήσουν τραγούδια για το δεύτερο full-length album. Έχοντας λοιπόν στη κατοχή τους έτοιμα (instrumental) κομμάτια για το δεύτερό τους πόνημα, δεν κατάφεραν ποτέ να τα μιξαριστούν, πόσο μάλλον να ηχογραφηθούν φωνητικά πάνω στα ίδια τα τραγούδια, όμως την ίδια χρονική περίοδο (1995) ο Scott Hornick άφησε τους Ripping Corpse για να πάει στο Μουσικό Κολέγιο Berklee της Βοστώνης στη Μασαχουσέτη. Τα υπόλοιπα μέλη χωρίστηκαν αμέσως μετά, αλλά αργότερα θα σχηματίσουν τους Dim Mak ένα χρόνο αργότερα, μπάντα που πάει στο ίδιο στυλ με τους Ripping Corpse αλλά έχοντας ένα μικρό hardcore στοιχείο και διαφορετικές επιρροές από σύγχρονα σχήματα (όπως Nile, Aeon, In Battle κλπ) βγάζοντας μετά από κάποια demos το ντεμπούτο του “Enter The Dragon” το 1999 (τα αμιξάριστα τραγούδια των Ripping Corpse δεν εμφανίστηκαν σε καμία κυκλοφορία των Dim Mak, ο Kelley δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με τραγούδια που είχαν να κάνουν με το παρελθόν των RC), όπου λίγους μήνες αργότερα ο Erik Rutan θα κυκλοφορούσε επίσης το ντεμπούτο του με τους Hate Eternal (στην μετέπειτα χρονική διαδικασία θα κυκλοφορούσε το τελευταίο του album με τους Morbid Angel (“Gateways To Annihilation”), και μετά από μερικά χρόνια θα αναλάβει για δεύτερη φορά την ηχογράφηση και τη μίξη στον δεύτερο δίσκο των Dim Mak).
Dim Mak - Enter The Dragon (1999): https://youtu.be/cAqpYY1TN00?si=77gOpF27IwWYvy5i
Hate Eternal - Conquering The Throne (1999): https://youtu.be/V01y-3u1Jwc?si=oR2icl7K0IOwFE_U
Dim Mak - Intercepting Fist (2002): https://youtu.be/TJyLSuI53PI?si=tjll6G9qFtCaVKEx
Όπως και να το κάνουμε, αυτό το ντεμπούτο θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση για τους oldschool-άδες, τους ντεθάδες, τους θρασάδες, και κάθε είδους μεταλλά που μπορεί να αναγνωρίσει τις αξίες και τους κόπους που έγιναν σ'αυτόν τον δίσκο, όπως και την ιστορία και τα βιώματα που έχει περάσει το ίδιο το σχήμα, και χωρίς αυτό το ντεμπούτο ο Rutan δεν θα είχε τέτοια μεγάλη ευκαιρία να παίξει στους Morbid Angel και να κυκλοφορήσει μαζί τους δύο σπουδαίες κυκλοφορίες, πονάει με το γεγονός που δεν βρήκαν την ευκαιρία να υπογράψουν καινούργιο συμβόλαιο με την Earache, γιατί θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα πράγματα στους RC (αν και δεν είχαν θέμα ούτως ή άλλως μετά), αλλά εδώ που τα λέμε δεν θα υπήρχαν οι Hate Eternal κι όλος αυτός ο σαματάς που προκαλούν, όπως κι οι Dim Mak, παρόλο την έλλειψη αναγνώρισης (αν κι ο Rutan βοήθησε στο promotion του δεύτερου album), όμως ο Kelley προσπαθεί με όλη του την ψυχή να συνεχίσει να γράφει μουσική κι απίστευτα, καταιγιστικά riffs, δίνοντάς του την ευκαιρία να συνθέσει στο “Fury & Flames” μαζί με τον Rutan στους Hate Eternal (και στο τελευταίο album των Tech Brutal Deathsters, Flesh Consumed).
