Σαν Σπήλαιος BrutalViewer που είμαι κι εγώ, αποφάσισα να αναφερθώ στην δεύτερη κυκλοφορία των Αμερικανών Broken Hope, το "The Bowels of Repugnance (1993)"
που κλείνει τα 30 του χρόνια, και υπάρχουν δύο λόγοι που επέλεξα το συγκεκριμένο Album: 1ον, Αν είσαι πιστός οπαδός των Broken Hope και αγαπάς τις παλιές τους κυκλοφορίες, καταλαβαίνεις την αξία που σου προσφέρουν, και το "Bowels..." είναι σίγουρα μία από αυτές τις αξίες, 2ον, για κάποιον αγαπάει κατά πολύ το Brutal Death Metal ιδίωμα, και δεν έχει καμία οικειότητα με το τι εστί BH, συνιστώ ανεπιφύλακτα να τους ρίξει μια ματιά, διότι την εποχή που ξεκίνησαν ως συγκρότημα (το 88) δεν υπήρχε ο όρος Brutal, και θα μπορούσε να πει κάποιος πως αυτή θα ήταν η πρώτη μπάντα που θα επηρέαζε το συγκεκριμένο φάσμα, μαζί με τους Cannibal Corpse, Suffocation, Mortal Decay, λίγο πριν εμφανιστούν οι Deeds of Flesh, Dying Fetus (όσοι έχουν ακούσει τις διασκευές στο "History Repeats... " του 2011, θα'χουν βρει μέσα και το "Gorehog") κλπ.
Τώρα ας διαβάσουμε μια ωραία ιστορία σχετικά με αυτήν την υπέροχη κυκλοφορία.
Μετά την συνεργασία με την τότε νεοσύστατη εταιρεία Grind Core International που βοήθησε τους νεαρούς Jeremy Wagner (κιθάρες, επίσης επικεφαλίδα της μπάντας), Joe Ptacek (φωνητικά, ή αλλιώς ο "οισοφάγος"), Brian Griffin (κιθάρες), Ed Hughes (ντραμς), και Ryan Stanek (κιθάρες) στην πραγματοποίηση του Ντεμπούτου album "Swamped In Gore" (1991) (αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν το πρώτο Death metal συγκρότημα που ηχογράφησε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ σε ψηφιακή μορφή από την αρχή μέχρι το τέλος), οι Αμερικανοί (Brutal) Death Metallers Broken Hope κατάφεραν να στρέψουν τα βλέμματα του κοινού, σε σημείο που να προκαλέσει σοκ και φρίκη λόγω της θεματολογίας και των μηνυμάτων που προσπαθούσε να δώσει το Death Metal περί ζωής μετά-θάνατο, την αυτοκτονία, τους φόνους, την Gory θεματολογία κλπ. Συνεχίζοντας όμως να είναι παρόντες σε αυτό που κάνουν, υπέγραψαν με την Metal Blade Records μετά από δύο χρόνια για να συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους ωραία και όμορφα, ώστε να βγάλουν το δεύτερο τους δίσκο, το "Bowels of Repugnance".
Η κυκλοφορία πραγματοποιήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1993, μαζί και με ένα Single ονόματι "Hobo Stews" που συνοδευόταν μαζί με το album, που περιέχει και το κλασικό εξώφυλλο με την γυναικεία φιγούρα (που μέχρι και σήμερα παραμένει ως ένα από τα εμβληματικά εξώφυλλα των BH, και στο Death Metal γενικά). Βλέποντας αυτό το εξώφυλλο καταλαβαίνεις ότι πρόκειται περί Gore θεματολογίας μαζί με άλλες φρικτές κι ακραίες περιπτώσεις όσο μουσικά, όσο και στιχουργικά.
Η μπάντα πάντα φημιζόταν για αυτά τα στοιχεία, όπως επίσης τα Grindcore στοιχεία που περιέχουν στον ήχο τους, τα μανιώδης και γρήγορα ριφφς, τα blast-ίδια, τους αργόσυρτους ρυθμούς, και φυσικά τα χαρακτηριστικά χαμηλόφωνα growl φωνητικά του Joe Ptacek (που πλησίαζαν με αυτά του Chris Barnes).
Ένα από τα λίγα πράγματα που ξέφυγαν για λίγο στιχουργικά από το συνηθισμένο Gore στοιχείο, ήταν το "Preacher of Sodomy" που μιλούσε για ένα συμβάν με φρικτούς Ιερείς που βίαζαν ανήλικα παιδιά, η Death/Doom αύρα στα "Decimated Genitalia" και "Hobo Stews" (σιν και τα υπόλοιπα Tempo σκαμπανεβάσματα που ακολουθούν στον υπόλοιπο δίσκο), εννοείται γνώριμα κομμάτια σαν τα "The Dead Half" και "Felching Vampires", τα οποία παίζονται ακόμα στις συναυλίες των Broken Hope. Τα βιολιά που παρεμπιπτόντως παίρνουν θέση με την Ravicka Von Bottom να συνοδεύει στο άνοιγμα με το "Repugnance" Intro, κι είναι η μοναδική guest που υπάρχει στο "Bowels..." (και μετέπειτα στο "Repulsive Conception"). Σε γενικές γραμμές το συγκρότημα σίγουρα ξεφεύγει από τα όρια του brutal death metal, και εμπνέεται από το σύγχρονο death metal της εποχής, όπως οι Death και Obituary, εισάγοντας μια λεπτή μελωδία μερικές φορές στον ήχο τους, χωρίς αυτή να υπερισχύει στο brutal vibe τους.
Και κάπως έτσι, με την Metal Blade, την φρέσκια και δυνατή παραγωγή που κατέχουν, οι Broken Hope θα συνέχισαν το έργο τους με το τρίτο τους πόνημα που θα εμφανιζόταν μετά από δύο χρόνια, το "Repulsive Conception" (1995), και μετέπειτα άλλους δύο δίσκους οι οποίοι θα ήταν οι τελευταίοι που θα έβγαζαν μέχρι τα τέλη των 90s.
