Το 1988 λοιπόν έρχεται μια νεοσύστατη μπάντα από το Long Island της Νέας Υόρκης, που ακούει στο όνομα Suffocation.
Η μπάντα δημιουργήθηκε από τον τραγουδιστή Frank Mullen, τους κιθαρίστες Guy Marchais και Todd German, τον μπασίστα Josh Barohn και έναν drummer του οποίου το όνομα δεν έχει αναφερθεί από τότε.
Μέχρι το 1990, το συγκρότημα είχε αντικαταστήσει τα ιδρυτικά μέλη του με τους μισθωτούς κιθαρίστες Terrance Hobbs και Doug Cerrito μαζί με τον drummer Mike Smith, οι οποίοι ήταν μέλη ενός τοπικού συγκροτήματος με το όνομα Mortuary, το οποίο είχε ήδη διαλυθεί.
Το κουιντέτο επηρεάστηκε κυρίως από άλλα Aμερικανικά Death Metal συγκροτήματα καθώς και από τους Βρετανούς deathgrinders Napalm Death και τους Βραζιλιάνους thrashers Sepultura. Οι Suffocation θα ήταν η μοναδική μπάντα της death metal κοινότητας για τη συμμετοχή μαύρων μουσικών στη σύνθεση τους, με τον Smith να σχολιάζει τη συνάντηση με τον Hobbs για πρώτη φορά: "Εκεί παρατήρησα για πρώτη φορά, πως υπάρχει ένας άλλος μαύρος που παίζει τέτοια πράγματα".
Υπέγραψαν λοιπόν συμβόλαιο με την Relapse Records το 1990, και έγιναν ένα από τα τρία πρώτα συγκροτήματα που υπέγραψαν στη νεοϊδρυθείσα εταιρεία μαζί με τους Incantation και τους Deceased. Το πρώτο EP του συγκροτήματος, Human Waste, κυκλοφόρησε την πρωτομαγιά μέσω της Relapse το 1991.
Αυτό ήταν επίσης το πρώτο CD που κυκλοφόρησε ποτέ από την εταιρεία. Τα "Infecting The Crypts", "Mass Obliteration" και "Jesus Wept" ηχογραφήθηκαν ξανά στο επόμενο album, "Effigy of the Forgotten", το οποίο θα τάραζε τα νερά για τα καλά και θα έφερνε ένα νέο κύμα εξέλιξης στο Death Metal (μαζί με τους Cannibal Corpse και Broken Hope) , το Brutal Death Metal.
Το "Synthetically Revived" επαναηχογραφήθηκε επίσης στο "Pierced from Within" και το "Catatonia" επαναηχογραφήθηκε για το EP "Despise the Sun". Το μόνο κομμάτι που δεν έχει ξαναηχογραφηθεί είναι το ομώνυμο κομμάτι, το οποίο ηχογραφήθηκε αρχικά για το demo Reincremated (1990) .
Μιλάμε για ένα ιστορικό EP που άφησε το στίγμα του στο Death Metal ιδίωμα, τα κλασικά τεχνικά Suffo Riffs, το βάναυσο Drumming του Smith, τα (πρώτα για εκείνη την εποχή) βαθιά growls του Mullen, οι ταχύτητες και τα breakdowns που σε παρασύρουν ώστε να κοπανηθείς με ευχαρίστηση. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά έδωσαν μια ταυτότητα στους Suffocation, μια ώθηση που θα τους έδινε το πάνω χέρι, στο να επηρεάσουν νέα συγκροτήματα που θα εμφανίζονταν σε λίγο καιρό στα μέσα των 90s και μετά.
