Ήρθε επιτέλους η ώρα μετά από 2 ολόκληρα χρόνια να δω και ένα live μέσα σε αυτό το χάος και πραγματικά δικαιώθηκα και το ευχαριστήθηκα όσο τίποτε άλλο!
Τρεις γερές εγχώριες μπάντες, όλες για την παρουσίαση του δίσκου τους και με διαφορετικά στυλ για όλους τους οπαδούς βρέθηκαν στον ίδιο χώρο που δεν είναι άλλος από το Temple, το οποίο για άλλη μια φορά μάς έφερε άλλο ένα φοβερό live που θα θυμόμαστε για καιρό.
Η συναυλία είχε μία μικρή καθυστέρηση, η οποία απέβη κερδοφόρα αφού περισσότερα άτομα άρχισαν να εμφανίζονται στο Ναό και έτσι είχαν την ευκαιρία να δουν όλες τις μπάντες από την αρχή μέχρι το τέλος. Πρώτοι εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Αθηναίοι Kevel, που είχαν να παίξουν 6 χρόνια, και πραγματικά τα έδωσαν όλα, δημιουργώντας μία πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και μία μαγευτική έναρξη της συναυλίας. Παρουσίασαν το δεύτερό τους δίσκο "Mutatis Mutandis" με ένα φοβερό κράμα sludge με black στοιχεία και μελωδικά περάσματα και αρκετά death ξεσπάσματα. Προσωπικά μου θύμισαν κάτι μεταξύ Mord'a'Stigmata -φορούσε και την αντίστοιχη μπλούζα και ο frontman- και Deathspell Omega με τα μέλη να τα δίνουν όλα επί σκηνής και να φέρνουν έναν εκρηκτικό ήχο που προϊδέαζε τους ακροατές για ένα πανέμορφο live.
Ακολουθήσαν οι Rapture από την Αθήνα με τον επιθετικό death/thrash ήχο τους και μας έπαιξαν κομμάτια από τα προηγούμενα albums, καθώς και από το τελευταίο τους υλικό με τίτλο "Malevolent Demise Incarnation". Τα riffs έπεφταν βροχή και το headbanging ήταν ασταμάτητο με τα drums να εκτινάσσουν τα κομμάτια και τις μπασιές να δίνουν παραπάνω όγκο με τις τεχνικές κιθάρες και τα ακραία solos. Πολύ δυνατή εμφάνιση και τα έδωσαν όλα και σίγουρα θα μας μείνουν τα λόγια του frontman: "Παίρνουμε τις ζωές μας πίσω! Γ@μώ τον κορονοϊό!"
Τελευταίοι οι Πατρινοί deathsters Death Courier με τη τελευταία τους δισκάρα "Necrotic Verses" που πραγματικά τα έσπασαν όπως έπρεπε. Όσες φορές και να δω αυτά τα παιδιά πραγματικά είναι όλο και πιο ξεσηκωτικοί. Τα death riffs έφερναν σκοτεινές μελωδίες στα αυτιά μας με τα drums να δημιουργούν έναν άκρως επιθετικό ήχο και τα φωνητικά του Billy να είναι τιτάνια και οι μπασογραμμές να ακούγονται τσίτα. Το headbanging ήταν όλο και πιο έντονο και ο ιδρώτας να ρέει ασταμάτητος μέσα στα mosh pits και ο ήχος των Death Courier να γεμίζει όλο το Temple με τη βαρβαρότητα που χρειαζόταν. Οφείλω να επισημάνω ότι το live έκλεισε με ένα cover της μπάντας στο "Persona Non Grata" από Napalm Death που το απογείωσαν σε άλλο επίπεδο.
Πέρα από το ότι το live ήταν μοναδικό και αυτό που όλοι χρειαζόμασταν, είναι φανταστικό το γεγονός το πόσες ωραίες μπάντες έχουμε και πόσο φοβερές κυκλοφορίες βγάζουν που αξίζουν να αμείβονται και να γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Συγχαρητήρια σε όλες τις μπάντες και πραγματικά ανυπομονώ να ξαναδώ κάτι τέτοιο όσο σύντομα γίνεται!
Kevel (Photo edited by: DEXX Productions, https://www.facebook.com/dexxproductions/ )
Rapture (Photo edited by: DEXX Productions, https://www.facebook.com/dexxproductions/ )
Death Courier (Photo edited by: DEXX Productions, https://www.facebook.com/dexxproductions/ )
