Εμείς εδώ είμαστε, κι αυτή την φορά σας φέρνουμε κάτι πολύ πολύ καλό και μάλιστα εγχώριο.. Κάτι δικό μας το οποίο αποπνέει σαλονικιότικο αέρα..
Ο λόγος λοιπόν για τους Θεσσαλονικείς φίλους μας Prometheus, μια μπάντα που κινείται σε black/death Metal μονοπάτια..
Ίσως πολλοί δεν τους γνωρίζουν, αλλά βαστάνε εδώ και 15 κοντά χρόνια έχοντας στην μέχρι τώρα πορεία τους 3 άλμπουμ, 2 demo, 1 EP κι 1 single..
Άξιο να αναφέρουμε, έτσι για την ιστορία, οτι τα λυρικά τους θέματα περιστρέφονται γύρω απ' την μυθολογία, την φιλοσοφία, τον υπερβατισμό και τους Lovercraft-ιανούς μύθους..
Έτσι για να βάλουμε στο κλίμα αυτούς που δε γνωρίζουν..
Εγώ πάλι πρώτη φορά τους άκουσα με το προηγούμενο τους άλμπουμ το Resonant Echoes from Cosmos of Old του 2020 το οποίο και θε- ρί-ζει..
Μόλις πριν λίγες ημέρες η 4μελής μπάντα κυκλοφόρησε το τρίτο πόνημά τους φέροντας τον βαρβάτο τίτλο Aornos, μέσω της I, Voidhanger Records..
Τολμώ λοιπόν να πώ πως οι συμπατριώτες μου μας πρόσφεραν έναν άκρως ελληνικό και αρχαιοελληνικό δίσκο για να έχουμε να ασχολιόμαστε για το υπόλοιπο του καλοκαιριού..
Και ναι, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας προτείνω να τους ακούσετε χθες..
Πιστέψτε με, δε θα χάσετε..
Από πού να πιαστεί κανείς και τι να αφήσει?..
Όταν ακούμε για ελληνική black/death μπάντα ευθύς αμέσως το μυαλό μας βαράει κόφτες.. Και δικαίως και αισθανόμαστε έτσι, όχι γιατί είναι κάτι δικό μας αλλά γιατί πολλά απ' αυτά που ακούμε είναι απλά τούμπανο..
Καλή ώρα.. Και το ακόμα πιο ωραίο της όλης φάσης είναι ότι υπάρχει ο ελληνικός στίχος σε καθαρά μελωδικά φωνητικά, τόσο έντονα με δυναμική και βαρύτητα τα οποία προσδίδουν ανάλογη ατμόσφαιρα.
Όπως λχ. συναντάμε στο κομμάτι "Vessel of Empiricism".. Ίσως σε ορισμένους θυμίσει Acherontas, ίσως σε άλλους Deathspell Omega ή α κόμα και Blood Incantation. Όπως και να έχει είναι απίστευτο..
Μια ωραία ατμόσφαιρα που σε κάνει με την μεθυστική βαριά μελωδία να βρίσκεσαι σε ένα τελετουργικό ίσως με τις ιέρειες του Άδη να χορεύουν νωχελικά γύρω σου..
Βέβαια όλος ο δίσκος δεν είναι έτσι... Έχει μπόλικο, αβυσσαλέο και ανελέητο γκάζι, ξύλο και χαμό που κατ' εμέ θεωρώ πως θα σας αφήσει γεμάτους υπέρ του δέοντος..
Αυτό που άρεσε στα δικά μου ταπεινά αυτιά, στο κομμάτι "The Devouring Chasm", είναι η αγωνιώδες χροιά που βγάζει η κιθάρα εκεί κοντά στα 4:30 λεπτά..
Σίγουρα αυτό που θα πώ, είναι πώς είναι τέλειο και αρμονικό το πάντρεμα της ελληνικής μυθολογίας με το black κι αυτό γιατί η αρχαία ιστορία μας, η μυθολογία και τα τραγικά έργα που γράφτηκαν είναι απο μόνα τους black..
Βάλτε λοιπόν το άλμπουν να παίζει και όλα τ' άλλα αφήστε τα επάνω τους.. Τα συμπεράσματα δικά σας..
Και αν τυχόν νιώσετε ότι είστε τίποτα στα κανάλια του Αχέροντα απλά αφήστε την βάρκα να σας πάει όπου θέλει..
Βαθμολιογία:
8,5/10
Bandcamp https://prometheus56.bandcamp.com/releases
Facebook https://www.facebook.com/Prometheus-470099489729898
