Λοιπόν σήμερα θα μιλήσουμε για ένα one man band που μας έρχεται από την Γαλλία, όπου ήδη έχει στο παλμαρε του από το 2017 μέχρι σήμερα 6 δίσκους συνολικά μαζί με τον καινούργιο.
Ο Asthâghul ερχεται και μας περιπλέκη το extreme metal τίμια με τα epic /ambient περασματα, μέχρι και βιολί ταίριαξε σε όλο αυτό και για το δέσιμο που έκανε μέσα σε αυτήν την θηριωδια περνει extra bonus.
Τα epic/ambient στοιχεια συχνα φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα που σε ανυψώνει ,είναι σαν μια αύρα που σε τυλίγει και σε πηγαίνει εκεί που θέλει ο καλλιτέχνης αλλά οι επικίνδυνες μουσικές σειρήνες που σε γλυκαίνουν δίνουν χώρο για το έρεβος που είναι έτοιμο για επίθεση με άγριους black /death όγκους συνθέσεων που θα σου τρυπήσουν το κεφάλι και στα πολύ ταχύτατα σημεία θα σου θυμίσουν κάτι από "ANAAL NATHRAKH".
Σε κομμάτια όπως το "Salhn", "Agakuh", "Ezkikur", η μελωδία είναι η βάση των τραγουδιών ενώ υπάρχει και η σκοτεινή αίσθηση της doom συχνοτητας που γενικά στα ποιο αργά σημεία του δισκου συμβάλει και δίνει τον αργο θάνατο όταν οι μεσαίες και πολυ γρήγορες καταιγίδες κάνουν ένα διάλειμμα.
Τα κοφτερά black metal ριφς με το μελωδικο tremolo picking έρχονται για να διώξουν την αφόρητη ζέστη της εποχής φέρνοντας το φθινόπωρο και στο άκουσμα των συνθέσεων πέφτουν όλα τα φύλλα κάτω στο παγωμένο έδαφος, οι συνθέσεις προκαλούν πόλεμο μέσα στον εσωτερικό σου κόσμο, την μία προσπαθείς να ηρεμισεις με τα συμφωνικά ακούσματα και από την άλλη να εκραγείς από τα ηχητικά κανόνια που σε βάζουν να τα σπάσεις όλα.
Επίσης θα συναντήσεις αρκετά άρτια και τεχνικά παιξιματα που σου γεμίζουν το αυτι και "αλητικα"γκρουβαριστα κύματα που σε κάνουν να θες να μπεις σε μια μάχη χάους .
Τα groovy death metal στοιχεία τα συναντάμε μέσα στο άλμπουμ μαζί με βαριά θανατηφόρα φωνητικά που έρχονται για να δώσουν και αυτά μια χαοτική αίσθηση αναμιγμενα μαζί με το black metal, σε προκαλούν να κάνεις mosh pit μέσα στο σπίτι σου και να αλλάξεις λίγο το feng shui...
τα blast σκάνε με παρανοϊκό ύφος και τρελές ταχύτητες μαζί με τα ριφς και χτυπάνε κολασμενα καθώς βγαίνουν οι πνιγμένες συνθέσεις
Τα τύμπανα μέσα στο άλμπουμ παίζονται με κάθε τρόπο και δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο αλλά θα μπορουσε ακόμα να βάλει κάτι στο παίξιμο των ντραμς πιστεύω .
Οι φωνές άλλωτε με κραυγές άλλωτε με ποιο βαρια φωνητικά είναι εκεί για να κάνουν εναλλαγές για να μην γίνονται μονότονες μέσα σε ένα μεγάλο διάρκειας δίσκο που προσωπικά θεωρώ ότι θα μπορούσε να ήταν λίγο ποιο μαζεμένος αλλά οκ.
Αυτός ο δισκος θεωρώ ότι ξεπερνάει κατά πολύ την προηγούμενη δουλειά του και η παραγωγή δίνει καλύτερο ήχο και ποιότητα χωρίς να χαντακωνει το όλο δημιούργημα.
Βαθμολογία :
9/10
