Έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο τους δίσκο, οι Αμερικανοί/Μεξικανοί επιστρέφουν, λοιπόν, με το φρέσκο τους υλικό και με μπόλικες νέες συνθέσεις.
Συνδυάζοντας το brutal death στοιχείο και τη grind καφρίλα, οι Rottenness ξαναχτυπούν έπειτα από τόσα πολλά χρόνια και με αρκετές συμμετοχές τις οποίες θα αναλύσουμε παρακάτω.
Αρχίζοντας με τις κιθάρες, έχουμε αρκετή ποικιλομορφία, καθώς άλλοτε είναι πιο brutal death με άμεσα riffs κατά ριπάς, άλλοτε πιο γρήγορες και τεχνικές groov-ες θυμίζοντας το στυλ των Dying Fetus και σε άλλα σημεία γυρνούν σε πιο mid-tempo περάσματα που αργότερα επανέρχονται πάλι στο κάφρικο επίπεδο της μουσικής τους. Το grind στοιχείο δεν λείπει με μερικά κομμάτια να είναι πιο σύντομα και καταιγιστικά στυ ύφος των Pig Destroyer και Insect Warfare. Τα solos ικανοποιούν το αυτί χωρίς πολλές σάλτσες και είναι πιο άμεσα και γρήγορα ίσα-ίσα για να εμπλουτίσουν τον ήχο. Το μπάσο, δυστυχώς, χάνεται αρκετά παραγωγικά, θεωρώ, και ο ήχος θέλει να είναι τσίτα για να εντοπίσει κανείς τη ρυθμικότητά του και είναι λίγο κρίμα γιατί οι συνθέσεις του μπάσου είναι αρκετά μελωδικές και προσφέρουν μία αντίθεση που χάνεται αρκετά λόγω παραγωγής.
Τα drums είναι ακραία και γρήγορα με μπόλικα blasts και δίκασες και έχουν πιο έντονη τη grind αισθητική με πιο straight-forward συνθέσεις. Το μόνο μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι αρκετές φορές μονοτονίζουν λίγο και θα ήθελα προσωπικά ένα πιο τεχνικό γύρισμα και περισσότερα groovy περάσματα. Τα φωνητικά ταιριάζουν στο στυλ της μπάντας και έχουν το brutal death στοιχείο με τα βαθιά growls και τις πιο grind/powerviolence κραυγές που φέρνουν μία ισορροπία στο φωνητικό κομμάτι. Οι συμμετοχές είναι αρκετά ενδιαφέρουσες, έχοντας αρκετούς καλλιτέχνες της extreme σκηνής στο δίσκο. Έχουμε πολύ όμορφο ντουέτο με το frontman των Μεξικανών Unidad Trauma που τα δίνει όλα, έπειτα έχουμε φοβερές συνεργασίες με Cephalic Carnage και Pig Destroyer που δίνουν μία πιο πικάντικη γεύση στο δίσκο και τέλος μία ενδιαφέρουσα παρουσία από τους Enfold Darkness.
Το στιχουργικό κομμάτι έχει άλλοτε κοινωνικό χαρακτήρα, άλλοτε πιο κάφρικο και αστείο στυλ και άλλοτε πιο πολιτική υπόσταση. Το artwork θεωρώ πως αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα τους Rottenness αφού βάζει και το Μεξικάνικο στοιχείο στο οπτικό μας πεδίο, αφού κανείς δεν ξεχνάει τις ρίζες της προέλευσής του και της κουλτούρας του επίσης. Η παραγωγή θεωρώ πως χωλαίνει αρκετά με αρκετό distortion που είναι λίγο αχρείαστο αφού χάνονται πολλά σημεία που θα ήταν καλύτερο να ήταν πιο καθαρά και πολλές συνθέσεις ακόμα και στο φωνητικό κομμάτι περνάνε πιο χαμηλά και δεν τα εντοπίζει κανείς τόσο εύκολα παρά μόνο με ακουστικά ή δυνατά ηχεία. Οπότε εδώ θεωρώ ότι παρατηρούμε το βασικό πρόβλημα αυτής της κυκλοφορίας και δυστυχώς είναι και το πιο σημαντικό, γιατί από τη παραγωγή ξεκινάνε όλα.
Έχουμε, επομένως, ένα πολύ καλογραμμένο δίσκο με αρκετές ωραίες ιδέες και όμορφες μίξεις από extreme μουσικές, αλλά η παραγωγή όλα αυτά τα απλοποιεί και τα περιορίζει αρκετά. Γενικά, πάντως, ακούγεται εύκολα και σίγουρα θα περάσει καλά όποιος θέλει να αράξει ακούγοντας λίγο καλό brutal deathgrind.
Βαθμολογία:
7/10
Facebook: https://www.facebook.com/rottenness
Bandcamp: https://rottenness.bandcamp.com/music
