Είχα καιρό να ακούσω μπάντα που παίζει καλό death /black γιατί πάντα εστίαζα στην πιο blackened death metal φάση.
Έλα όμως που βρήκαμε τους VAHRZAW από την μακρινή Αυστραλία και μου έδωσαν μπουνιά όπως τα καγκουρό που έχουν εκεί πέρα.
Είναι παλιά μπάντα που κρατάει από το 1994 και διαθέτει αρκετά split και EP και από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν βγάλει τέσσερις ολοκληρωμένες δουλειές με την τελευταία να κυκλοφορεί πριν λίγες μέρες στις 10 Δεκεμβρίου μέσω της Transcending Obscurity με τίτλο "The Trembling Voice of Conquered Men" αφήνοντας πίσω το αγριεμένο Husk του 2018.
Πατάω play να αρχίσει το άλμπουμ και εκεί που περιμένω να σκάσει ένας βόθρος και να τα βρωμίσει όλα ακούω ένα κρεσέντο κλασικής κιθάρας που το παίξιμο της είναι χαλαρωτικό και καθώς το άκουγα θυμήθηκα το εξώφυλλο του άλμπουμ και λέω εδώ κάτι δεν κολλάει.
Τελικά ήρθε ο βόθρος που αναζητούσα αμέσως μετά το intro και με έβαλε στην θέση μου, με την πένα να ματώνει καθώς πολεμάει με τις θηριώδες χορδές.
Tα τύμπανα δεν είναι κρυστάλλινα και έχουν την κατάλληλη παραγωγή για το είδος που παίζουν και σε ότι μοτίβο και να τα ακούς σπέρνουν, από το αργό μέχρι το πιο γρήγορο.
Το μπάσο γίνεται ένα με τις βαριές κιθάρες και στα πιο αργά σημεία ακούγεται καμπάνα, ενώ σε κάποια riffs βγάζει τον ήχο του εξαιρετικά και δεν μένει άπραγο.
Τα death metal riffs είναι άκρως εθιστικά με άκρως βαρύτατο και πυκνό ήχο και σε πιάνουν από τον λαιμό κάνοντας τα μούτρα σου κιμά και σε πετάνε στον υπόνομο.
Καθώς τους άκουγα μου φέραν κάτι από Morbid Angel, Mayhem και Belphegor ενώ σε κάποιες στιγμές μου φέρνουν και ως black/thrash με το thrash στοιχείο πιο συγκεκριμένα να περιπλέκεται με το death και τα μαύρα φωνητικά στο "Vultures" το οποίο είναι ένα πολύ πιασάρικο κομμάτι με αρκετές μελωδίες επίσης.
Mέσα από την ωμή σύνθεση τους υπάρχουν και πολύ ποιοτικά σόλο που δεν μπήκαν απλώς για ένα ξεκάρφωμα, ενώ επίσης και οι ανοιχτόχρωμες μελωδίες είναι εξαιρετικές.
Οι παρανοϊκές χορδές του black στοιχείου πατάνε πάνω στους ρυθμούς του death metal και μπορεί ο death metal ήχος να κυριαρχεί πιο πολύ μέσα στον δίσκο, αλλά και το black στοιχείο έχει απλώσει το οπλοστάσιο του με τις μαύρες κιθάρες που βγάζουν ατμόσφαιρα και με τα φωνητικά που είτε γυρίζουν σε pitched screams, είτε κάνουν εναλλαγές με τα brutal growls.
Τέλος για κλείσιμο έρχονται παρόμοιες κλασικές κιθάρες όπως της εισαγωγής και μας λένε ότι το ξέφρενο πάρτυ τελείωσε.
Είναι ένα άλμπουμ που θα σας διασκεδάσει με μια ευρεία γκάμα riffs, μελωδιών και ωραίου drumming.
Βαθμολογία :
7,8/10
Bandcamp https://vahrzaw.bandcamp.com/
Facebook https://www.facebook.com/VAHRZAW/
