Εντάξει ξέρω πως αυτά είναι αλλουνού χωράφια εδώ μέσα αλλά όπως και να το κάνουμε κι εμείς (εγώ δηλ.)
γουσταρίζουμε brutal death και σαφώς δεν θα τον αφήναμε να περάσει στο έτσι τον νέο δίσκο των Αμερικανών βόρβορων.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως κατάλαβα γιατί ο αγαπητός Νικ δεν ασχολήθηκε με το "The Everlasting Plague". Μετά απο 2-3 ακροάσεις το έπιασα το νόημα, εξάλλου είναι αρκετά ευδιάκριτο στο αυτί του μέσου κάφρου.
Oι Pathology λοιπόν είναι μια μπάντα -για να ξεκινήσουμε απ τα βασικά- brutal death metal απο το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, με αρκετά πλούσια δισκογραφία. Μετράνε με τον νέο τους δίσκο, 11 παρακαλώ άλμπουμ, μέσα σε 15 χρόνια πορείας!
Μερικά απο αυτά είναι πολύ καλά και άφησαν το στίγμα τους στην brutal death σκηνή όπως το φοβερό δεύτερο "Incisions of Perverse Debauchery" του 2008 ή το πολύ καλό 5ο άλμπουμ τους, "Awaken to the Suffering" του 2011.
Στα ενδιάμεσα έχουν βγάλει και απλά καλά αλμπουμάκια προφανώς για να κρατάνε τους οπαδούς τους εν κινήσει αλλά και πιο αδιάφορα που πέρασαν και δεν ακούμπησαν.
Δεν θα χαρακτήριζα το "The Everlasting Plague" ως κάτι που δεν είναι brutal death. Είναι brutal death με τα όλα του. Απλά επειδή απο το προηγούμενο τους "Reborn to Kill" του 2019 ξεκίνησαν να εμπλουτίζουν τον ήχο τους με κάποια...μελωδικά riff -ξέρετε οχι τίποτα το ιδιαίτερο αλλά με σαφή διάθεση πιο "χαλαρού" παιξίματος- .
Ε, αυτό συνεχίστηκε έτι περαιτέρω στον καινούριο και τώρα καταλαβαίνω γιατί "κλωτσάνε" οι παλιοί οπαδοί τους όπως ο αγαπητός μας Νικ. Επειδή όμως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις, η άλλη πλευρά λέει το εξής: Ανανέωση του brutal ήχου με ενσωμάτωση πιο πιασάρικων και "μελωδικών" γραμμών για προσέλκυση νέων οπαδών.
Οπότε δεν μπορείς να τους προσάψεις κάτι. Γιατί και τα βαριά τα riff τα έχει σε αφθονία και φυσικά τα brutal φωνητικά. Απλά έχουν συμπεριλάβει πλέον στον ήχο τους και πιο τεχνικά και μελωδικά χαρακτηριστικά που τους απομακρύνουν απ τον ξερό slam brutal death ήχο του παρελθόντος.
Τα ντραμς ακούγονται λίγο ξερά και αποστειρωμένα αλλά μάλλον φταίει η παραγωγή που για μια ακόμη φορά ακούγεται διαφορετική για κάθε όργανο. Ενώ οι ρυθμικές κιθάρες έχουν έναν λασπώδη ήχο, στα solos ο ήχος βγαίνει πολύ καθαρός και κάνει μεγάλη αντίθεση. Γενικά η παραγωγή ήταν πάντα ένα θέμα στους Pathology.
Δεν κρύβω οτι είναι μια ζαριά για το συγκρότημα. Το αν τους βγεί, μένει να φανεί. Το πέρασμα σε πιο βατές death metal φόρμες με μελωδικά και τεχνικά σημεία πιστεύω ότι ναι μεν θα προσελκύσει περισσότερο κόσμο απ τον κλασικό ή μοντέρνο death metal χώρο (κόσμο που δεν την παλεύει τόσο με τις slam/brutal καταστάσεις), αλλά θα ξενίσει αρκετούς παλιούς οπαδούς τους.
Εν κατακλείδι είναι ένας δυνατός και καλοδουλεμένος ομολογουμένως δίσκος, διαφορετικής όμως death metal προσέγγισης απο μια μπάντα που όντας μαθημένη σε slam brutal death ήχο περνάει σε ένα πιο "κανονικό" death metal ηχοτοπίο. Μην το καταδικάσετε όμως πριν το ακούσετε γιατί μπορεί και να σας εκπλήξει ευχάριστα...ή και όχι.
Ως εκ τούτου...
Βαθμολογία:
7,3/10
Facebook https://www.facebook.com/PathologyMusic/
Homepage https://pathologyband.com/
