Και να λοιπόν που ήρθε ξανά η στιγμή για ακόμα ένα νέο Hate άλμπουμ.
Η μπάντα φαίνεται πως διανύει μια περίοδο εξαιρετικά υψηλής παραγωγικότητας και έμπνευσης καθώς είναι πιστοί στα δισκογραφικά τους ραντεβού τουλάχιστον απο το "Solarflesh..." και μετά. Ανά διετία και μέσα σε διάστημα 8 χρόνων έχουν κυκλοφορήσει 5 full άλμπουμ.
Δεν είναι βέβαια όλα το ίδιο ποιοτικά καλά αλλά είναι όλα από απλά καλά έως πολύ καλά. Κανένα δεν έχει πέσει κάτω απ την βάση κι αυτό κάτι λέει για αυτήν την μπάντα. Προσωπικά είχα κάμποσα χρόνια να ασχοληθώ μαζί τους, τελευταίο άλμπουμ που είχα ακούσει ήταν το "Solarflesh...A Gospel of Radiant Divinity" του 2013. Έκτοτε ήξερα οτι είχαν σταθερή δισκογραφική παρουσία αλλά για διάφορους λόγους δεν είχε τύχει να ακούσω τα τελευταία τους δισκάκια.
Έτσι λοιπόν είπα να ακούσω το "Rugia" με τον τίτλο που αναφέρεται σε ένα μικρό νησί μεταξύ Πολωνίας και Γερμανίας -πλέον ανήκει στην δεύτερη- και που θεματολογικά αναφέρεται σε διάφορους αρχαίους Σλαβικούς μύθους γύρω από το εν λόγω νησί.
Και αμέσως γίνονται αντιληπτές οι αλλαγές στην μπάντα και μάλιστα προς την πολύ θετική κατεύθυνση. Τα ντραμς πλέον τα έχει αναλάβει ο Nar-Sil (Daniel Rutkowski) o οποίος βασανίζει τα ντραμς και στους Neolith. Μιλάμε ο παίχτης έδωσε αμέσως στην μπάντα με το τρομερό του παίξιμο, ταχύτατο, με πολλαπλές αλλαγές και σταθερό. Σαφώς σε πιο death metal κατεύθυνση σε σχέση με το black metal blastbeat του Pavulon.
Δεύτερη αλλαγή, τα κομμάτια έχουν μικρύνει πλέον αισθητά σε διάρκεια. Καλό αυτό γιατί το είδος που παίζουν, το blackened death δηλ. είναι δύσκολο στο μέσο αυτί και θέλει υπομονή ειδικά στα άνω των 5μισυ λεπτών κομμάτια.
Τα φωνητικά του αιώνιου Adam είναι στο ίδιο μήκος με το "Auric Gates of Veles" και μάλιστα πιο βορβορώδη σε σημεία. Γενικά το αλμπουμ διαπνέεται πιο πολύ απο την death αισθητική παρά την black. Eξαιρετική η ιδέα να υπάρχει πίσω απο κάποια κομμάτια μια ατμοσφαιρική επίστρωση με σκοτεινές μελωδίες σαν μαύρο βελούδο μέσα σε φέρετρο.
Στο συνθετικό κομμάτι οι ιδέες ξεδιπλώνονται ομοιόμορφα στα κομμάτια και εξελίσσονται αρμονικά με τα χαρακτηριστικά του ήχου των Hate δοσμένα όμως εδώ, μέσα απο ένα φίλτρο που σε πολλούς μπορεί να τους πάει πίσω στα πρώτα τους αλμπουμ των late 90s - early '00s.
Κατά τ άλλα οι κιθάρες λυσσομανούν με τα riff και τα ντραμς να συναγωνίζονται σε ταχύτητες και ένταση. Αρνητικό σημείο τα απότομα τελειώματα των κομματιών που με αιφνιδίασαν αρκετές φορές...ρε παιδιά βγάλτε ένα flash, να καταλαβαίνουμε που το πάτε.
Eν κατακλείδι το "Rugia" είναι ένας πολύ καλός δίσκος, κλασικός Hate. H μπάντα πλέον έχει πάρει τα σκήπτρα απο τους Behemoth στο Πολωνικό blackened death και είναι επάξια στις κορυφές του ιδιώματος. Για όλους τους extreme metal οπαδούς.
Ως εκ τούτου...
Βαθμολογία:
8,5/10
https://www.facebook.com/HATEOFFICIAL
https://eu.kingsroadmerch.com/metal-b...
