Λοιπόν εδώ και καιρό παρατηρώ αυτήν την έκρηξη κυκλοφοριών με Cosmic/Space θεματολογία και πραγματικά απορώ απο πού ξεκίνησε.
Το ένα μετά το άλλο τα συγκροτήματα βγάζουν δίσκους για εξωπλανήτες, διαστήματα, άλλες διαστάσεις, άλλους κόσμους κλπ.
Αν και γουστάρω αυτήν την θεματολογία τείνει να γίνει ολίγον τι κουραστικό το όλο θέμα, του στυλ, "το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται κι ο παπάς". Τελοσπάντων, άλλη μια λοιπόν κυκλοφορία με Cosmic θεματολογία λοιπόν, αυτή τη φορά απο τους Wharflurch με το περίεργο όνομα.
Το αλμπουμ που είναι και το ντεμπούτο της μπάντας έρχεται μετά απο 3 ΕΡ, 3 single, 2 συλλογές, 1 demo και 1 split σε διάστημα μόλις 2 χρόνων! Με αυτά κι αυτά μπήκαν στον χορό κι αυτοί και μας παρουσιάζουν το ντεμπούτο τους "Psychedelic Realms ov Hell" απο την Gurgling Gore.
To οποίο είναι όντως κάτι που δεν έχεις ξανακούσει, τουλάχιστον προσωπικά δεν θυμάμαι μπάντα στο death metal που να συνδυάζει το death με το doom, το stoner και τις ψυχεδελικές μελωδίες. Mαστούρικο death metal θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει; Οχι ακριβώς, γιατί τα σημεία που σε εξιτάρουν είναι πολλαπλάσια σε σχέση με αυτά που σε "ταξιδεύουν". Είναι ένας αμιγώς death metal δίσκος.
Οι κιθάρες του είναι βαρύτατες, σερνόμενες και λασπώδεις. Γεμάτες απο σφιχτοδεμένα και αληλλοδιαπλεκόμενα riff τα οποία σε φάσεις ξεδιπλώνουν solos με αρκετά ενδιαφέρουσες space μελωδίες. Τα εν λόγω διαστημικά samples είναι διάσπαρτα στον δίσκο σε διάφορα σημεία στα κομμάτια. Εκεί που λές οκ θα αράξω για ένα τσιγάρο ξαφνικά στα γυρνάει σε πιο groovy ρυθμούς οι οποίοι πολλές φορές καταλήγουν σε λυσσαλέα blasts για να σε ξαναρίξουν αμέσως μετά ξανά, στην doom 4η διάσταση.
Γενικά τα όργανα εδώ έρχονται σε δεύτερη μοίρα γιατί οι εναλλαγές στις διαθέσεις των κομματιών ποικίλουν τόσο πολύ που ναι ενώ έχουμε να κάνουμε με ένα death metal δίσκο, εντούτοις σε κερδίζει η ευφυία των μουσικών που κατάφεραν να παντρέψουν τον πιο κτηνώδη ήχο του metal με το stoner και τις psychedelic αναφορές.
Εν κατακλείδι καταλαβαίνω τον θόρυβο που έχει γίνει γύρω απο αυτήν την κυκλοφορία. Αν θα μπορούσα να σου δώσω πως ακούγεται θα έλεγα το εξής: Οι Eloy πίνουν μπύρες στο μπαρ των Hooded Menace και μετά φεύγουν όλοι παρέα και πάνε για τσάρκα στους Black Sabbath οι οποίοι βλέπουν live των Blood Incantation.
O σπηλαιώδης ήχος με τα άφθονα reverb στα φωνητικά αλλά και οι space ατμόσφαιρες δίνουν το στίγμα σε ένα κατα τ άλλα old school death metal αλμπουμ.Ο δίσκος είναι ότι ακριβώς λέει το όνομά του. Ταξίδι στα ψυχεδελικά βασίλεια της κολάσεως. Ειλικρινά με κέρδισε εύκολα γιατί είναι ομοιόμορφα χτισμένος και βαράει αλύπητα όταν πρέπει ενώ οι cosmic ατμόσφαιρες αναδεικνύουν τον psycho χαρακτήρα του.
Ως εκ τούτου...
Βαθμολογία:
8/10
