Οι Αμερικανοί ατμοσφαιρικοί blacksters έρχονται, μετά τη δισκάρα "Thrice Woven", με το νέο τους album που δείχνει ότι οριακά ξεπερνά και τον προηγούμενό τους υλικό.
Ξεκινώντας από τις κιθάρες, έχουμε ένα πλήθος ατμοσφαιρικών και μελωδικών συνθέσεων, συνδυάζοντας black στοιχεία με καταθλιπτικά περάσματα και σε αρκετά σημεία έχουμε και πιο doom σημεία με πιο αργόσυρτες μελωδίες. Το μπάσο συνοδεύει μαγικά το σύνολο, καθώς ο δικός του όγκος δίνει το στίγμα του και προσθέτει παραπάνω black στοιχεία σε κάθε σύνθεση. Τα drums κυμαίνονται από γρήγορα blasts που δένουν όμορφα με τις ατμοσφαιρικές μελωδίες και από πιο ρυθμικά doomy μέρη που γίνονται ένα με τα πιο αργά περάσματα της μουσικής. Τα φωνητικά είναι πολύ χαοτικά με τις κραυγές να φέρνουν ένα old school ήχο στα αυτιά μας σε ρυθμούς Mayhem, αλλά δεν λείπουν και μερικά growls που με το echo effect προσφέρουν παραπάνω σκοτάδι στο σύνολο. Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι στο συγκεκριμένο δίσκο έχουμε και κάποια στοιχεία folk που κάνουν τις συνθέσεις πιο ενδιαφέρουσες, συνδυάζοντάς τες όμορφα με το σκοταδισμό της μπάντας.
Οι στίχοι είναι πιο μυστικιστικοί και αφορούν γενικά άλλους κόσμους και διαστάσεις, κάτι που δένει όμορφα με τον αβυσσαλέο ήχο των Wolves. Το artwork είναι πολύ λεπτομερές και μυστήριο, παραπέμποντας σε κάποια τελετή που αφορούν και οι στίχοι, οπότε θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι έχουμε ένα concept artwork που με μια εικόνα μάς δείχνει τη σημασία των στίχων. Η παραγωγή είναι χαοτική όπως κι ο ήχος της μπάντας και τα φωνητικά έχουν συνεχές echo, το οποίο ταιριάζει με το ύφος των Wolves και δεν ενοχλεί καθόλου.
Κατά τη γνώμη μου, οι Wolves θεωρώ ότι πήγαν ένα παραπάνω βήμα τον ήχο τους και πάτησαν στα χνάρια του "Thrice Woven" αλλά με μια διαφορετική προσέγγιση. Πολύ καλός δίσκος και δείχνουν για άλλη μια φορά πόσο όμορφα μπορούν να συνδυάσουν την ατμόσφαιρα με την αμεσότητα της black μουσικής.
Βαθμολογία: 8/10