Μετά από αρκετά splits και το τελευταίο τους album, οι Μεξικανοί goregrinders επιστρέφουν δυναμικά με το δεύτερο full length τους.
Πολύ κάφρικος ήχος με ένα φοβερό συνδυασμό μεταξύ death metal και goregrind στοιχεία. Οι κιθάρες είναι γρήγορες και σε πολλά σημεία μελωδικές με τα ακραία breakdowns να δίνουν όγκο στον ήχο των Μεξικανών και με αρκετά σύντομα αλλά επιθετικά solos. Το μπάσο ακούγεται βαρύ, ακολουθώντας τις συνθέσεις της κιθάρας, καθώς ειδικά στα breakdowns δίνει πολύ ένταση σε όλο το σύνολο. Τα drums είναι ως επί το πλείστον blasts, αλλά υπάρχουν και εναλλαγές με μερικά ρυθμικά σημεία και αρκετά groovy παιξίματα. Τα φωνητικά είναι πιο grind, θυμίζοντας αρκετά Brujeria και πρώιμους Carcass, καθώς διαθέτουν πιο πολλά βαθιά growls αλλά δεν λείπουν και οι χαοτικές grind κραυγές. Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, επίσης, θυμίζει κι αυτό με τη σειρά του το "Marijuana" των Brujeria με το συνδυασμό της dance μουσικής και της death metal έκρηξης.
Στιχουργικά κινούνται σε πιο κάφρικα μονοπάτια, μιλώντας για τη ζωή με αστείο τρόπο, αλλά δεν λείπουν και τα κοινωνικά θέματα του καθενός που ζει διάφορες προσωπικές καταστάσεις. Το artwork είναι άκρως gory και ταιριάζει απόλυτα με το σκληρό και βίαιο παίξιμο των Ripping Organs. Η παραγωγή είναι άμεση και χωρίς πολλά εφέ, αλλά η απλότητα προσφέρει ένα καθαρό ήχο χωρίς να χάνεται ούτε η παραμικρή λεπτομέρεια.
Πολύ καλογραμμένος δίσκος για τους fans του είδους με αρκετά κάφρικα κομμάτια και άλλα πιο groovy, καθώς έχουν και το μεξικάνικο α λα Brujeria ήχο με πιο goregrind επιρροές. Θεωρώ πως το πήγαν ένα βήμα παραπάνω από το προηγούμενο album και σίγουρα θα δούμε κι άλλα όμορφα πράγματα από τους Ripping Organs.
Βαθμολογία: 8/10