Δύο μέλη των βετεράνων black /death metallers Avengers, ο Jirka Kocian (guitars) και ο Radek Popel (vocals) το 2017 αφήσανε το όνομα αυτό στο συρτάρι,
και δημιούργησαν τους Bohemyst. Mετά λοιπόν απο μια μεγάλη πορεία με το προηγούμενο σχήμα, και ύστερα απο 4 χρόνια απ την δημιουργία τους, κυκλοφόρησαν στις 10 του μήνα σε ψηφιακό φορματ και στις 13 απο την Petrichor Records το ντεμπούτο τους "Cern a smrt".
Η εισαγωγή ξεκινάει με συναγερμους και κάποια πλήκτρα που ξεγλυστανε, στην πορεία μια μακάβρια ενορχήστρωση δίνει ευρύ ήχο και ξαφνικά σε αφήνει μόνο και αβοήθητο μέσα σε ένα σκοτεινό σοκάκι και από την στιγμή αυτήν και μετά οι Τσέχοι σε μεταφέρουν με τις συνθέσεις τους στην Ευρώπη του Αντεροβγάλτη...
Που εκεί, το κάθε black και death riff, ατμοσφαιρικό ή βαρύ, περιγράφει τον θάνατο συντροφιά με τα τσιριχτα black metal vocals που σου συντρίβουν τα εγκεφαλικά κύτταρα καθώς τα ακούς και νιώθεις τον τραγουδιστή να σου δίνει μια οργισμένη κατάθεση ψυχής για αυτούς που έφυγαν άδικα, ταυτοχρόνως βρυχάται και βαθια growls ενώ τα αναφωνηματα κάτι θέλουν να σου πουν συμβαδίζοντας με την dark ατμόσφαιρα.
To black και death ύφος συναντάται πολλές φορές ξεχωριστά θέλοντας να σου παρουσιάσει το κάθε ένα τις δυναμικές του για να συγκρίνεις ποιο είναι πιο ελκυστικό, αλλά ότι και να διαλέξεις υπάρχουν και τα δύο στοιχεία σε άλλες περιπτώσεις μαζί που συνεργάζονται συναρπαστικα ειδικά εκεί που υπάρχουν black Vocals και συνοδεύουν τα death metal τύμπανα και τις κιθάρες.
Ο κύριος στο εξώφυλλο επιδρά μέσω των σκοτεινών συνθέσεων που ξεκινάνε σε κάθε κομμάτι με τρομακτική ενορχήστρωση και στην πορεία τα riff θρυμματίζουν σάρκες και κόκκαλα με την αόρατη απειλή του συμφωνικού ήχου, τα τύμπανα κάνουν σόου και ακούγονται αρκετά καλά με τεχνικά παιξίματα και mind tempo που εξελίσσονται σε γρήγορα blast σαν σφαίρες.
Eκτός αυτών, υπάρχουν και τα slow death metal θέματα με την brutal φωνή που σέρνει την κασα με τους νεκρούς παρέα με τα βαριά /groovy και αργά μελωδικά riff τα οποία σε πάνε μια βόλτα χωρίς να βιάζονται στα μεσαιωνικά πλακόστρωτα του τρόμου. Μπορεί στα τελευταία κομμάτια να επαναλαμβανονται κάπως αλλά αυτό δεν χαλάει την black /death αισθητική τους που μαζί με την ορμητικη ενορχήστρωση μας δίνουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα που μας προτρέπει να περιμενουμε στο μέλλον για περισσότερες αγωνιώδες μελωδίες και cinematic ατμόσφαιρες.
Βαθμολογια:
7,7/10
