Οι Σουηδοί μετά από δύο χρόνια από το"Into the Vast Uncharted "εμφανίζονται ακόμα ποιο ώριμοι από ποτέ
και μας βάζουν μέσα στο μυστηριώδες ψύχος τους για να μας κατακτήσουν θεωρώ εύκολα σχετικά.
Ο δίσκος ξεκινάει με το "Ame Damnée"για εισαγωγή που ειναι γεμάτη μυστήριο και ακούς κάποιους ψίθυρους να βαδίζουν με τον ήχο ενός βιολιού, ξαφνικά εισέρχεται το "Towers of the Night "και σου τρίβει το πρόσωπο σου στους σκληρούς πάγους της Ανταρκτικής.
Γενικά οι κιθάρες βγάζουν πολύ πάθος με αρκετή έμπνευση από τους Dissection και αυτό φαίνεται από τον ρυθμικό ήχο που βγάζει η μπάντα αλλά και από την φωνή, πράγματα που δεν κρύβονται.
Οι μελαγχολικές κιθάρες μας παγώνουν με τις εξαιρετικές ατμόσφαιρικες tremolo picking συνθεσεις όπως και με τις σολο θεματολογίες που ειναι για βραβείο, αυτή η απλότητα τους προσφέρει την μέγιστη απόλαυση και εκτός από τι σου φέρνει το έρεβος σε γλυκαίνει κιόλας .
Το μαύρο ύφος με τις black metal μελωδικές κιθάρες σε δένουν χειροποδαρα και σε σέρνουν όλο ταχως προς την παγωμένη και ζοφερη κόλαση του Δάντη.
Τα τύμπανα άλλοτε ξεσπανε σε μεγάλες ταχύτητες και πλαισιώνουν τις καλοδουλεμένες ατμόσφαιρες τις κιθάρας που εκτοξεύουν δραματικές μελωδίες με την γρηγοράδα που παίζονται και άλλοτε ακολουθούν διάφορα και mid tempo μοτίβα με την παρουσια εκπληκτικών συνθέσεων που δίνουν άφθονους χρωματισμούς, ο πρώην ντράμερ των Amon Amarth Fredrik Andersson προσφέρει τα μέγιστα ώστε τα τύμπανα να είναι προσεγμένα όπως αυτός ξέρει.
Το μπάσο από την πρώτη στιγμή δηλώνει δυναμικό παρόν και εμπλουτίζει με την βαρύτητα του το σύνολο του ήχου και ας μην ακούγεται τσίτα, σου δίνει την αίσθηση ότι τρεμοπαίζει και τρανταζεται πίσω από τα άλλα όργανα.
Στα φωνητικά έχουμε τον Nephente που έχει περάσει ως τραγουδιστης και από τους κάφρους Benighted αλλά εδώ κάνει την δουλειά του χωρίς πολλά πολλά τρελά απλώς προσθέτει καμία φορά στα γρήγορα σημεία κάτι ποιο τραβηγμένο μέσα στα όρια του black και κάποιες πιο βαθύτερες πινελιές σε γρέζι.
To αυτί σου δεν θα μείνει παραπονεμένο και ούτε θα ιδρώσει και ούτε θα προσπαθείς να ακούσει με το ζόρι τι παίζουν γιατί οι συνθέσεις δεν θα σε δυσκολέψουν καθόλου, παραπονεμένος θα μείνεις μόνο όταν θα τελειώσει το άλμπουμ.
Από εδώ και πέρα αφού άκουσα το "Arete" σίγουρα θα τους παρακολουθώ ποιο έντονα, θεωρώ ότι ανέβηκαν πολλά σκαλοπάτια και αξίζουν 100%την προσοχή σας.
Βαθμολογια:
8,7/10
