Μια απ τις μπάντες που είχα την τύχη να ανακαλύψω τα τελευταία χρόνια καθώς ψαχούλευα εδώ κι εκεί και μου άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων
ήταν και οι Ιταλοί φίλοι μας Helslave απο την Ρώμη. Τους είχα ανακαλύψει μέσω του καλού φίλου μου Tito Vespasiani όταν σε ένα μύνημά του μου τους συνέστησε να ακούσω το τότε ντεμπούτο τους "An Endless Path" του 2015. Και πραγματικά -θες γιατί ο Τιτο ξέρει τα γούστα μου, θες γιατί έπεσε μέσα διάνα- μου άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Έκτοτε πέρασαν 6 χρόνια, αλλά πάντα έριχνα καμμιά κρυφή ματιά να δώ, τι κάνουν οι "Ρωμαίοι" φίλοι μας. Έβγαλαν ένα ΕΡ το 2017 αρκετά αξιοπρεπές -πρέπει να του είχα κάνει κριτική στο παλιό site- και μετά απο 2 αλλαγές στην σύνθεσή τους στο μεσοδιάστημα, κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους full length πρίν 3 μέρες απο την Pulverised Records με τίτλο "From the Sulphur Depths".
Το νέο τους λοιπόν πόνημα, είναι σε λίγο πιο διαφορετικό στυλ σε σχέση με το ντεμπούτο τους. Αν στο ντεμπούτο ήταν επηρεασμένοι απο τους πρώιμους Dark Tranquillity και Dissection με αρκετά black στοιχεία, ένα κράμα που προσιδίαζε αρκετά κοντά στο blackened death, μια γεύση απο την αλλαγή του ύφους μας την είχε δώσει το ΕΡ "Divination" και πλέον εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη old school swedish death οπτική των πραγμάτων.
Αρκετά κοντά σε ύφος Dismember-Edge of Sanity-Grave-Bloodbath περνάνε σε πιο brutal φωνητικά και στον buzz-saw ήχο της Στοκχόλμης. Πιο επιθετικοί και βορβορώδεις με αρκετά blasts και δυναμικά γυρίσματα στα ντραμς. Τα ριφφ είναι σαφώς πιο άμεσα και δεν χρειάζεται να ψαχτείς για να καταλάβεις "τι έπαιξε τώρα εδώ", είναι ένα "in-your-face" αλμπουμ. Οχι τόσο evil και σκοτεινό όσο το προηγούμενο, αλλά ένα φουλ death metal της παλιάς σουηδικής σχολής.
Η φωνή του νέου τραγουδιστή Diego Laino είναι άκρως κτηνώδης αλλά "understand-ble" και δένει άψογα με την μουσική. Μουσικά είναι σε mid-tempo ρυθμούς με αρκετά groovy σημεία αλλά δεν του λείπουν τα πολύ γρήγορα περάσματα ή οι δίκασες όπου το απαιτεί. Τα πιο μελωδικά και σκοτεινά στοιχεία στριμώχτηκαν σε ένα-δυο τραγούδια αλλά μπολιασμένα με τον νεο ήχο δένουν τόσο αρμονικά και πραγματικά πιστεύω σε αυτόν τον δίσκο οι Ιταλοί βρήκαν το στυλ τους.
Στο όλο ηχητικό αποτέλεσμα το οποίο ακούγεται άψογα, η παραγωγή είναι σύγχρονη και ταυτόχρονα old-school, έχει συμβάλλει ο κορυφαίος παράγοντας της παλιάς Σουηδικής σκηνής και μέντορας του είδους, Dan Swano, (Edge of Sanity,Bloodbath) με την μίξη και mastering του δίσκου. Οπότε και μόνο αυτό να διαβάσετε αν δεν σας έπεισαν όλα τα παραπάνω, πιστεύω οτι του δίνει extra credit.
Εν κατακλείδι για τους λάτρεις της παλιάς σουδικής σχολής της Στοκχόλμης και του αγνού και ανόθευτου death metal είναι οτι πρέπει. Οι Ιταλοί πραγματικά κάνουν μια πολύ δυνατή επιστροφή στα πράγματα και μετά βεβαιότητας ο δίσκος τους θα είναι στα 10 καλύτερα της χρονιάς. Πραγματικά αξίζει την προσοχή σας.
Βαθμολογία
9/10
