Πάμε τώρα σε μια μπάντα η οποία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του tech brutal death στις αρχές των 90ς.
Μιλάμε για τους Αμερικανούς brutal/tech deathsters Malignancy απο την Νεα Υόρκη, την μητέρα του brutal death metal. Tην πόλη η οποία έχει δώσει τους Suffocation, Immolation, Pyrexia, Internal Bleeding και πόσους άλλους.
Λίγο λοιπόν καιρό μετά την δημιουργία των προαναφερθέντων, άρχισαν και οι Malignancy να δίνουν τα πρώτα τους δείγματα. Άργησαν λίγο βέβαια με το πρώτο τους άλμπουμ να έρχεται το 1999 το φοβερό ντεμπούτο "Intrauterine Cannibalism".
Mε έναν αρκετά πρωτοποριακό ήχο ο οποίος συνδύαζε την απόλυτηγ κτηνωδία με την τεχνική κατάρτιση κατάφεραν να εδραιωθούν στην σκηνή με πολύ ακραία εξώφυλλα αλλά και θέτοντας τις βάσεις για τον ερχομό εξίσου δυναμικών tech brutal death συγκροτημάτων όπως οι Wormed και οι Defeated Sanity. To μόνο αρνητικό στην ιστορία τους η πολύ φτωχή σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συγκομιδή τους αφού αφορά σε 5 μόλις full album και 3 ΕΡ. Eυτυχώς κάθε φορά μας αποζημιώνουν όποτε το αποφασίσουν.
Έτσι και αυτή τη φορά το νέο τους αλμπουμ με τίτλο "...Discontinued" έρχεται με φόρα 12 χρόνια μετά -είπαμε φέτος είναι η χρονιά των μεγάλων επιστροφών- το τελευταίο full album "Eugenics" του 2012 και 8 μετά το ΕΡ "Malignant Future" του 2016.
Μουσικά είναι άψογοι. Οι άνθρωποι κλασικά παίζουν "τις κάλτσες τους" εδώ μέσα, οι ρυθμοί γενικά είναι mid-paced αλλά μέσα σε αυτό το tempo ακούς δεκάδες ταχύτητες να εναλλάσσονται και να τα όργανα να διαλύονται και να επανασυνδέονται άλλες 100 φορές με μια δεξιοτεχνία που χτυπάει κόκκινα.
Κοιτάξτε, αν δεν υπήρχαν κάποιες αρκετές σταθερές στιγμές που τα ριφφ, το μπάσο και τα ντραμς δεν κρατούσαν έναν ρυθμό ο οποίος επι της ουσίας είναι αυτός που "δένει" τα κομμάτια, θα την είχα κοπανήσει τρέχοντας και χωρίς να γυρίσω να κοιτάξω πίσω. Επειδή όμως οι Malignancy πάντοτε προσπαθούσαν να μην είναι μονόπατα τα αλμπουμ τους στο δίπολο technical musicianship vs solid massive brutality, έτσι κι εδώ το κατάφεραν πάλι και με κράτησε το "...Discontinued" να το ακούσω όλο.
Στα φωνητικά -να επισημάνουμε κάπου εδώ και την καταλυτική συνεισφορά του μπασίστα Jacob Schmidt των Defeated Sanity- τα gutturals έχουν αρκετά επιπεδωθεί σε απλά death metal growls τα οποία όμως είναι το ίδιο επιθετικά και βορβορώδη ούτως ώστε να αναδεικνύουν το μουσικό καταιγιστικό χάος που επικρατεί απο πίσω.
Εν καταλείδι οι Malignancy μπορεί να μην κινούνται γρήγορα, αλλά όταν παίζουν death metal, είναι death metal στο ίδιο επίπεδο με μερικούς από τους σπουδαίους, κάτι που τους κάνει επίσης σπουδαίους. Κατά κάποιον τρόπο, ένα άλμπουμ όπως το "...Discontinued" είναι δύο σε ένα: Μπορείτε να το ακούσετε με τον καθημερινό σας εγκέφαλο, να προσπαθήσετε να ακολουθήσετε τους ρυθμούς ή τα riff, να αφιερώσετε ώρες να τα σκέφτεστε, να αναρωτιέστε πώς καταφέρνουν να τα κρατήσουν όλα μαζί… ή μπορείς να ακούσεις με τον εγκέφαλο του βόθρου που κρύβεις μέσα σου και να αφήσεις το "...Discontinued" να σε σφυροκοπάει στα βράχια για μισή ώρα, και να χαμογελάς με κάθε χτύπημα. Το σημαντικό είναι να το ακούσεις. Δυνατά . Και συχνά.
Ως εκ τουτου...
Βαθμολογία:
8,4/10
Bandcamp https://malignancy.bandcamp.com/music
Facebook https://www.facebook.com/MalignancyOfficial/
