Το κόλλημα των τελευταίων ημερών ακούει στο όνομα HAIL SPIRIT NOIR και πραγματικά είμαι σε φάση να πώ αυτό μόνο και απλά να σηκωθώ να φύγω , να εγκαταλείψω τα εγκόσμια και να πάω να μείνω σε μια σπηλιά να ζήσω σαν ερημίτης ασκητής...Τέλος...
Να βάλω αυτόν τον οργασμό να παίζει στ' αυτιά μου και να το αφήσω να κατακλύσει την ψυχολογία της ύλης μου.. HAIL SPIRIT NOIR λοιπόν και Fossil Gardens μέσωω της Αgonia Records ο νέος δίσκος τους και πάμε να φύγουμε σε τόπους μακρινούς και σε λιμάνια ξένα... Οι τύποι νομίζω πώς ήρθαν και παρέδωσαν έναν δίσκο άκρως πρόστυχο και οργασμικό που ήρθε για να μείνει ταράζοντας κατά πολύ τα νερά..
Στο δια ταύτα φίλοι μου.. Οι τύποι από δω , για όσους δε ξέρουν, μας έρχονται απ' την όμορφη πόλη του Βορρά, Θεσσαλονίκη , το 2010, σε ύφος progressive/psychedelic rock/black metal, και κάπου εδώ τα εγκεφαλικά κύτταρα σκάνε σαν ποπ-κορν.. Ευθύς αμέσως ο εγκέφαλος γράφει Not-found, error 404, και που να ακούσεις και το άλμπουμ... Έχεις φύγει για format..
Έτσι για την ιστορία..
Προχωράμε παρακάτω..
Οι Θεσσαλονικείς φίλοι μας επιστρέφουν μετά από 3 χρόνια, μετά το mannequins του 2021 με έναν πλούσιο και πολύ γεμάτο δίσκο.. Ποικιλόχρωμο, ιδιαίτερο , άκρως μαγευτικό, ταξιδιάρικο, διαστημικό, μουσικά χαοτικό και καλοδουλεμένο.. Σου σκάνε τα χαστούκια απανωτά απο κει που δε το περιμένεις.. Ένας πολύ ωραίος φρέσκος δίσκος που κοιτάει πολύ γύρω της και παρατηρεί πως πάει το κύμα έτσι ώστε να έχει ανάλογη εξέλιξη..
Παραδείγματος χάρη..
Το άλμπουμ ξεκινά με το απίστευτο Starfront Promenade, με καθαρά μελωδικά φωνητικά και με μια βαριά σκοτεινή ατμόσφαιρα που βρωμάει prog. και η οποία με πήγε λίγο ανά σημεία στην τελευταία δουλειά των Swallow the sun , τόσο όσο .. Και μετά έρχεται ο όλεθρος καθώς όλα αλλάζουν τόσο ξαφνικά..
Οι εντάσεις ανέβαινουν, τα τύμπανα αρχίζουν τον δικό τους χορό και πλεον τα φωνητικά ελίσσονται απο εντονες κραυγές σε μελωδικά.. Μέσα στον τσαμπουκά του Black ξεσπάσματος ακούς την διαστιμική ψυχεδέλεια και τα αυτιά σου παθαίνουν πολιτισμικό πατατράκ..
Αυτό το σοκ θα υποστείς για την συνέχεια του άλμπουμ..
Ευθύς αμέσως την σκυτάλη παίρνει το The Temple of Curved Space , το οποίο συνεχίζει ακάθεκτο το μουσικό ταξίδι του και σε βάζει ακόμα πιο βαθιά δίνοντας σου μια απαλή γεύση χειμώνα με τα πλήκτρα να με πηγαίνουν λίγο στην τελευταία δουλειά των Fire In the Distance.. Το όλο χάσιμο των πλήκτρων στα μετόπισθεν είναι και αυτά που κλέβουν την παράσταση απ' τον όλο γενικό χαμό των drums και των κιθάρων..
Απλά μετά απο ένα σημείο περιμένεις να βγει στην επιφάνεια η ψυχεδέλεια για να στρώσει λίγο την ύλη σου..
Παρά λοιπόν απ' τις Black metal επιρροές τους είναι ένας πολύ προοδευτικός δίσκος με χρώμα και ποικιλία.. Κι αυτό θεωρώ πως κακό δεν είναι.. Έχουμε σίγουρα έναν δίσκο που κακό δεν τον λες, που θα βάλει στο τρυπάκι κάποιον ακροατή που δεν είναι τόσο στο extreme metal, αλλά θα του κερδίσει το ενδιαφέρον.. Ρέει όμορφα στο αυτί και σίγουρα σου μένει..
Απ' την άλλη, αν είσαι λίγο πιο ψαγμένος τότε θεωρώ πώς θα σε κερδίσει και πως θα σου φανεί αρκετα διασκεδαστικό .. Θα γεμίσει όμορφα τον χώρο σου..
Εννοείται πως ο ακραίος ήχος είναι αυτός που υπερτερεί απλά στο ενδιάμεσο μπαίνουν τα καθαρά φωνητικά για να χαλαρώσουν τόσο όσο πρέπει την όλη κατάσταση, όπως π.χ. στο The Road to Awe, αλλά φυσικά κι αυτό για το λίγο.. Μετά ξανά βουτιά στα γκάζια..
Νομίζω πώς όλα τα κομμάτια κυμαίνονται γύρω στο 8 ..
Ένας δίσκος που σε ταξιδεύει στα σύμπαντα και τους κόσμους και που σε ρίχνει ταυτόχρονα μέσω μιας σκουληκότρυπας μέσα στον βούρκο και την λάσπη για να σε εξιψώσει ξανά πριν σκιστούν οι σάρκες σου..
Έδω έχουμε ένα αιθέριο άλμπουμ ..
Οι Hawkwind νιώθουν περήφανοι για τα ψυχεδελικά στοιχεία που έβαλαν μέσα νομίζω.. Χεχε..
Βαθμολογία:
8/10
Bandcamp https://hailspiritnoir.bandcamp.com/album/mayhem-in-blue
Facebook https://www.facebook.com/profile.php?id=100063941775960
