Ήρθε η ώρα για το τρίτο δίσκο των Νεοζηλανδών blackened deathsters που φέρνουν μία διαφορετική ιδέα για το νέο δείγμα τους.
Τα προηγούμενα δύο albums τους ήταν πιο άμεσα και επιθετικά, ενώ εδώ παρατηρούμε μία ξεχωριστή προσέγγιση στο γράψιμο των κομματιών τους.
Οι κιθάρες είναι πιο σκοτεινές και ατμοσφαιρικές στο ύφος των Deathspell Omega με αρκετές δόσεις Ulcerate -μιας που και παίζει και ο drummer των Ulcerate- και παρουσιάζουν μία πιο πειραματική και αφηρημένη πλευρά που μας την ξετυλίγουν σιγά-σιγά από κομμάτι σε κομμάτι με μία αλληλένδετη συνοχή και νομίζω πως αυτό το παίξιμο τούς ταιριάζει πιο πολύ. Επίσης έχουν αρκετά dissonant στοιχεία και μερικά πιο avant-garde περάσματα που τα βλέπουμε ξεκάθαρα στο νέο υλικό. Το μπάσο έχει αρκετό ογκώδη χαρακτήρα με τα βαριά παιξίματα να δένουν με τις κιθάρες.
Τα drums είναι γρήγορα και πιο άμεσα με το black/death παίξιμο να είναι πιο εμφανές με μπόλικα blasts και δίκασες που φέρνουν μία πιο επιθετική πλευρά. Τα φωνητικά θυμίζουν με τη σειρά τους αρκετές Deathspell Omega επιρροές και διαθέτουν μία πιο ατμοσφαιρική χροιά που ταιριάζει μια χαρά στους Verberis.
Οι στίχοι ασχολούνται με υπαρξιακά ζητήματα και γενικότερα με το νιχιλισμό και το σκότος. Το εξώφυλλο θυμίζει πολύ πρώιμους Deathspell Omega και παρότι μινιμλαστικό ταιριάζει με το παίξιμο της μπάντας. Η παραγωγή είναι ότι πρέπει χωρίς περβολές και εφέ αλλά απλή και κρυστάλλινη.
Γενικά χωρίς να είναι κάτι original είναι πολύ ικανοποιητικός δίσκος και ειδικά για τους οπαδούς των Deathspell Omega θα ταιριάξει άνετα και θεωρώ πως το επόμενο υλικό θα έχει να μας δώσει περισσότερα.
Βαθμολογία:
7.2/10
Facebook: https://www.facebook.com/verberis/
Bandcamp: https://verberis.bandcamp.com/music
