Τορπίλη εκ Βραζιλίας έσκασε στα ώτα μου προ ημερών και ομολογώ φίλοι μου  ότι έπαθα λίγο μουσικό τραλαλά

Η Βραζιλία εκτός του καρναβαλιού, του ποδοσφαίρου  και των χορών , βγάζουν και ωραίο metal όπως τόσα χρόνια έχουμε καταλάβει.. Εκτός του thrash metal τα πάνε το ίδιο καλά και στο black, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία..

Προ ημερών που λες, κάθομαι στο σπίτι ένα ωραίο πρωί, και αφού έχω μισοτελειώσει τον καφέ μου βάζω στο YouTube να παίζει μουσική με την προυπόθεση να σηκωθώ να κάνω καμιά δουλεία.. Εσύ είσαι που το λες?.. Αμ δε... Μπαίνει το παρακάτω άλμπουμ, παίζει το πρώτο κομμάτι , λέω ώπα , εδώ έχουμε κάτι ωραίο.. Μπαίνει το δεύτερο.. Αρχίζω σιγά σιγά να δίνω περισσότερο βάση.. Μπαίνει το τρίτο.. Κι αυτό ήταν.. Κούμπωσα ακουστικά και έκατσα να το απολαύσω..

Περνάμε στο δια ταύτα.. Να σας συστήσω λοιπόν κάπου εδώ τους  melodic black/death metallers Litosth ,μια νεοσύστατη μπάντα , φρέσκο αίμα, η οποία μας έρχεται το 2016.. Κατά μια έννοια θα λέγαμε ότι είναι μια one man band, με τον Maicon Ristow ως πρωταγωνιστή να είναι πίσω απ' όλα σχεδόν.. Και λέω σχεδόν , γιατί στο πρώτο, το Crossed Parallels of Self Refraction, συναντάμε πίσω απ' το μπάσο και τους στίχους τον Wendel Siota..  Η δεύτερη δουλεία της μπάντας, το Farther from the Sun του 22 ,είναι μια καθαρά solo  κυκλοφορία του Maicon.. Ερχόμαστε στο σήμερα και στο νέο πόνημα της μπάντας, το "Cesariana", εκεί όπου συναντάμε ξανά την guest εμφάνιση του Siota αυτή την φορά όμως  μόνο στο στιχουργικό κομμάτι..  Έτσι για να σας βάλω στο κλίμα.. 

Στις 2 Φλεβάρη, μέσω της Personal Records,  έρχεται το "Cesariana" με ένα πραγματικά επιβλητικό εξώφυλλο που σε τραβάει να το ακούσεις και σου προδίδει ότι εδώ έχεις να κάνεις με κάτι καλό.. 

Ακόμα καλύτερο θα πω εγώ είναι το περιεχόμενο το οποίο είναι ντυμένο με 8 κομμάτια, με το κάθε ένα να έχει να σου προσφέρει κάτι το μοναδικό, κάτι το διαφορετικό , και να σε πάει σε ποικίλα μονοπάτια.. Εν ολίγοις, τρως πολλές σφαλιάρες από παντού δίχως έλεος.. Εδώ αγαπητοί μου αναγνώστες έχουμε μια ωραία παγωμένη μελαγχολική πινελιά που επικρατεί σχεδόν σε όλο το άλμπουμ..

Ένα άλμπουμ που σου κάθεται γάντι τις κρύες μέρες του χειμώνα,  ότι πρέπει για να σου ζεστάνει τον χώρο και τα ηχεία σου.. Παρουσιάζεται επικό  και πλούσιο , ταυτόχρονα αγωνιώδες και καταθλιπτικό ανά σημεία.. Όμορφες εναλλαγές που σε μαγνητίζουν και σου κρατάνε το ενδιαφέρον.. Αν είσαι λίγο φαν των Grima, αλλά και των Arcturus, τότε θα κάτσουν κερασάκι στην τούρτα.. 

Γενικότερα, προσωπικά εμένα, με πήγε λίγο σε Dimmu Borgir, λίγο σε Watain, μου έβγαλε κάτι από Enshine ως προς το μελωδικό λίγο Insomnium.. Αλλά όσο τους ακούς τόσο πιο πολλά σου σκάνε στο κεφάλι.. 

Έχει την σπιντάδα που χρειάζεσαι , σου βγάζει την ένταση που πρέπει , ατμόσφαιρα και μελωδία , ανάλογα άγρια φωνητικά, και όλα αυτά, καταλήγουν σ' ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα που κάνει τους πιο σκληροπυρηνικούς να το ακούσουν αβίαστα και να το δεχθούν θερμά.. 

Το "Cesariana" έρχεται πολλά υποσχόμενο, χαλαρό και με πάθος.. Μια κυκλοφορία που θα σου μείνει στο μυαλό να σε ταλανίζει και να σε βάλει στο τρυπάκι να το ακούς για το επόμενο διάστημα .. Σίγουρα δε περνάει απαρατήρητο .. Τώρα αν είσαι και λίγο της μελωδίας και του melodic black, τότε να είσαι σίγουρος πως θα το αγαπήσεις λίγο παραπάνω.. 

Αυτό που θα πω πάντως ως τελείωμα , είναι το εξής.. Είναι ένα άλμπουμ που αν δεν είσαι τόσο φαν του ακραίου ήχου, τότε μ αυτό σιγά σιγά θα αρχίζεις να τα βλέπεις λίγο αλλιώς τα πράγματα και θα αρχίσεις να την ψάχνεις λίγο αλλιώς.. Οπότε , ναι.. Τα θέλουμε αυτά.. 

Βαθμολογία:

8/10

Facebook https://www.facebook.com/litosthofficial

Bandcamp https://litosth.bandcamp.com/