Το να πούμε παραδείγματος χάρη ότι είναι ένα απ' τα καμάρια της σκηνής μας είναι απλά λίγο έως ελάχιστο των ελαχίστων.. Ίσως να πούμε καλύτερα ότι απλά δε χωράνε λόγια.. Όπως έλεγε και το άσμα , τα λόγια είναι περιττά ..
Ο απλός λαός λέει, πώς τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οπότε ναι.. Καλύτερα να αφήσουμε το άλμπουμ να πει ότι έχει να πει και ας μείνουμε σε μια γωνιά εμείς, οι απλοί κοινοί θνητοί.. Τι λέτε?..
Είναι το στολίδι της χώρας μας ειδικά στον συγκεκριμένο ήχο, και βάζει άνετα κάτω μπάντες του εξωτερικού .. Πράγμα το οποίο και σημαίνει πώς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως.. Κι αυτό γιατί τα παιδιά δουλεύουν σκληρά πάνω σ' αυτό που κάνουν, με μεράκι, με αγάπη, σεβασμό προς το κοινό τους παράγοντας έτσι ένα τέλειο αποτέλεσμα..
Ο λόγος λοιπόν γίνεται για τους Αθηναίους death/doom On Thorns I Lay οι οποίοι μετά από μια πενταετή απουσία επέστρεψαν δυναμικά προσφέροντάς μας το 10ο πόνημά τους με τίτλο "On Thorns I Lay", στις 13 Οκτωβρίου, δια μέσω της Season of Mist .. Ένα 40λεπτο άλμπουμ με 6 κομμάτια να το ντύνουν και να χαρίζουν αβίαστο πόνο..
Ο Οκτώβρης μπήκε όπως έπρεπε και κακά τα ψέματα φίλοι μου, κάτι τέτοιες δουλειές ακούγονται ακριβώς όπως πρέπει να ακουστούν.. Καθώς παίρνει να αλλάζει ο καιρός αυτές οι βαριές έντονες μελωδίες κάθονται γάντι στο αυτί.. Ότι πρέπει για μια βόλτα μέσα στο δάσος, ακουστικά στ' αυτιά , ζεστός καφές στο χέρι , και αφήνεις τα υπόλοιπα επάνω τους..
Κλασικό doom death που βουτάει με το κεφάλι στα βαριά συναισθήματα, στην θλίψη, στον πόνο και μέσα σ' όλα σου βγάζει το νεύρο που χρειάζεσαι για να σου γυρίσει το μάτι ρε αδερφέ και να τα κάνεις όλα λίγο ώπα.. Να φέρεις μια γύρα στον εσωτερικό σου κόσμο, να σου μιλήσεις και να ακούσεις αυτές τις φωνές που βομβαρδίζουν το μυαλό σου και τ' αυτιά σου.. Να γίνεις ένα με τις πτυχές του εγώ σου και να αφήσεις από μέσα σου να βγει αυτό που θάβεις .. Διότι Fallen from Grace , και κάπως έτσι ξεκινάνε όλα..
Η νέα τους δουλειά έχει τόσα να δώσει, κυρίως όμως αυτή η όμορφη ελληνική πινελιά που έρχεται και δένει.. Να το κάνω λίγο πιο λιανά, τα πρώτα δευτερόλεπτα του Fallen from Grace, προσωπικά εμένα με ταξίδεψαν σε κάποιο αρχαίο μαντείο, με την ιέρεια να ψέλνει υπό τις βαριές μελωδίες των κλασικών οργάνων , ενώ ταυτόχρονα μου έβγαλε μια εικόνα Μικράς Ασίας και Σμύρνης.. Μετά το χάος, το οποίο σου βγάζει μια γεύση από Septic Flesh.. Τέλειο αποτέλεσμα..
Όμορφη εισαγωγή πριν το ξέσπασμα έχει και το τρίτο κομμάτι, Crestfallen , με έναν καθαρό αέρα Αιγαίου, θάλασσας, βουνών, όμορφη ελληνική εικόνα που σε μαγεύει, σε ταξιδεύει, και μετά φυσικά το χάος το ίδιο, με τα βροντερά τύμπανα τα κρυστάλλινα rifs να σε παρασέρνουν στην φουσκωμένη αντάρα των κυμάτων και τα φωνητικά να σε χτυπάνε όπως ο Βοριάς.. Απάνεμο, κατά την μέση του κομματιού, και ηρεμία , και εκεί σκάνε τα πλήκτρα και το μπουζούκι και λες φίλε άντε γειά.. Τέλος.. Παραιτούμαι απ' τα πάντα.. Απ' την ζωή μου την ίδια, την ύλη μου.. Και με το πέρας, ξανά από κει που είχαμε μείνει..
Γενικότερα , καθ' όλη την διάρκεια του άλμπουμ βλέπουμε να επικρατεί το ελληνικό στοιχείο κάτι που δίνει άλλη έμφαση και βαρύτητα που σε ωθεί να πας ξανά πίσω το κομμάτι για να το ακούσεις ξανά και ξανά..
Άποψή μου πάντα, θεωρώ πώς τώρα που το συγκρότημα υπέγραψε με την Season Of Mist, θα πάρει ακόμα μεγαλύτερη αναγνώριση και προσοχή, πόσο μάλλον μετά από έναν τέτοιον δίσκο..
Η νέα τους δουλεία έρχεται πιο σκληρή, πιο σκοτεινή θα μπορούσαμε να πούμε, γεμάτη ζόφο, με έναν συνδυασμό του κλασικό death-doom ήχου με νότες goth και folk.. Μιλάμε για σίγουρα για έναν απ' τους δίσκους που είναι μέσα στους καλύτερους..
Οι φίλοι μας On Thorns I Lay επέστρεψαν απο κει που είχαν μείνει και ήρθαν ορκισμένοι να κάνουν πάταγο..
Βαθμολογία:
8/ 10
Facebook https://www.facebook.com/onthornsilay
Bandcamp https://onthornsilay.bandcamp.com/
