Πατάς το play και έρχεται αμέσως
το "Crossing the blackest skies" ένας ηχητικός τυφώνας μελωδιών με γρήγορα τύμπανα και με ελκυστικό μπάσo που από τα πρώτα λεπτά σου έχουν δημιουργήσει ένα παράξενο βλέμμα ικανοποίησεις.
Τo "Land of darkness" και το "Lord of false Reality" συνεχίζουν τα μελωδικά χορταστικά σημεία , ειδικά όταν γίνονται ποιο επιθετικά και παίζονται σε δυνατές ταχύτητες ειναι χάρμα με το μπάσο να κοπανάει σαν σπαθί γενικά σε όλα τα κομμάτια και να κάνει δυνατές παρεμβάσεις
Τα vocals εκτελούνται με πόνο φέρνοντας την θλίψη ενός σκοτεινού χειμώνα στον ακροατή ντύνοντας με την κραυγαλέα και σταθερή φωνή όλο τον δίσκο θυμίζοντας μας το εξώφυλλο του album Οι κιθαρες μας φέρνουν μια επική "Σκανδιναβιλα" λίγο ποιο μπροστά από την αρχή του "The Illusive Wings of death" και σε προκαλούν να παρεις το καράβι σου για επίθεση ως Βίκινγκ.
Οι κιθάρες γενικά στον δίσκο σου προκαλούν μια έκρηξη συναισθημάτων που σε κάνουν να αναλογιστείς διαφορά πράγμα της ζωής σου και καθώς τριγυρνανε συνθέσεις στο μυαλό σου και στα αυτιά σου, έρχονται και σε περικυκλωνουν μελαγχολικες χορδές που παίζουν ένα όμορφο θέμα όσο προλαβαίνουν πρώτου σκεπαστουν πάλι από τους ηχητικους και μελωδικούς χειμώνες.
Στο "Isolation" ενώ έχει μπει το κομμάτι σε έναν άλφα μπλακ μεταλ ρυθμό, την ένταση την δίνει μια κλασική απαλή δημιουργία και νομίζω ότι είναι πολύ ωραία πινελιά, όσο προχωράει το κομμάτι μπαίνει σε ποιο black metal παγωμένα μονοπάτια μαζί με το "Faded to silence"
Στο "Crown of Stars" και στο τελευταίο δίλεπτο κομμάτι του δισκου "Shaped by Grief" οι κλασικες κιθαρες σολαρουν με ένα βιολί που σε σκίζει στα δύο από το συναίσθημα και ας είναι για λίγο σου έχουν αφησει το στίγμα επιτυχημενα , κάτι τέτοια σημεία αποδεικνύουν ότι το μπλακ μεταλ είναι μια τέχνη που άμα την αξιοποίησής σωστά θα παράγεις αριστουργηματα που ξεφεύγουν από τους διάφορους φραγμούς.
Είναι ένας συμπαγής δίσκος που μας φέρνει την γεύση του σκανδιναβικου ύφους αλλά παρόλα αυτά υπάρχει κάτι και από ελληνική επιρροή. Άκουσα όλα τα όργανα να προσφέρουν μια όμορφη ποικιλία ήχου με τις συνθέσεις τους και να δημιουργούν κάθε στιγμή, για μένα αυτό το τρίτο album της μπάντας είναι μέσα στα καλύτερα του έτους άνετα και η βαθμολογία μου χωρίς να βάζω μέσα και το φοβερό cover που έκαναν για το "Dawn of flames" των "Gates of Ishtar" θα είναι υψηλή.
Βαθμολογια:
9/10
