Με τα "Learn to love the void" και "Failing Trinity" O δισκος μπαίνει με το καλημέρα με διάθεση "old school" μπλακ - θρας ήχου ,
με killer Vocals και κοφτές μελωδικές πενιες στις κιθάρες που είναι σκέτη πορωση, Τα thrash τύμπανα κανουν μπαμ και βαράνε καταλλήλως Στο "Exile is Imminent" το μπάσο δίνει ωραιο ήχο με την μελωδική εισαγωγή και στην συνέχεια αρχίζει το ποιο ατμοσφαιρικό riff με την συνοδεία της βρώμικης και βλάσθημης φωνής και οι μετριες ταχύτητες μετά το σατανικό γέλιο του τραγουδιστή σκάνε ποιο εκρηκτικά ώσπου να Ακολουθήσει το"Churches without saints" με το χτύπημα μιας καμπάνας που μας τρώει και μας μαυρίζει ξαφνικά , το ύφος του τραγουδιού ποιο μπλακ αλλά εμένα με κούρασε λίγο, μέχρι ένα σημείο ήταν καλό αλλά μετά έκανε κοιλιά θεωρώ
μια αλλαγή στο παίξιμο του κομματιού πήγε να μου αλλάξει λίγο την διάθεση αλλά όταν έσκασε αμέσως μετά το "Hellputa" Με τρελαμένο θρασοξυλο που σου σπάει το σαγόνι από τα πρώτα δευτερόλεπτα με βρώμικες thrash κιθαρες μαζί με τα super vocals με έβαλαν στην θεση μου και δεν άργησε η ώρα να δεχτώ τις ωραιες guitar solo συνθεσεις, αυτό το κομμάτι ήρθε την κατάλληλη στιγμή να συνεχίσει την δουλειά των τριών πρώτων κομματιών.
To επόμενο κομμάτι με το όνομα "Sadistic Salvation" μπαίνει ακόμα ποιο δυνατά με ποιο death metal extreme καταστάσεις με το μπάσο να πετάγεται και να γεμίζει ωραία και όχι μόνο αυτό το κομμάτι αλλα στο σύνολο του δισκου δίνει τον δικό του ρυθμό, στο ίδιο κομμάτι θα βρεις ότι κοπής παίξιμο θέλεις για να χτυπηθείς όπως θες
το "Armed Architects of Annihilation ξεκινάει με εκρηκτικό μπάσο που δίνει ένταση σε όλη την σύνθεση όπου αυτή η σύνθεση ξαφνικά καταλήγει σε melodic thrash riffs και σε" τρεμουλιαρικα" Σόλο.
καθώς φτάνουμε προς το τέλος του δισκου το " Primordial Obscurity" εμφανίζεται με το γνωστό " blackened thrash " της μπάντας και όλα κυλάνε ομαλά, με τύμπανα που βγάζουν ήχο ατσαλένιο, και αρκετό heavy style σε κάποιο σημείο.
το τελευταίο κομμάτι του δίσκου "Endless Awakening" μας περιμένει με ένα ωραίο κρεσέντο κλασικής κιθάρας και καταλήγει με μια σύνθεση που μου θύμισε viking black metal παίξιμο μαζί με μερικά heavy στοιχεία θα έλεγα και πραγματικά το κλείσιμο το αγάπησα όσο τίποτα άλλο.
τα black /death παιξιματα ξεσπανε κάποια στιγμή όσο προχωράει το κομμάτι και σε ξετιναζουν μέχρι το τέλος ώσπου να έρθει το" ountro " για να μας συμμαζέψει τα κομμάτια μας με τις ελαφριές νότες, τις μπασογραμες και την ψυθιριστη φωνή που μας χαλαρώνει κατά κάποιο τρόπο από όλο αυτόν τον black thrash μαραθώνιο.
Με τα λεγόμενα της μπάντας όπως είχαν πει, Ο δισκος έχει όντως έναν αέρα από το παλιό album της μπάντας "Tyrants of the Netherworld" του 2000 και μαζί με την ηχοληψία της εποχής πιστεύω έβγαλαν ένα πολύ δυνατό album
Βαθμολογια:
8. 5/10
