Ο Αύγουστος έρχεται με γερά κέφια και με το τρίτο album των Νορβηγών να βαράει αλύπητα με τις καινούριες τους μελωδίες.
Το στυλ τους κινείται γενικότερα σε avant-garde death metal μονοπάτια με τα old school στοιχεία να είναι εμφανή. Πιο συγκεκριμένα, ξεκινώντας από τις κιθάρες, έχουμε φοβερές εναλλαγές με τα τεχνικά σημεία να γίνονται ένα με τις death εκρήξεις και έχουν αρκετές επιρροές από μπάντες όπως Meshuggah και Pestilence με μια μεγάλη γκάμα μουσικής ποικιλομορφίας. Το μπάσο ακούγεται φοβερά και έχει τη δική του θέση με πολλές τεχνικές συνθέσεις που θυμίζουν Mudvayne και Cephalic Carnage καθώς ακούγεται τσίτα και δίνει όμορφα το δικό του στίγμα στο σύνολο. Τα drums έχουν κι αυτά πολλές εναλλαγές με τα blasts και τα ρυθμικά παιξίματα να αγκαλιάζουν το ένα με το άλλο και φέρνουν old school στοιχεία από μπάντες όπως Carcass, Pestilence και Suffocation. Τα φωνητικά θυμίζουν πολύ Carcass με τις old school κραυγές να γίνονται ένα με τα growls και να δίνουν ένταση σε όλο το μουσικό σύνολο. Οι Diskord, όμως, δεν σταματούν εκεί αφού προσθέτουν σε αρκετά σημεία toms και jazz περάσματα που κάνουν τον ήχο τους παραπάνω πειραματικό και avant-garde, συνδυάζοντας μαγικά το death ήχο.
Στιχουργικά ασχολούνται κυρίως με το sci-fi στοιχείο και την ανθρώπινη ύπαρξη που ταιριάζουν και με το ύφος τους γενικότερα. Το artwork είναι και αυτό πειραματικό και μυστήριο όπως και ο ήχος τους και ταιριάζει απόλυτα με τη μουσική τους ταυτότητα. Η παραγωγή είναι μοναδική με όλα τα όργανα και τα samples να ακούγονται ισάξια και δεν χάνεται η παραμικρή λεπτομέρεια.
Πολύ δυνατή κυκλοφορία και άκρως πειραματική και οι Νορβηγοί φέρνουν ένα διαφορετικό ήχο πατώντας πάνω σε αμέτρητα είδη και συνδυάζοντάς τα με το δικό τους μαγικό τρόπο.
Βαθμολογία: 8/10
https://www.facebook.com/DiskordNorway/
