Είχα πραγματικά πολύ καιρό να ακούσω κάτι από αυτή τη μπάντα και ξαφνικά βλέπω το νέο τους υλικό και λέω "κάτσε να το ακούσουμε".
Γενικότερα χωρίς να έχουν κάτι το ιδιαίτερο, οι BTA είχαν αρκετά καλογραμμένα κομμάτια με όμορφα riffs και καλές παραγωγές. Πάμε να μιλήσουμε λίγο για το πρόσφατο υλικό.
Οι κιθάρες διαθέτουν μία αλλαγή στον ήχο τους, γιατί όπως φαίνεται είναι πιο deathcore με πιο φρέσκο και μοντέρνο ήχο, κάτι που δεν με χάλασε, αλλά αντιθέτως παρουσίασε και μία εξελιξιμότητα για τη μπάντα που πειραματίστηκε λίγο και τους βγήκε σε καλό. Τα μελωδικά σημεία δεν λείπουν και έτσι θυμίσουν και κάτι από τα παλιά με αρκετές death νότες με πιο τεχνικό χαρακτήρα. Το μπάσο χάνεται σε μερικά σημεία και γενικότερα ακολουθεί τις κιθάρες χωρίς να δίνει κάτι το μοναδικό, οπότε εδώ έχουμε ένα θεματάκι, καθώς θα μπορούσε να έχει κάποιες τεχνικές εναλλαγές που θα κάνουν τα κομμάτια ακόμα πιο ενδιαφέροντα.
Τα drums έχουν το κλασσικό death στυλ με τις δίκασες και τις τεχνικές εναλλαγές να ταιριάζουν με τις κιθάρες και να έχουν μία όμορφη γρηγοράδα με λίγο πιο επιθετικό παίξιμο. Το πρόβλημα, για μένα όμως, είναι αρκετά τα φωνητικά. Εκεί που τα ακραία growls με τα πιο screamo περάσματα δίνουν πόνο εμφανίζονται τα καθαρά που προσωπικά θεωρώ πως χαλάνε ότι έχει ήδη χτιστεί. Δυστυχώς όσο καλές κι αν είναι οι συνθέσεις, αν τα φωνητικά είναι παράταιρα δεν έχει κανένα νόημα κι αυτό ακριβώς συμβαίνει κι εδώ.
Οι στίχοι γενικά αφορούν το κόσμο, την απώλεια και τη καταστροφολογία και έχουν κάπως επιθετικό και συμορφωτικό χαρακτήρα. Το εξώφυλλο είναι αρκετά λεπτομερές και ταιριάζει σε μία τεχνική death μπάντα καθώς τα χρώματα δίνουν μία όμορφη πινελιά στο μουντό και σκοτεινό σχέδιο. Η παραγωγή είναι μια χαρά και με πλήρη καθαρότητα, με μόνο μειονέκτημα το μπάσο όπως προανέφερα, αλλά γενικότερα είναι solid.
Σαν δίσκος είναι ευχάριστος και διαθέτει καλά σημεία, αλλά όπως προείπα τα καθαρά φωνητικά μονοτονίζουν τον ήχο και έτσι πάει στράφι η όλη ουσία.
Βαθμολογία:
6/10
Facebook: https://www.facebook.com/becomingthearchetypemusic
