Και φτάνουμε λοιπόν στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στο death metal και στο 1991 όπου θα μιλήσουμε και θα δούμε το γιατί η συγκεκριμένη χρονολογία
θεωρείται από τους περισσότερους ως η χρονιά που το death metal έπιασε το Έβερεστ όσον αφορά την δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα σε δισκογραφικές παρουσίες.
Η αλήθεια είναι πως όπως είχαμε αναφέρει και στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας, το έδαφος ήταν προετοιμασμένο και γόνιμο. Οι μπάντες είχαν δημιουργηθεί, αρκετές από αυτές είχαν ήδη κυκλοφορήσει τα ντεμπούτα ή τα δεύτερα αλμπουμ τους, βρισκόντουσαν όλες σε τρομερή φόρμα λόγω της ‘’παρθένου’’ καταστάσεως που βρισκόταν το είδος δηλ. το είδος δεν είχε κορεστεί ακόμα από την πληθώρα των μπαντών, κυκλοφοριών και καλλιτεχνών, και έτσι υπήρχε άφθονος χώρος για να ξεδιπλωθούν τα ταλέντα των μουσικών. Το είδος ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση εξάλλου και δεν ήταν λίγα και τα συγκροτήματα που ντεμπουταρισαν τo 1991.
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν οι καλλιτέχνες του death metal έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν δίσκους-αστερισμούς, δίσκους-φάρους που το φώς τους διαπερνάει τα στεγανά του χρόνου.
Χωρίς λοιπόν περαιτέρω φλυναφήματα παίρνουμε μια γερή ανάσα και βούτάμε στην χρονομηχανή μας και πατάμε στο πληκτρολόγιο: 1991 + enter!!
Το αφιέρωμα αφορά 34 δίσκους οι οποίοι άφησαν εποχή στο είδος τους, θεωρούνται από πολλούς απ τους καλλιτέχνες τους ως τα καλύτερά τους αλμπουμ και καταλαμβάνει έκταση χρονική μέσα στο 1991 δηλ. απ τις αρχές του χρόνου ως τον Δεκέμβριο του 1991. Οι μήνες που δεν υπήρχε καμμία κυκλοφορία παραλήφθηκαν προς εξοικονόμηση χώρου.
ΤΑ 34 ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΟΥ DEATH METAL
Φεβρουάριος 1991
Τον Φεβρουάριο λοιπόν ανοίγουν τον χορό 2 μπάντες απο την Ευρώπη εκ των οποίων η μία συνεχίζει να μας συντροφεύει ακόμα ενώ η άλλη δυστυχώς διαλύθηκε πρίν λίγα χρόνια
Οι ακριβείς ημερομηνίες δεν βρέθηκαν όσο κι αν έψαξα αλλά λίγη σημασία έχει όταν μιλάς για τους Bolt Thrower και τους Therion.
Oι ‘’πολεμοχαρείς’’ Βρετανοί λοιπόν με τον τρίτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με το όνομα “War Master” (το ονόμασαν με δύο συλλαβές για να μην συγχέεται με το ομώνυμο παιχνίδι, που άντλησαν όμως την έμπνευσή τους) πλέον γυρίζουν το τιμόνι σε πιο βαριές παραμορφώσεις και χαμηλότερα κουρδίσματα στις κιθάρες με σαφή death metal προσανατολισμό αποβάλλοντας τα grind στοιχεία των δυο πρώτων δίσκων. Στην κονσόλα μια μορφή των βρετανικών studios ο Colin Richardson βοηθάει για να βγεί ένα μπουκωμένο, βάρβαρο και ισοπεδωτικό αποτέλεσμα που ακούγεται σαν επιλαρχία μέσων αρμάτων.
Bolt Thrower - War Master
Από την Σουηδία μεριά μας έρχονται οι Therion του mastermind που ακόμα κινεί τα νήματα Christofer Johnsson με το ντεμπούτο τους "Of Darkness...”. Oι Therion που έγιναν ονομαστοί αργότερα με το ‘’Symphonic/Οperatic Metal” ξεκίνησαν σαν ένα καθαρά death metal γκρουπ επηρεασμένοι από τους Celtic Frost. To “Of Darkness...” είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα Σουηδικού death, ηχογραφήθηκε στα ξακουστά Sunlight Studios ενώ, αν και πέρασε σχετικά απαρατήρητο καθώς δεν είχε τον πιασάρικο ήχο των Dismember ή των Grave, θεωρείται από τους deathαδες ως ένα πολύτιμο διαμαντάκι ανεξαρτήτως της μετέπειτα πορείας της μπάντας.
Therion - Of Darkness...
Μάρτιος 1991
Τον Μάρτιο δεν κυκλοφόρησαν αλμπουμ, βασικά κυκλοφόρησε μόνο ένα, αλλά τι άλμπουμ ήταν αυτό! Aκόμα ένα συγκρότημα φουλ επηρεασμένο απ τους Celtic Frost κυκλοφόρησε το δεύτερό του δίσκο μέσα στις ομίχλες και το drizzle της Βόρειας Αγγλίας. O λόγος για τους Paradise Lost φυσικά που και αυτοί έγιναν διάσημοι για την μετέπειτα πορεία τους, εισάγοντας όμως σε πρώτη φάση σε αυτά τα πρώτα τους βήματα την μίξη της death φωνής και κιθάρας με τους αργόσυρτους ρυθμούς του doom metal δημιουργώντας (εντάξει, μαζί με τους άλλους δυο συντοπίτες τους Anathema και My Dying Bride) την σκηνή του doom/death, μια σκηνή που μας έχει χαρίσει απίστευτες κυκλοφορίες. Ο δίσκος όμως που θεωρείται από πολλούς σαν η αρχή της εξελικτικής πορείας τους (μακριά από τις full death σαπίλες του πρώτου τους ένα χρόνο νωρίτερα “Lost Paradise”) είναι το “Gothic” που κυκλοφόρησε στις 19 Μαρτίου του ’91. Κι αυτό γιατί για πρώτη φορά μετά το “Rex Irae(Requiem)” των Frost εισήχθηκαν ξανα τα γυναικεία back φωνητικά χρωματίζοντας με αυτήν αιθέρια ατμόσφαιρα που αποπνέουν, τον βρώμικο και σάπιο ήχο της κιθάρας και των brutal ανδρικών φωνητικών. Επι της ουσίας αυτός ο δίσκος εγκαινίασε το ιδίωμα του gothic metal χωρίς ο ίδιος να είναι κάτι τέτοιο με την αυστηρή κατοπινή έννοια του όρου. Μετά από αυτόν όμως ήταν τέτοια η επίδρασή του που σχεδόν όλα τα συγκροτήματα του doom/death ήχου άρχισαν να αλλάζουν προς το μαλακότερο τον ήχο τους με τα υπόλοιπα να είναι Ιστορία…
Paradise Lost - Gothic
Απρίλιος 1991
Και τώρα αρχίζουμε να μπαίνουμε στα βαθιά βορβορώδη νερά του βάλτου…Μέσα σε αυτό το μήνα το death metal εξαπέλυσε την πρώτη του δυνατή επίθεση: 13 του μήνα και οι Asphyx από την Ολλανδία κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους “The Rack” και παρουσίαζουν τον Martin van Druunen στο μικρόφωνο τους άρτι αφιχθέντα από τους Pestilence. Ο ήχος τους βαρύς και ωμός, παντρεύει το death με το doom και ακούγονται σαν η Ολλανδική εκδοχή των Obituary.
Asphyx - The Rack
Συνεχίζοντας, στις 22 του μήνα οι Αμερικανοί απ το Oakland, Autopsy, η μπάντα που είχε κυκλοφορήσει το ’89 το σάπιο της ντεμπούτο “Severed Survival”, επιστρέφουν με τον δεύτερο δίσκο τους, το για πολλούς και καλύτερό τους, “Mental Funeral” και βάζουν φωτιά στο είδος με τις απόκοσμες ατμόσφαιρες και τα ουρλιαχτά του Chris Reifert να στοιχειώνουν τον δίσκο. Μια αποφορά ανοιγμένου τάφου σε πλημμυρίζει καθώς οι κιθάρες διαπλέκονται σε άτσαλα βήματα σαν ζομπι που μόλις βγήκε απ το χώμα. Κλασικό και άκρως απαραίτητο!
Autopsy - Mental Funeral
Την επόμενη μέρα στις 23 του Απρίλη ανήμερα του Αγ.Γεωργίου διάλεξαν οι Devastation για να κυκλοφορήσουν τον τρίτο και τελευταίο τους δίσκο σε μια ειρωνεία της μοίρας με το όνομα “Idolatry”. H μπάντα απ το Τέξας με δυο καθαρές thrash κυκλοφορίες τα προηγούμενα χρόνια, αφού προκοπή δεν βλέπανε είπανε να σκληρήνουν έτι περαιτέρω τον ήχο τους και να πάνε και μια βόλτα και στα Morrisound Studios για την ηχογράφηση του μιας και η “βρώμα” για την δουλειά που γινόταν εκεί είχε εξαπλωθεί παγκοσμίως. Οπότε πάνε εκεί και ήχογραφούν ένα διαμάντι ατόφιου thrash/death, μπουκωμένου στον κιθαριστικό όγκο και με ξυραφένια φωνητικά. Πολλές μπάντες μάλιστα που ηχογραφούσαν παρέα τότε εξεπλάγησαν απ το ταλέντο των Τεξανών. Δυστυχώς αυτό έμελλε να είναι και το κύκνειο άσμα τους καθώς αντί να βασιστούν σε αυτό για μια δυνατή καριέρα διαλύθηκαν λίγο αργότερα. Κρίμα γιατί οι δυνατότητές τους ήταν πολλές.
Devastation - Idolatry
Την άλλη μέρα ακριβώς στις 24/04/91 σκάνε 3 βόμβες μεγατόνων. Αρχής γενομένης με τους Malevolent Creation φυσικά. Ντεμπουτάρουν επιτέλους με το μνημειώδες “The Ten Commandments". Μετά από 4 χρόνια σαν μπάντα και αλλαγές line-up (μια κατάρα που θα τους κατατρέχει έως σήμερα) κυκλοφορούν το πρώτο τους αλμπουμ κλασικά απ τα Morrisound, αφού η παρέα των Phil Fasciana, Jason Blachowicz και του αείμνηστου λαρυγγιού Brett Hoffmann (με το απίστευτο εύρος φωνής για death metal τραγουδιστή) ενημερώθηκε απ τους φίλους τους και συντοπίτες τους στο Buffalo της Νεας Υόρκης, Cannibal Corpse να κατέβουν το τάχιστο κάτω στην Φλόριντα. Για τον δίσκο δεν έχω να πώ πολλά, η αξία του έχει διαπεράσει το χωροχρονικό συνεχές. Oι κιθάρες και το μπάσο είναι για σεμινάριο ενώ όπως προείπα φωνή σαν του Brett Hoffmann δύσκολα θα ξαναβγεί στον χώρο. Απλά μοναδικός. Θεωρείται από πολλούς (και εμένα μεταξύ άλλων) το καλύτερο ντεμπούτο στον χώρο (άντε μαζί με το “Altars of Madness”). Έτσι απλά.
Malevolent Creation - The Ten Commandments
Θες κι άλλο;; Πάρε την ίδια μέρα και το ντεμπούτο των Ripping Corpse της πρώτης μπάντας που μας σύστησε το φαινόμενο Erik Rutan. Με τίτλο “Dreaming with the Dead” η έτερη μπάντα με το συνθετικό “Corpse” στον τίτλο τους,(τι πάει να πεί ποια είναι η άλλη;;;!!!), μας προσέφεραν απλόχερα ένα δίσκο καταιγιστικού death/thrash ο οποίος θεωρείται απαραίτητος για μια σοβαρή death metal δισκοθήκη. Αν και διαλύθηκαν την επόμενη χρονιά, το όνομα του Erik Rutan θα το συναντούσαμε στα επόμενα χρόνια μέσα από τις τάξεις των Morbid Angel και της προσωπικής του μπάντας Hate Eternal.
Ripping Corpse - Dreaming with the Dead
Και τελειώνουμε τον Απρίλη (φαντάσου τι έρχεται αργότερα), με το ντεμπούτο των Morgoth της παρέας απ τη Meschede της Γερμανίας. Με δυο EP το διάστημα 89-90, είχαν προετοιμάσει το έδαφος και το 1991 στις 24 του Απρίλη το “Cursed” κυκλοφορεί και οι “Obituary της Γερμανίας” όπως τους λέγανε λόγω της εμφανούς ομοιότητας των φωνητικών του Marc Grewe με τον John Tardy (αλλά και με τον Martin van Druunen θα συμπλήρωνα εγώ), μπαίνουν στο χορό με ένα βαρβάτο αλμπουμ καθαρού death πανικού γεμάτου από θανατερά riff. Kρίμα που διαλύθηκαν πέρσι παρά την πολύ καλή δουλειά που είχαν κυκλοφορήσει το 2015, δυστυχώς ακόμα μια μπάντα που χάθηκε και της έμεινε η ταμπέλα underatted. Ακόμα ένα must.
Morgoth - Cursed
Μαϊος 1991
“Ο Μαϊος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ…” λέει η γνωστή παροιμία και όντως επιταχύνουμε αυτόν τον μήνα για να συναντήσουμε μεγαλειώδεις κυκλοφορίες του χώρου που καθόρισαν τον death metal ήχο για πάντα.
Με το που σκάει η Πρωτομαγιά κι ενώ ο κόσμος ήταν στα λιβάδια και μάζευε λουλούδια, οι Unleashed από την Στοκχόλμη σου δίνουν ραντεβού για μέρη που είναι ακατοίκητα από κάθε είδους ζωή…”Where No Life Dwells” το όνομά του πρώτου τους δίσκου και οι Σουηδοί κάνουν αίσθηση με την δυναμική είσοδό τους στην σκηνή της Σουηδίας. Δημιούργημα του Johny Hedlund αμέσως μετά την εκδίωξή του απ τους Nihilist, αφοσιώθηκαν στην καριέρα τους και είναι έως σήμερα το πιο σταθερό συγκρότημα της Σκανδιναβικής σκηνής. Εκτός από τους Bathory που επηρέασαν το black metal με τις Viking αναφορές τους, θεωρούνται οι πατέρες του Viking death metal μιας σκηνής που οφείλει τα μέγιστα στους Unleashed.
Unleashed - Where No Life Dwells
Kαι συνεχίζουμε!!22 του μήνα και ο νοσηρός άγγελος που ακούει στο όνομα Morbid Angel ξανανοίγει τα φτερά του για να σκεπάσει τον κόσμο ξανα. Το δεύτερο αλμπουμ της μπάντας κυκλοφορεί με τίτλο “Blessed are the Sick”και το γράμμα Β της αλφαβήτου καλύπτεται από τότε με την ευλογία των Morbid Angel. Σε αυτό το δεύτερο αλμπουμ τους η “πιο επιδραστική μπάντα στο death metal" βουλιάζει τις κιθάρες των Azagthoth/Brunelle σε μια λάσπη από riffs και μετά πετάει την λάσπη στον ανεμιστήρα των ποδιών του Pete “Commando” Sandoval δίνοντας νέες κατευθύνσεις στο death metal. Oι κριτικές του δίσκου ήταν αποθεωτικές και το αποκάλεσαν "σημείο αναφοράς" για το death metal! Στα απίστευτα του δίσκου περιλαμβάνεται η 26η θέση που πήρε στα ελληνικά μουσικά charts(!!!) παρακαλώ (τι μας περάσατε, για φλώρους; Ξέρουμε να εκτιμάμε το καλό λάδι, ειδικά απο συμπατριώτες μας σαν τον Trey-George-Michael-Emmanuel III-Azagthoth). Απόλυτα μνημειώδης και υπερ-must have δίσκος.
Morbid Angel - Blessed are the Sick
2 μέρες μετά στις 24 Μαϊου, έρχεται και η απάντηση της Βρετανίας. Μέσω Morrisound Studios βέβαια αφού εκεί είχε μαζευτεί όλη η αφρόκρεμα της σκηνής. To thrash/death στυλ του πρώτου δίσκου τους ένα χρόνο πριν, αποκτά ξεκάθαρα death χαρακτηριστικά και μας το πιστοποιούν και στον τίτλο: “Death Shall Rise” προφητεύουν οι Cancer σε έναν δίσκο που ψηφίστηκε πρόσφατα ως ο απόλυτος “Morrisound” δίσκος. Και πραγματικά αν κάποιος θελήσει να αντιληφθεί το τι δουλειά γινόταν εκεί στα ντραμς και στις κιθάρες ας πάρει το “Death Shall Rise” των Cancer. Στα κλου του δίσκου η συμμετοχή του απόλυτου death metal session μουσικού, James Murphy.
Cancer - Death Shall Rise
Kαι ο Μαϊος κλείνει με μια κυκλοφορία που μπορεί κάλλιστα να χαρακτηρισθεί από τους περισσότερους ως ο κορυφαίος Σουηδικός death metal δίσκος όλων των εποχών (άντε μαζί με το Left Hand Path των Entombed). Μιλάμε για το ντεμπούτο των Dismember οι οποίοι αφού ανα-δημιουργήθηκαν με αυτό το όνομα από τις στάχτες των Carnage, κυκλοφόρησαν το τρομερό και φοβερό “Like an Everflowing Stream” ντεμπούτο τους, δίσκος που ακόμα και οι ίδιοι θεωρούν ως το καλύτερό τους. Και οχι άδικα αφού η έμπνευση, η σύνθεση και το στήσιμο των οργάνων στο δίσκο θεωρούνται παράδειγμα προς μίμηση. Και η αλήθεια είναι ότι άπειρα συγκροτήματα αργότερα προσπάθησαν να ακουμπήσουν λίγο απ την λάμψη αυτού του διαμαντιού. Τα επίπεδα μουσικής ευφυίας του δίσκου αγγίζουν το θείο και 30 χρόνια μετά ακούγεται λές και κυκλοφόρησε χθές. Δεν έχω άλλα να πω, απλά από τα απόλυτα must have!
Dismember - Like an Everflowing Stream
Ιούνιος 1991
Τον Ιούνιο δεν είχαμε κυκλοφορίες εκτός από μια αλλά βαρβάτη. Στις 3 του μήνα λοιπόν ντεμπουτάρουν οι Gorefest από την Ολλανδία με το τρομερό “Mindloss” έναν δίσκο που άφησε ισχυρό αποτύπωμα και στην χώρα του αλλά και στην Ευρωπαική death σκηνή εν γένει. Οι επιρροές απ τους Αμερικανούς συναδέλφους τους είναι εμφανείς ειδικά στα φωνητικά ενώ μουσικά έχουν δανειστεί και απ την σουηδική σκηνή αλλά και απ την αρρωστημένη grind ατμόσφαιρα των Carcass. To χαρακτηριστικό του είναι οι τίγκα μπουκωμένες παραμορφώσεις σε κιθάρες και μπάσο και τα πιασάρικα riffs. Κρίμα που αυτή η μπάντα δεν είχε την ανάλογη δημοφιλία και καταξίωση. Παρά την προσπάθεια για επανένωση το διάστημα ’04-’09 το εγχείρημα δεν ευόδωσε και η μπάντα διαλύθηκε οριστικά.
Gorefest - Mindloss
Η συνέχεια για το δεύτερο καταιγιστικό εξάμηνο του 1991 στο τρίτο μέρος του αφιερώματος την επόμενη εβδομάδα εδώ στην στήλη ‘’Αφιερώματα’’ του Brutalview.reviews
